॥ Manki Geetaa Odia Lyrics ॥
॥ ମଙ୍କିଗୀତା ॥(Mahabharata Shantiparva)
ଅଧ୍ୟାୟଃ ୧୭୧
ଯୁଧିସ୍ଥିର
ଈହମାନଃ ସମାରମ୍ଭାନ୍ୟଦି ନାସାଦୟେଦ୍ଧନମ୍ ।
ଧନତୃଷ୍ଣାଭିଭୂତଶ୍ଚ କିଂ କୁର୍ୱନ୍ସୁଖମାପ୍ନୁୟାତ୍ ॥ ୧ ॥
ଭୀଷ୍ମ
ସର୍ୱସାମ୍ୟମନାୟାସଃ ସତ୍ୟବାକ୍ୟଂ ଚ ଭାରତ ।
ନିର୍ୱେଦଶ୍ଚାବିବିତ୍ସା ଚ ଯସ୍ୟ ସ୍ୟାତ୍ସ ସୁଖୀ ନରଃ ॥ ୨ ॥
ଏତାନ୍ୟେବ ପଦାନ୍ୟାହୁଃ ପଞ୍ଚ ବୃଦ୍ଧାଃ ପ୍ରଶାନ୍ତୟେ ।
ଏଷ ସ୍ୱର୍ଗଶ୍ଚ ଧର୍ମଶ୍ଚ ସୁଖଂ ଚାନୁତ୍ତମଂ ସତାମ୍ ॥ ୩ ॥
ଅତ୍ରାପ୍ୟୁଦାହରନ୍ତୀମମିତିହାସଂ ପୁରାତନମ୍ ।
ନିର୍ୱେଦାନ୍ମଙ୍କିନା ଗୀତଂ ତନ୍ନିବୋଧ ଯୁଧିଷ୍ଠିର ॥ ୪ ॥
ଈହମାନୋ ଧନଂ ମଙ୍କିର୍ଭଗ୍ନେହଶ୍ଚ ପୁନଃ ପୁନଃ ।
କେନ ଚିଦ୍ଧନଶେଷେଣ କ୍ରୀତବାନ୍ଦମ୍ୟ ଗୋୟୁଗମ୍ ॥ ୫ ॥
ସୁସମ୍ବଦ୍ଧୌ ତୁ ତୌ ଦମ୍ୟୌ ଦମନାୟାଭିନିଃସୃତୌ ।
ଆସୀନମୁଷ୍ଟ୍ରଂ ମଧ୍ୟେନ ସହସୈବାଭ୍ୟଧାବତାମ୍ ॥ ୬ ॥
ତୟୋଃ ସମ୍ପ୍ରାପ୍ତୟୋରୁଷ୍ଟ୍ରଃ ସ୍କନ୍ଧଦେଶମମର୍ଷଣଃ ।
ଉତ୍ଥାୟୋତ୍କ୍ଷିପ୍ୟ ତୌ ଦମ୍ୟୌ ପ୍ରସସାର ମହାଜବଃ ॥ ୭ ॥
ହ୍ରିୟମାଣୌ ତୁ ତୌ ଦମ୍ୟୌ ତେନୋଷ୍ଟ୍ରେଣ ପ୍ରମାଥିନା ।
ମ୍ରିୟମାଣୌ ଚ ସମ୍ପ୍ରେକ୍ଷ୍ୟ ମଙ୍କିସ୍ତତ୍ରାବ୍ରବୀଦିଦମ୍ ॥ ୮ ॥
ନ ଚୈବାବିହିତଂ ଶକ୍ୟଂ ଦକ୍ଷେଣାପୀହିତୁଂ ଧନମ୍ ।
ଯୁକ୍ତେନ ଶ୍ରଦ୍ଧୟା ସମ୍ୟଗୀହାଂ ସମନୁତିଷ୍ଠତା ॥ ୯ ॥
କୃତସ୍ୟ ପୂର୍ୱଂ ଚାନର୍ଥୈର୍ୟୁକ୍ତସ୍ୟାପ୍ୟନୁତିଷ୍ଠତଃ ।
ଇମଂ ପଶ୍ୟତ ସଙ୍ଗତ୍ୟା ମମ ଦୈବମୁପପ୍ଲବମ୍ ॥ ୧୦ ॥
ଉଦ୍ୟମ୍ୟୋଦ୍ୟମ୍ୟ ମେ ଦମ୍ୟୌ ବିଷମେନେବ ଗଚ୍ଛତି ।
ଉତ୍କ୍ଷିପ୍ୟ କାକତାଲୀୟମୁନ୍ମାଥେନେବ ଜମ୍ବୁକଃ ॥ ୧୧ ॥
