॥ Guha Geetaa Malayalam Lyrics ॥
॥ ഗുഹഗീതാ ॥
അഥ ഗുഹഗീതാ പ്രാരംഭഃ ।
അഥ പ്രഥമോഽധ്യായഃ
മനോവികാരഃ
വിപ്രാ ഊചുഃ-
സൂതപുത്ര മഹാപ്രാജ്ഞ കഥകോഽസി ദയാകര ।
ഗുഹഗീതാം ച നോ വക്തും ത്വമേവാർഹസി ചാനഘ ॥ 1.1 ॥
സൂത ഉവാച-
കുതുകീ ഗുഹഗീതായാഃ ശ്രവണേ തത്പരോ മുനിഃ ।
കർമയോഗീ ഹിഡിംഭം ച പ്രാർഥയൻ പ്രത്യഹം സ്ഥിതഃ ॥ 1.2 ॥
ശ്രാന്തോഽസി കിം വാ ശ്രോതും മേ ചാരിത്രം വച്മി സാദരം ।
വദന്നേവം ഹിഡിംഭശ്ചാപ്യാഗതഃ പുനരേകദാ ॥ 1.3 ॥
മുനിരുവാച-
സത്കാരം സ്വീകുരുഷ്വാദ്യ ഗുഹഗീതാം ദയാനിധേ ।
ഹിഡിംഭ ബ്രൂഹി മേ വക്താ ത്വമേവ ഖലു ഭക്തരാട് ॥ 1.4 ॥
ഹിഡിംഭ ഉവാച-
ബഹുധാ സേവിതഃ സ്വാമീ മയാ ഭിക്ഷുഃ ഷഡാനനഃ ।
പ്രസാദമകരോത് ദിവ്യകരുണാപാംഗതോ മയി ॥ 1.5 ॥
തദാഽഹം സഭയം ഭക്ത്യാ സഹിതഃ പ്രണമൻ ഗുരോ ।
കിം ത്വയാ നിഹതാ ഭിക്ഷോ പൂർവജാ മമ ചാന്വയേ ॥ 1.6 ॥
കിമഹം രക്ഷിതശ്ചാസ്മി ത്വയാ തത്കാരണം വദ ।
ന മന്യേ ത്വാം വിനാ ഹ്യന്യം മത്സന്ദേഹനിവാരകം ॥ 1.7 ॥
ശ്രീഭിക്ഷുരുവാച-
പ്രശിഷ്യോഽസി ഹിഡിംഭ ത്വം സാക്ഷാത് ശിഷ്യശ്ച പാർഷദഃ ।
ഹന്ത തേ കഥയിഷ്യാമി തത്ത്വം ശൃണു സമാഹിതഃ ॥ 1.8 ॥
അഭയം സത്ത്വസംശുദ്ധിഃ ജ്ഞാനയോഗവ്യവസ്ഥിതിഃ ।
ദാനം ദമശ്ച യജ്ഞശ്ച സ്വാധ്യായസ്തപ ആർജവം ॥ 1.9 ॥
അഹിംസാ സത്യമക്രോധഃ ത്യാഗശ്ശാന്തിരപൈശുനം ।
ദയാ ഭൂതേഷ്വലോലുപ്തിഃ മാർദവം ഹ്രീരചാപലം ॥ 1.10 ॥
തേജഃ ക്ഷമാ ധൃതിഃ ശൗചം അദ്രോഹോ നാതിമാനിതാ ।
ഭവന്തി സമ്പദം ദൈവീം അഭിജാതേ ഹിഡിംഭക ॥ 1.11 ॥
ദംഭോ ദർപോഽഭിമാനശ്ച ക്രോധഃ പാരുഷ്യമേവ ച ।
അജ്ഞാനം ചാഭിജാതേഷു സമ്പദം രാക്ഷസീം ബത ॥ 1.12 ॥
തേ പൂർവജാഃ ശൂരമുഖ്യാ അഭിജാതാശ്ച രാക്ഷസീം ।
പ്രവൃത്തിം ച നിവൃത്തിം ച ന ജാനന്തി ഹി രാക്ഷസാഃ ॥ 1.13 ॥
ന ശൗചം ന സദാചാരോ ന സത്യം തേഷു വിദ്യതേ ।
പ്രഭൂതാ ഹ്യുഗ്രകർമാണഃ ക്ഷയായ ജഗതോഽഹിതാഃ ॥ 1.14 ॥
കാമോപഭോഗപരമാഃ ക്രോധോപാത്തബലാധികാഃ ।
അസത്യമപ്രതിഷ്ഠം തേ ജഗദാഹുരനീശ്വരം ॥ 1.15 ॥
ഈശ്വരോഽഹമഹം ഭോഗീ കോഽന്യോസ്തി സദൃശോ മയാ ।
യക്ഷ്യേ ദാസ്യാമി മോദിഷ്യേ ഇത്യജ്ഞാനവിമോഹിതാഃ ॥ 1.16 ॥
മയൈവ നിഹതാഃ പൂർവേ ലോകരക്ഷേച്ഛയാ കില ।
മാ ശുചഃ സമ്പദം ദൈവീം അഭിജാതോഽസ്യനാമയഃ ॥ 1.17 ॥
പുണ്യപുഞ്ജപ്രഭാവോഽസി ഗുരുണാ കുംഭജന്മനാ ।
മയൈവ സഞ്ജീവിതോഽസി നിഹതോഽപി ഹിഡിംഭക ॥ 1.18 ॥
ആർതോഽസി ജിജ്ഞാസുരസി ജ്ഞാനീ ചാസി ഹിഡിംഭക ।
മത്സേവാർഥ്യസി കാ ചിന്താ സുഖീ ഭവ നിരന്തരം ॥ 1.19 ॥
ഹിഡിംഭ ഉവാച-
തദാ മേ സദ്ഗുരോർഭിക്ഷോഃ ഉക്തദിവ്യോപദേശതഃ ।
മത്പൂർവികമഹാഭോഗഭാഗ്യവൈഭവസംസൃതേഃ ॥ 1.20 ॥
ആനന്ദബാഷ്പാ ഉദ്രിക്താഃ സാകം ദുഃഖാശ്രുഭിർബത ।
നിർവിണ്ണോഽഹം സ്വയം ബുദ്ധോ നിശ്ചേഷ്ടോഽസ്മി തതോ ഗുരോഃ ॥ 1.21 ॥
ഭിക്ഷുരുവാച-
കുതസ്ത്വാ കശ്മലമിദം വിഷമേ സമുപസ്ഥിതം ।
ഗതാസൂനഗതാംസൂംശ്ച നാനുശോചതി തത്വവിത് ॥ 1.22 ॥
നത്വേവാഹം ജാതു നാസം ന ത്വം നേമേ ത്വദഗ്രജാഃ ।
ന ചൈവ ന ഭവിഷ്യാമഃ സർവേ വയമതഃ പരം ॥ 1.23 ॥
ദേഹിനോഽസ്മിൻ യഥാ ദേഹേ കൗമാരം യൗവനം ജരാ ।
തഥാ ദേഹാന്തരപ്രാപ്തിർധീരസ്തത്ര ന മുഹ്യതി ॥ 1.24 ॥
അവിനാശി തു തദ്വിദ്ധി യേന സർവമിദം തതം ।
വിനാശമവ്യയസ്യാസ്യ ന കശ്ചിത് കർതുമർഹതി ॥ 1.25 ॥
യ ഏനം വേത്തി ഹന്താരം യശ്ചൈനം മന്യതേ ഹതം ।
ഉഭൗ തൗ ന വിജാനീതോ നായം ഹന്തി ന ഹന്യതേ ॥ 1.26 ॥
അച്ഛേദ്യോഽയമദാഹ്യോഽയം അക്ലേദ്യോഽശോഷ്യ ഏവ ച ।
നിത്യസ്സർവഗതഃ സ്ഥാണുഃ അചലോഽയം സനാതനഃ ॥ 1.27 ॥
അവ്യക്തോഽയം അചിന്ത്യോഽയം അവികാര്യോഽയമുച്യതേ ।
തസ്മാദേവം വിദിത്വൈനം നാനുശോചിതുമർഹസി ॥ 1.28 ॥
യദിദം ദൃശ്യതേ സർവം ജഗത് സ്ഥാവരജംഗമം ।