ମନୀ ବୋଷ୍ଟ୍ରସ୍ୟ ଲମ୍ବେତେ ପ୍ରିୟୌ ବତ୍ସତରୌ ମମ ।
ଶୁଦ୍ଧଂ ହି ଦୈବମେବେଦମତୋ ନୈବାସ୍ତି ପୌରୁଷମ୍ ॥ ୧୨ ॥
ଯଦି ବାପ୍ୟୁପପଦ୍ୟେତ ପୌରୁଷଂ ନାମ କର୍ହି ଚିତ୍ ।
ଅନ୍ୱିଷ୍ୟମାଣଂ ତଦପି ଦୈବମେବାବତିଷ୍ଠତେ ॥ ୧୩ ॥
ତସ୍ମାନ୍ନିର୍ୱେଦ ଏବେହ ଗନ୍ତବ୍ୟଃ ସୁଖମୀପ୍ସତା ।
ସୁଖଂ ସ୍ୱପିତି ନିର୍ୱିଣ୍ଣୋ ନିରାଶଶ୍ଚାର୍ଥସାଧନେ ॥ ୧୪ ॥
ଅହୋ ସମ୍ୟକ୍ଷୁକେନୋକ୍ତଂ ସର୍ୱତଃ ପରିମୁଚ୍ୟତା ।
ପ୍ରତିଷ୍ଠତା ମହାରଣ୍ୟଂ ଜନକସ୍ୟ ନିବେଶନାତ୍ ॥ ୧୫ ॥
ଯଃ କାମାନ୍ପ୍ରାପ୍ନୁୟାତ୍ସର୍ୱାନ୍ୟଶ୍ଚୈନାନ୍କେବଲାଂସ୍ତ୍ୟଜେତ୍ ।
ପ୍ରାପନାତ୍ସର୍ୱକାମାନାଂ ପରିତ୍ୟାଗୋ ବିଶିଷ୍ୟତେ ॥ ୧୬ ॥
ନାନ୍ତଂ ସର୍ୱବିବିତ୍ସାନାଂ ଗତପୂର୍ୱୋଽସ୍ତି କଶ୍ ଚନ ।
ଶରୀରେ ଜୀବିତେ ଚୈବ ତୃଷ୍ଣା ମନ୍ଦସ୍ୟ ବର୍ଧତେ ॥ ୧୭ ॥
ନିବର୍ତସ୍ୱ ବିବିତ୍ସାଭ୍ୟଃ ଶାମ୍ୟ ନିର୍ୱିଦ୍ୟ ମାମକ ।
ଅସକୃଚ୍ଚାସି ନିକୃତୋ ନ ଚ ନିର୍ୱିଦ୍ୟସେ ତନୋ ॥ ୧୮ ॥
ଯଦି ନାହଂ ବିନାଶ୍ୟସ୍ତେ ଯଦ୍ୟେବଂ ରମସେ ମୟା ।
ମା ମାଂ ଯୋଜୟ ଲୋଭେନ ବୃଥା ତ୍ୱଂ ବିତ୍ତକାମୁକ ॥ ୧୯ ॥
ସଞ୍ଚିତଂ ସଞ୍ଚିତଂ ଦ୍ରବ୍ୟଂ ନଷ୍ଟଂ ତବ ପୁନଃ ପୁନଃ ।
କଦା ବିମୋକ୍ଷ୍ୟସେ ମୂଢ ଧନେହାଂ ଧନକାମୁକ ॥ ୨୦ ॥
ଅହୋ ନୁ ମମ ବାଲିଶ୍ୟଂ ଯୋଽହଂ କ୍ରୀଦନକସ୍ତବ ।
କିଂ ନୈବ ଜାତୁ ପୁରୁଷଃ ପରେଷାଂ ପ୍ରେଷ୍ୟତାମିୟାତ୍ ॥ ୨୧ ॥
ନ ପୂର୍ୱେ ନାପରେ ଜାତୁ କାମାନାମନ୍ତମାପ୍ନୁବନ୍ ।
ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ସର୍ୱସମାରମ୍ଭାନ୍ପ୍ରତିବୁଦ୍ଧୋଽସ୍ମି ଜାଗୃମି ॥ ୨୨ ॥