തത് സുഷുപ്താവിവ സ്വപ്നഃ കൽപാന്തേ പ്രവിനശ്യതി ॥ 1.29 ॥
ഋതമാത്മാ പരം ബ്രഹ്മ സത്യമിത്യാദികാ ബുധൈഃ ।
കൽപിതാ വ്യവഹാരാർഥം യസ്യ സഞ്ജ്ഞാ മഹാത്മനഃ ॥ 1.30 ॥
യഥാ കടകശബ്ദാർഥഃ പൃഥഗ്ഭാവോ ന കാഞ്ചനാത് ।
ന ഹേമകടകാത് തദ്വത് ജഗത് ശബ്ദാർഥതാ പരേ ॥ 1.31 ॥
തേനേയമിന്ദ്രജാല ക്രീഡാഗതിഃ പ്രവിതന്യതേ ।
ദ്രഷ്ടുർദൃശ്യസ്യ സത്താന്തഃ ബന്ധ ഇത്യഭിധീയതേ ॥ 1.32 ॥
ദൃഷ്ട്വാ ദൃശ്യവശാത് ബദ്ധോ ദൃശ്യാഭാവേ വിമുച്യതേ ।
ജഗത്ത്വമഹമിത്യാദി സർഗാത്മാ ദൃശ്യമുച്യതേ ॥ 1.33 ॥
മനസ്തേനേന്ദ്രജലശ്രീഃ ജഗതീ പ്രവിതന്യതേ ।
യാവദേതത് സംഭവതി താവന്മോക്ഷോ ന വിദ്യതേ ॥ 1.34 ॥
ബ്രഹ്മണാ തന്യതേ വിശ്വം മനസൈവ സ്വയംഭുവാ ।
മനോമയമതോ വിശ്വം യന്നാമ പരിദൃശ്യതേ ॥ 1.35 ॥
ന ബാഹ്യേ നാപി ഹൃദയേ സദ്രൂപം വിദ്യതേ മനഃ ।
യദർഥം പ്രതിഭാനം തത് മന ഇത്യഭിധീയതേ ॥ 1.36 ॥
സങ്കൽപനം മനോ വിദ്ധി സങ്കൽപസ്തത്ര വിദ്യതേ ।
യത്ര സങ്കൽപനം തത്ര മനോഽസ്തീത്യവഗമ്യതാം ॥ 1.37 ॥
സങ്കൽപമനസീ ഭിന്നേ ന കദാചന കേനചിത് ।
സങ്കൽപജാതേ ഗലിതേ സ്വരൂപമവശിഷ്യതേ ॥ 1.38 ॥
അഹം ത്വം ജഗദിത്യാദൗ പ്രശാന്തേ ദൃശ്യസംഭ്രമേ ।
സ്യാത് താദൃശീ കേവലതാ ദൃശ്യേ സത്താമുപാഗതേ ॥ 1.39 ॥
മഹാപ്രലയ സമ്പത്തൗ ഹ്യസത്താം സമുപാഗതേ ।
അശേഷദൃശ്യേ സർഗാദൗ ശാന്തമേവാവശിഷ്യതേ ॥ 1.40 ॥
മനസാ ഭാവ്യമാനോ ഹി ദേഹതാം യാതി ദേഹകഃ ।
മനോവിലാസഃ സംസാര ഇതി മേ നിശ്ചിതാ മതിഃ ॥ 1.41 ॥
അന്തഃകരണസദ്ഭാവസ്ത്വവിദ്യായാശ്ച സംഭവഃ ।
അനേകകോടിബ്രഹ്മാണ്ഡം സർവം മിഥ്യേതി നിശ്ചിനു ॥ 1.42 ॥
ജീവന്നേവ സദാ മുക്തഃ കൃതാർഥോ ബ്രഹ്മവിത്തമഃ ।
ഉപാധിനാശാദ്ബ്രഹ്മൈവ സ ബ്രഹ്മാപ്നോതി നിർഭയം ॥ 1.43 ॥
തദ്ബ്രഹ്മാനന്ദമദ്വന്ദ്വം നിർഗുണം സത്യചിദ്ഘനം ।
വിദിത്വാ സ്വാത്മനോ രൂപം മാ ബിഭേസ്ത്വം കദാചന ॥ 1.44 ॥
സർവം ച ഖൽവിദം ബ്രഹ്മ നിത്യം ചിദ്ഘനമക്ഷതം ।
കൽപനാഽന്യാ മനോനാമ്നീ വിദ്യതേ നഹി കാചന ॥ 1.45 ॥
ന ജായതേ ന മ്രിയതേ കിഞ്ചിദത്ര ജഗത്ത്രയേ ।
ന ച ഭാവവികാരാണാം സത്താ കചന വിദ്യതേ ॥ 1.46 ॥
നാഹം മാംസം ന ചാസ്ഥീനി ദേഹാദന്യഃ പരോഽസ്മ്യഹം ।
ഇതി നിശ്ചിതവാനന്തഃ ക്ഷീണാവിദ്യോ വിമുച്യതേ ॥ 1.47 ॥
മാ ഭവാജ്ഞോ ഭവ ജ്ഞസ്ത്വം ജഹി സംസാരഭാവനാം ।
അനാത്മന്യാത്മഭാവേന കിമജ്ഞ ഇവ രോദഷി ॥ 1.48 ॥
കസ്തവായം ജഡോ മൂകോ ദേഹോ മാംസമയോഽശുചിഃ ।
യദർഥം സുഖദുഃഖാഭ്യാം അവശഃ പരിഭൂയസേ ॥ 1.49 ॥
അംഗാന്യംഗൈരിവാക്രമ്യ ജയേദാദൗ സ്വകം മനഃ ।
മനസോ വിജയാന്നാന്യാ ഗതിരസ്തി ഭവാർണവേ ॥ 1.50 ॥
പ്രക്ഷീണചിത്തദർപസ്യ നിഗൃഹീതേന്ദ്രിയദ്വിഷഃ ।
പദ്മിന്യ ഇവ ഹേമന്തേ ക്ഷീയന്തേ ഭോഗവാസനാഃ ॥ 1.51 ॥
വിവേകം പരമാശ്രിത്യ ബുദ്ധ്യാ സത്യമവേക്ഷ്യ ച ।
ഇന്ദ്രിയാരീനലം ഛിത്വാ തീർണോ ഭവ ഭവാർണവാത് ॥ 1.52 ॥
യദ്യത്കരോഷി സത്യേന സർവം മിഥ്യേതി നിശ്ചിനു ।
ത്വമേവ പരമാത്മാസി ത്വം ബ്രഹ്മാസി ന സംശയഃ ॥ 1.53 ॥
ഇതി കലിസന്താരക ശ്രീഗുഹഗീതായാം ബ്രഹ്മവിദ്യായാം
അദ്വൈതശാസ്ത്രേ ഭിക്ഷുരൂപിഗുഹഹിഡിംഭസംവാദേ
മനോവികാരോ നാമ പ്രഥമോഽധ്യായഃ ॥ 1 ॥
അഥ ദ്വിതീയോഽധ്യായഃ
സർവത്ര സമഭാവനാ
ശ്രീഭിക്ഷുരുവാച-
അന്തരാസ്ഥാം പരിത്യജ്യ ഭാവശ്രീം ഭാവനാമയീം ।
യോഽസി സോഽസി ജഗത്യസ്മിൻ ലീലയാ വിഹരാനഘ ॥ 2.1 ॥
സർവത്രാഹം അകർതേതി ദൃഢഭാവനയാഽനയാ ।
പരമാമൃതനാമ്നീ സാ സമതൈവാവശിഷ്യതേ ॥ 2.2 ॥
ഖേദോല്ലാസവിലാസേഷു സ്വാത്മകർതൃതയൈകയാ ।
സ്വസങ്കൽപേ ക്ഷയം യാതേ സമതൈവാവശിഷ്യതേ ॥ 2.3 ॥
സമതാ സർവഭൂതേഷു യാസൗ സത്യപരാ സ്ഥിതിഃ ।
തസ്യാം അവസ്ഥിതം ചിത്തം ന ഭൂയോ ജന്മഭാഗ്ഭവേത് ॥ 2.4 ॥
അഥവാ സർവകർതൃത്വം അകർതൃത്വം തഥൈവ ച ।
സർവം ത്യക്ത്വാ മനഃ പീത്വാ യോഽസി സോഽസി സ്ഥിരോ ഭവ ॥ 2.5 ॥