ନୂନଂ ତେ ହୃଦୟଂ କାମବଜ୍ର ସାରମୟଂ ଦୃଧମ୍ ।
ଯଦନର୍ଥଶତାବିଷ୍ଟଂ ଶତଧା ନ ବିଦୀର୍ୟତେ ॥ ୨୩ ॥
ତ୍ୟଜାମି କାମତ୍ୱାଂ ଚୈବ ଯଚ୍ଚ କିଂ ଚିତ୍ପ୍ରିୟଂ ତବ ।
ତବାହଂ ସୁଖମନ୍ୱିଚ୍ଛନ୍ନାତ୍ମନ୍ୟୁପଲଭେ ସୁଖମ୍ ॥ ୨୪ ॥
କାମଜାନାମି ତେ ମୂଲଂ ସଙ୍କଲ୍ପାତ୍କିଲ ଜାୟସେ ।
ନ ତ୍ୱାଂ ସଙ୍କଲ୍ପୟିଷ୍ୟାମି ସମୂଲୋ ନ ଭବିଷ୍ୟତି ॥ ୨୫ ॥
ଈହା ଧନସ୍ୟ ନ ସୁଖା ଲବ୍ଧ୍ୱା ଚିନ୍ତା ଚ ଭୂୟସୀ ।
ଲବ୍ଧାନାଶୋ ଯଥା ମୃତ୍ୟୁର୍ଲବ୍ଧଂ ଭବତି ବା ନ ବା ॥ ୨୬ ॥
ପରେତ୍ୟ ଯୋ ନ ଲଭତେ ତତୋ ଦୁଃଖତରଂ ନୁ କିମ୍ ।
ନ ଚ ତୁଷ୍ୟତି ଲବ୍ଧେନ ଭୂୟ ଏବ ଚ ମାର୍ଗତି ॥ ୨୭ ॥
ଅନୁତର୍ଷୁଲ ଏବାର୍ଥଃ ସ୍ୱାଦୁ ଗାଙ୍ଗମିବୋଦକମ୍ ।
ମଦ୍ୱିଲାପନମେତତ୍ତୁ ପ୍ରତିବୁଦ୍ଧୋଽସ୍ମି ସନ୍ତ୍ୟଜ ॥ ୨୮ ॥
ଯ ଇମଂ ମାମକଂ ଦେହଂ ଭୂତଗ୍ରାମଃ ସମାଶ୍ରିତଃ ।
ସ ଯାତ୍ୱିତୋ ଯଥାକାମଂ ବସତାଂ ବା ଯଥାସୁଖମ୍ ॥ ୨୯ ॥
ନ ଯୁଷ୍ମାସ୍ୱିହ ମେ ପ୍ରୀତିଃ କାମଲୋଭାନୁସାରିଷୁ ।
ତସ୍ମାଦୁତ୍ସୃଜ୍ୟ ସର୍ୱାନ୍ୱଃ ସତ୍ୟମେବାଶ୍ରୟାମ୍ୟହମ୍ ॥ ୩୦ ॥
ସର୍ୱଭୂତାନ୍ୟହଂ ଦେହେ ପଶ୍ୟନ୍ମନସି ଚାତ୍ମନଃ ।
ଯୋଗେ ବୁଦ୍ଧିଂ ଶ୍ରୁତେ ସତ୍ତ୍ୱଂ ମନୋ ବ୍ରହ୍ମଣି ଧାରୟନ୍ ॥ ୩୧ ॥
ବିହରିଷ୍ୟାମ୍ୟନାସକ୍ତଃ ସୁଖୀ ଲୋକାନ୍ନିରାମୟଃ ।
ଯଥା ମା ତ୍ୱଂ ପୁନର୍ନୈବଂ ଦୁଃଖେଷୁ ପ୍ରନିଧାସ୍ୟସି ॥ ୩୨ ॥
ତ୍ୱୟା ହି ମେ ପ୍ରନୁନ୍ନସ୍ୟ ଗତିରନ୍ୟା ନ ବିଦ୍ୟତେ ।
ତୃଷ୍ଣା ଶୋକଶ୍ରମାଣାଂ ହି ତ୍ୱଂ କାମପ୍ରଭବଃ ସଦା ॥ ୩୩ ॥
ଧନନାଶୋଽଧିକଂ ଦୁଃଖଂ ମନ୍ୟେ ସର୍ୱମହତ୍ତରମ୍ ।
ଜ୍ଞାତୟୋ ହ୍ୟବମନ୍ୟନ୍ତେ ମିତ୍ରାଣି ଚ ଧନଚ୍ୟୁତମ୍ ॥ ୩୪ ॥