ശേഷസ്ഥിരസമാധാനോ യേന ത്യജസി തത്ത്യജ ।
ചിന്മനഃ കലനാകാരം പ്രകാശതിമിരാദികം ॥ 2.6 ॥
വാസനാം വാസിതാരം ച പ്രാണസ്പന്ദനപൂർവകം ।
സമൂലമഖിലം ത്യക്ത്വാ വ്യോമസാമ്യഃ പ്രശാന്തധീഃ ॥ 2.7 ॥
ഹൃദയാത്സമ്പരിത്യജ്യ വാസനാപങ്ക്തയോഽഖിലാഃ ।
യസ്തിഷ്ഠതി ഗതവ്യഗ്രഃ സ മുക്തഃ പരമേശ്വരഃ ॥ 2.8 ॥
ദൃഷ്ടം ദ്രഷ്ടവ്യമഖിലം ഭ്രാന്തം ഭ്രാന്ത്യാ ദിശോ ദശ ।
യുക്ത്യാ വൈ ചരതോഽജ്ഞസ്യ സംസാരോ ഗോഷ്പദാകൃതിഃ ॥ 2.9 ॥
സബാഹ്യാഭ്യന്തരേ ദേഹേ ഹ്യധ ഊർധ്വം ച ദിക്ഷു ച ।
ഇത ആത്മാ തതോഽപ്യാത്മാ നാസ്ത്യനാത്മമയം ജഗത് ॥ 2.10 ॥
ന തദസ്തി ന യത്രാഹം ന തദസ്തി ന തന്മയം ।
കിമന്യത് അഭിവാഞ്ഛാമി സർവം സച്ചിന്മയം തതം ॥ 2.11 ॥
സമസ്തം ഖൽവിദം ബ്രഹ്മ പരമാത്മേദമാതതം ।
അഹമന്യത് ഇദം ചാന്യത് ഇതി ഭ്രാന്തി ത്യജാനഘ ॥ 2.12 ॥
തതോ ബ്രഹ്മഘനേ നിത്യേ സംഭവന്തി ന കൽപിതാഃ ।
ന ശോകോഽസ്തി ന മോഹോഽസ്തി ന ജരാഽസ്തി ന ജന്മ ച ॥ 2.13 ॥
യദസ്തീഹ തദേവാസ്തി വിജ്വരോ ഭവ സർവദാ ।
യയാ പ്രാപ്താനുഭവതഃ സർവത്രാനഭിവാഞ്ഛനാത് ।
ത്യാഗാദാന പരിത്യാഗീ വിജ്വരോ ഭവ സർവദാ ॥ 2.14 ॥
ന വർണാശ്രമാചാരധർമാഃ കുതസ്തേ
ന പുണ്യം ന പാപം ന ധർമോഽപ്യധർമഃ ।
ന പൂജ്യോഽപ്യപൂജ്യഃ സദാഽഽനന്ദഭാവം
പരം ബ്രഹ്മ സാക്ഷാത് ത്വമേവാസി താത ॥
ഹിഡിംഭ ഉവാച-
ഏവമുക്ത്വാ വിസൃഷ്ടോഽഹം ബ്രഹ്മസാക്ഷാത്കൃതിം ദദൗ ।
തദാദി ബ്രഹ്മഭാവേന സ്ഥിതോഽഹം ഗതകൽമഷഃ ॥ 2.16 ॥
ബ്രഹ്മാകാരാകാരിതാന്തർവൃത്തിഃ കൽപിതവാനഹം ।
സർവം സുബ്രഹ്മണ്യമയം ജഗദ്ഭാതി ന സംശയഃ ॥ 2.17 ॥
വാചാമഗോചരം ദിവ്യം മനോഽതീതം മഹാദ്യുതിം ।
തദ്ബ്രഹ്മാനുഭവം പൂർണാനന്ദം വക്തും ന ശക്യതേ ॥ 2.18 ॥
തൂഷ്ണീം സ്ഥിത്വാ ഭിക്ഷുണാ സംബോധിതോഽഹം പ്രണമ്യ തം ।
യത്ത്വയോക്തം വചസ്തേന മോഹോഽയം വിഗതോ മമ ॥ 2.19 ॥
തവൈവാനുഗ്രഹേണാഹം സച്ചിദാനന്ദമാത്രകഃ ।
കിം വാ വക്തും ന ശക്നോമി ഭഗവൻ തവ സന്നിധൗ ॥ 2.20 ॥
ഏവം ഗദ്ഗദയാ വാചാഽപ്യപൃച്ഛം ഭിക്ഷുമവ്യയം ।
കൃതാഞ്ജലിപുടോ ഭൂത്വാ നമസ്കൃത്യ പുനഃപുനഃ ॥ 2.21 ॥
സ്ഥാനേ ഭിക്ഷോ തവോക്ത്യാഽഹം ധ്യാത്വാ ത്വാമേവ സന്തതം ।
ജീവന്മുക്തോഽസ്മി താദാത്മ്യനിശ്ചയാദേവ ഷൺമുഖ ॥ 2.22 ॥
വർണാശ്രമാചാരധർമാഃ കിമർഥം വേദചോദിതാഃ ।
തൈർബദ്ധാഃ കീദൃശാ ലോകേ മുക്താഃ കീദൃഗ്വിധാ അപി ॥ 2.23 ॥
ശ്രീഭിക്ഷുരുവാച-
ഹന്ത തേ കഥയാമ്യദ്യ തത്ത്വം ശൃണു സനാതനം ।
അവിദ്യോപാധിനാഽശാന്തപ്രാണിനോ ജഗതി സ്ഥിതാഃ ॥ 2.24 ॥
വർണാശ്രമാദിധർമാശ്ച സുകൃതം ദുഷ്കൃതം തഥാ ।
സാപ്യവിദ്യാഽനേകജന്മവാസനാപിഹിതാ മതാ ॥ 2.25 ॥
നാദിരന്തോഽസ്തി തസ്യാസ്തു ബ്രഹ്മജ്ഞാനേന കേവലം ।
ബഹൂനാം ജന്മനാമന്തേ ജ്ഞാനവാന്മാം പ്രപദ്യതേ ॥ 2.26 ॥
സർവം ബ്രഹ്മൈവേതി മതിഃ സ മഹാത്മാ സുദുർലഭഃ ।
പുരാഽപൃച്ഛദഗസ്ത്യോഽപി പ്രണമ്യ പിതരം മമ ॥ 2.27 ॥
വർണാശ്രമാദിധർമാസ്തു കഥംഭൂതാ വിഭോ ഇതി ।
തദഹം സംഗ്രഹേണൈവ വച്മി ശൃണു സനാതനം ॥ 2.28 ॥
സഹസ്രശീർഷേ ഭഗവാൻ സ്ഥിതോ നാരായണാഭിധഃ ।
ക്ഷീരാബ്ധൗ ചിന്തയൻ ശംഭും ശങ്കരം ശിവമവ്യയം ॥ 2.29 ॥
കദാചിത് പങ്കജം ദിവ്യം തരുണാദിത്യസന്നിഭം ।
തസ്യ സുപ്തസ്യ ദേവസ്യ നാഭ്യാം ജാതം മഹത്തരം ॥ 2.30 ॥
ഹിരണ്യഗർഭോ ഭഗവാൻ ബ്രഹ്മാ വിശ്വജഗത്പതിഃ ।
ആസ്ഥായ പരമാം മൂർതിം തസ്മിൻ പദ്മേ സമുദ്ബഭൗ ॥ 2.31 ॥
ശിവാജ്ഞയാ തസ്യ പൂർവവാസനാസഹിതാന്മുഖാത് ।
ബ്രഹ്മണാ ബ്രാഹ്മണസ്ത്രീഭിഃ സഹജാതാ ഹിഡിംഭക ॥ 2.32 ॥
തസ്യ ഹസ്താത് സഹ സ്ത്രീഭിഃ ജജ്ഞിരേ ശങ്കരാജ്ഞയാ ।
സ്വസ്ത്രീഷു സ്വസ്വധർമേണ മാർഗേണോത്ഥഃ സ്വഭുർഭവേത് ॥ 2.34 ॥
അപരാസൂത്തമാജ്ജാതഃ ത്വനുലോമഃ പ്രകീർതിതഃ ।