ଅବଜ୍ଞାନ ସହସ୍ରୈସ୍ତୁ ଦୋଷାଃ କସ୍ତତରାଧନେ ।
ଧନେ ସୁଖକଲା ଯା ଚ ସାପି ଦୁଃଖୈର୍ୱିଧୀୟତେ ॥ ୩୫ ॥
ଧନମସ୍ୟେତି ପୁରୁଷଂ ପୁରା ନିଘ୍ନନ୍ତି ଦସ୍ୟବଃ ।
କ୍ଲିଶ୍ୟନ୍ତି ବିବିଧୈର୍ଦନ୍ଦୈର୍ନିତ୍ୟମୁଦ୍ୱେଜୟନ୍ତି ଚ ॥ ୩୬ ॥
ମନ୍ଦଲୋଲୁପତା ଦୁଃଖମିତି ବୁଦ୍ଧିଂ ଚିରାନ୍ମୟା ।
ଯଦ୍ୟଦାଲମ୍ବସେ କାମତତ୍ତଦେବାନୁରୁଧ୍ୟସେ ॥ ୩୭ ॥
ଅତତ୍ତ୍ୱଜ୍ଞୋଽସି ବାଲଶ୍ଚ ଦୁସ୍ତୋଷୋଽପୂରଣୋଽନଲଃ ।
ନୈବ ତ୍ୱଂ ବେତ୍ଥ ସୁଲଭଂ ନୈବ ତ୍ୱଂ ବେତ୍ଥ ଦୁର୍ଲଭମ୍ ॥ ୩୮ ॥
ପାତାଲମିବ ଦୁଷ୍ପୂରୋ ମାଂ ଦୁଃଖୈର୍ୟୋକ୍ତୁମିଚ୍ଛସି ।
ନାହମଦ୍ୟ ସମାବେଷ୍ଟୁଂ ଶକ୍ୟଃ କାମପୁନସ୍ତ୍ୱୟା ॥ ୩୯ ॥
ନିର୍ୱେଦମହମାସାଦ୍ୟ ଦ୍ରବ୍ୟନାଶାଦ୍ୟଦୃଚ୍ଛୟା ।
ନିର୍ୱୃତିଂ ପରମାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ନାଦ୍ୟ କାମାନ୍ୱିଚିନ୍ତୟେ ॥ ୪୦ ॥
ଅତିକ୍ଲେଶାନ୍ସହାମୀହ ନାହଂ ବୁଧ୍ୟାମ୍ୟବୁଦ୍ଧିମାନ୍ ।
ନିକୃତୋ ଧନନାଶେନ ଶୟେ ସର୍ୱାଙ୍ଗବିଜ୍ୱରଃ ॥ ୪୧ ॥
ପରିତ୍ୟଜାମି କାମତ୍ୱାଂ ହିତ୍ୱା ସର୍ୱମନୋଗତୀଃ ।
ନ ତ୍ୱଂ ମୟା ପୁନଃ କାମନସ୍ୟୋତେନେବ ରଂସ୍ୟସେ ॥ ୪୨ ॥
କ୍ଷମିଷ୍ୟେଽକ୍ଷମମାଣାନାଂ ନ ହିଂସିଷ୍ୟେ ଚ ହିଂସିତଃ ।
ଦ୍ୱେଷ୍ୟ ମୁକ୍ତଃ ପ୍ରିୟଂ ବକ୍ଷ୍ୟାମ୍ୟନାଦୃତ୍ୟ ତଦପ୍ରିୟମ୍ ॥ ୪୩ ॥
ତୃପ୍ତଃ ସ୍ୱସ୍ଥେନ୍ଦ୍ରିୟୋ ନିତ୍ୟଂ ଯଥା ଲବ୍ଧେନ ବର୍ତୟନ୍ ।
ନ ସକାମଂ କରିଷ୍ୟାମି ତ୍ୱାମହଂ ଶତ୍ରୁମାତ୍ମନଃ ॥ ୪୪ ॥
ନିର୍ୱେଦଂ ନିର୍ୱୃତିଂ ତୃପ୍ତିଂ ଶାନ୍ତିଂ ସତ୍ୟଂ ଦମଂ କ୍ଷମାମ୍ ।
ସର୍ୱଭୂତଦୟାଂ ଚୈବ ବିଦ୍ଧି ମାଂ ଶରଣାଗତମ୍ ॥ ୪୫ ॥