ഉത്തമാസ്വപരാജ്ജാതഃ പ്രതിലോമ ഇതി സ്മൃതഃ ॥ 2.35 ॥
വർണസ്ത്രീഷു അനുലോമേന ജാതസ്സ്യാദാന്തരാലികഃ ।
വർണാസു പ്രതിലോമേന ജാതോ വ്രാത്യ ഇതി സ്മൃതഃ ॥ 2.36 ॥
ബ്രാഹ്മണ്യാം സധവായാം യോ ബ്രാഹ്മണേനൈവ മോഹതഃ ।
ജാതശ്ചൈര്യേണ കുണ്ഡോഽസൗ വിധവായാം തു ഗോലകഃ ॥ 2.37 ॥
ഏവമേവാനുലോമാശ്ച പ്രതിലോമാശ്ച ജാതയഃ ।
ഉച്ചാവചപ്രപഞ്ചേഽസ്മിൻ ബഹ്വ്യോ ജാതാ ഹി കാമതഃ ॥ 2.38 ॥
വർണാനാമാശ്രമാഃ പ്രോക്താ മുനിഭിശ്ച സനാതനൈഃ ।
തേഷാം വർണാശ്രമസ്ഥാനാം വേദകിങ്കരതാ സദാ ॥ 2.39 ॥
ചക്ഷുരാദിപ്രിയാണാം ച ഭേദോ ലോകിപകാരകഃ ।
തദ്വദ്വർണാശ്രമാദീനാം ഭേദോ ലോകിപകാരകഃ ॥ 2.40 ॥
ഷണ്ണാം രസാനാം ഭേദോഽസ്തി യഥാ ജിഹ്വോപകാരകഃ ।
തഥാ വർണാശ്രമാദീനാം ഭേദോ ലോകിപകാരകഃ ॥ 2.41 ॥
യഥാ ഭാക്ഷ്യവിശേഷാണാം ഭേദോ ഭോക്തുഃ പ്രയോജകഃ ।
തഥാ വർണാശ്രമാദീനാം ഭേദോ ലോകപ്രയോജകഃ ॥ 2.42 ॥
യഥാ തരുലതാദീനാം ഭേദഃ ഫലസമൃദ്ധിദഃ ।
തഥാ വർണാശ്രമാദീനാം ഭേദഃ ഫലസമൃദ്ധിദഃ ॥ 2.43 ॥
യഥാ ബഹൂനാം ലോഹാനാം ഭേദഃ കർമസമൃദ്ധിദഃ ।
തഥാ വർണാശ്രമാദീനാം ഭേദഃ കർമസമൃദ്ധിദഃ ॥ 2.44 ॥
യഥാ രത്നാദിപാഷാണഭേദോ ഗൗരവദായകഃ ।
തഥാ വർണാശ്രമാദീനാം ഭേദോ ഗൗരവദായകഃ ॥ 2.45 ॥
യഥാ പാകപ്രഭേദോ ഹി ദേഹസ്യാരോഗ്യദോ ഭവേത് ।
തഥാ വർണാശ്രമാദീനാം ഭേദോ ലോകസ്യ സൗഖ്യദഃ ॥ 2.46 ॥
യഥാ മൃഗാണാം ഭേദോ ഹി വനസ്യോല്ലാസകോ ഭവേത് ।
തഥാ വർണാശ്രമാദീനാം ഭേദോ ലോകസ്യ രഞ്ജകഃ ॥ 2.47 ॥
യഥാഽലങ്കാരഭേദോ ഹി ലോകവ്യാവൃത്തിസൂചകഃ ।
തഥാ വർണാശ്രമാദീനാം ഭേദോ വ്യാവൃത്തിസൂചകഃ ॥ 2.48 ॥
യഥാഽനേകായുധാനാം ച ഭേദോ യുദ്ധജയപ്രദഃ ।
തഥാ വർണാശ്രമാദീനാം ഭേദോ ജ്ഞാനജയപ്രദഃ ॥ 2.49 ॥
യഥാ ബഹൂനാം പുഷ്പാണാം ഭേദോ ഭോഗസമൃദ്ധിദഃ ।
തഥാ വർണാശ്രമാദീനാം ഭേദോ ധർമസമൃദ്ധിദഃ ॥ 2.50 ॥
യഥാ ശുക്ലാദിവർണാനാം ഭേദഃ ചക്ഷുഃസുഖങ്കരഃ ।