ତସ୍ମାତ୍କାମଶ୍ଚ ଲୋଭଶ୍ଚ ତୃଷ୍ଣା କାର୍ପଣ୍ୟମେବ ଚ ।
ତ୍ୟଜନ୍ତୁ ମାଂ ପ୍ରତିଷ୍ଠନ୍ତଂ ସତ୍ତ୍ୱସ୍ଥୋ ହ୍ୟସ୍ମି ସାମ୍ପ୍ରତମ୍ ॥ ୪୬ ॥
ପ୍ରହାୟ କାମଂ ଲୋଭଂ ଚ କ୍ରୋଧଂ ପାରୁଷ୍ୟମେବ ଚ ।
ନାଦ୍ୟ ଲୋଭବଶଂ ପ୍ରାପ୍ତୋ ଦୁଃଖଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟାମ୍ୟନାତ୍ମବାନ୍ ॥ ୪୭ ॥
ଯଦ୍ୟତ୍ତ୍ୟଜତି କାମାନାଂ ତତ୍ସୁଖସ୍ୟାଭିପୂର୍ୟତେ ।
କାମସ୍ୟ ବଶଗୋ ନିତ୍ୟଂ ଦୁଃଖମେବ ପ୍ରପଦ୍ୟତେ ॥ ୪୮ ॥
କାମାନ୍ୱ୍ୟୁଦସ୍ୟ ଧୁନୁତେ ଯତ୍କିଂ ଚିତ୍ପୁରୁଷୋ ରଜଃ ।
କାମକ୍ରୋଧୋଦ୍ଭବଂ ଦୁଃଖମହ୍ରୀରରତିରେବ ଚ ॥ ୪୯ ॥
ଏଷ ବ୍ରହ୍ମ ପ୍ରବିଷ୍ଟୋଽହଂ ଗ୍ରୀସ୍ମେ ଶୀତମିବ ହ୍ରଦମ୍ ।
ଶାମ୍ୟାମି ପରିନିର୍ୱାମି ସୁଖମାସେ ଚ କେବଲମ୍ ॥ ୫୦ ॥
ଯଚ୍ଚ କାମସୁଖଂ ଲୋକେ ଯଚ୍ଚ ଦିବ୍ୟଂ ମହତ୍ସୁଖମ୍ ।
ତୃଷ୍ଣା କ୍ଷୟସୁଖସ୍ୟୈତେ ନାର୍ହତଃ ସୋଦଶୀଂ କଲାମ୍ ॥ ୫୧ ॥
ଆତ୍ମନା ସପ୍ତମଂ କାମଂ ହତ୍ୱା ଶତ୍ରୁମିବୋତ୍ତମମ୍ ।
ପ୍ରାପ୍ୟାବଧ୍ୟଂ ବ୍ରହ୍ମ ପୁରଂ ରାଜେବ ସ୍ୟାମହଂ ସୁଖୀ ॥ ୫୨ ॥
ଏତାଂ ବୁଦ୍ଧିଂ ସମାସ୍ଥାୟ ମଙ୍କିର୍ନିର୍ୱେଦମାଗତଃ ।
ସର୍ୱାନ୍କାମାନ୍ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ୟ ବ୍ରହ୍ମ ମହତ୍ସୁଖମ୍ ॥ ୫୩ ॥
ଦମ୍ୟ ନାଶ କୃତେ ମଙ୍କିରମରତ୍ୱଂ କିଲାଗମତ୍ ।
ଅଛିନତ୍କାମମୂଲଂ ସ ତେନ ପ୍ରାପ ମହତ୍ସୁଖମ୍ ॥ ୫୪ ॥
॥ ଇତି ମଙ୍କିଗୀତା ସମାପ୍ତା ॥
– Chant Stotra in Other Languages –
Manki Gita in Sanskrit – English – Bengali – Gujarati – Kannada – Malayalam – Odia – Telugu – Tamil