തഥാ വർണാശ്രമാദീനാം ഭേദോ ജനസുഖങ്കരഃ ॥ 2.51 ॥
തതോ വർണാശ്രമാചാരേ ന വൈരം പരികൽപയേത് ।
യദാ വർണാശ്രമാദീനാം ശാത്രവം സ്യാത് പരസ്പരം ॥ 2.52 ॥
തദാ ലോകസ്യ സംഹാരഃ സ്വാംഗൈർദേഹസ്യ നാശവത് ।
വർണാനാമാശ്രമാണാം ച സങ്കരോ ധർമനാശകഃ ॥ 2.53 ॥
മല്ലോകപാശദോഽസി ത്വം തതസ്ത്വാം ശിക്ഷയാമ്യഹം ।
യദാ വർണാശ്രമാദീനാം യത്ര ലോപഃ പ്രജായതേ ॥ 2.54 ॥
തത്ര സ്ഥിത്വാ പ്രസന്നസ്ത്വം ധാർമികാവനദോ ഭവ ।
ഹിഡിംഭ സ്ത്രീഷു ദുഷ്ടാസു ജായതേ വർണസങ്കരഃ ॥ 2.55 ॥
സ കാലഃ കലിരിത്യുക്തോ ലോകധർമവിനാശകഃ ।
അദൃശൂലാ ജനപദാഃ ശിവശൂലാഃ ചതുഷ്പദാഃ ॥ 2.56 ॥
പ്രമദാഃ കേശശൂലിന്യോ ജനകാഃ പാകശൂലിനഃ ।
സ്വദേഹശൂലിനഃ സർവേ പ്രഭവന്തി കലൗ യുഗേ ॥ 2.57 ॥
തസ്മാത് വർണാശ്രമാദീനാം രക്ഷകോ ഭവ സന്തതം ।
വ്യാവഹാരികലോകേഽസ്മിൻ ഇദം കാര്യം ത്വയാ ശൃണു ॥ 2.58 ॥
സർവേഷാം കർമണാ ജാതിഃ നാന്യഥാ കൽപകോടിഭിഃ ।
പശ്വാദീനാം യഥാ ജാതിഃ ജന്മനൈവ ച നാന്യഥാ ॥ 2.59 ॥
സാഽപി സ്ഥൂലസ്യ ദേഹസ്യ ഭൗതികസ്യ ന ചാത്മനഃ ।
തഥാപി ദേഹേഽഹമ്മാനാത് ആത്മാ വിപ്രാദിസഞ്ജ്ഞിതഃ ॥ 2.60 ॥
സ്വസ്വരൂപാപരിജ്ഞാനാത് ദേഹേഽഹമ്മാന ആത്മനഃ ।
അപരിജ്ഞാനമപ്യസ്യ ചാവിദ്യാവാസനാബലാത് ॥ 2.61 ॥
യസ്യാപരോക്ഷവിജ്ഞാനം അസ്തി ശ്രീഗുർവനുഗ്രഹാത് ।
തസ്യ നാസ്തി നിയോജ്യത്വം ഇതി മേ നിശ്ചിതാ മതിഃ ॥ 2.62 ॥
അസ്തി ചേത് ബ്രഹ്മവിജ്ഞാനം സ്ത്രിയോ വാ പുരുഷസ്യ വാ ।
വർണാശ്രമസമാചാരഃ തസ്യ നാസ്ത്യേവ സർവദാ ॥ 2.63 ॥
അവിജ്ഞായാത്മവിജ്ഞാനം യേ സ്വവർണാശ്രമാദികാൻ ।
ത്യജന്തി മൂഢാത്മാനസ്തേ പതന്ത്യേവ ന സംശയഃ ॥ 2.64 ॥
ഹിഡിംഭ നിസ്സംശയഭാവതസ്ത്വം
ദൃഢം ഭജന്മാം സുവിഹാരകോ ഭവ ।
മദംഘ്രിഭക്തസ്യ സദാഽസ്തു നിർഭയം
പുനശ്ച കിം പൃച്ഛസി മാം മഹാമതേ ॥ 2.65 ॥
ഇതി കലിസന്താരക ശ്രീഗുഹഗീതായാം ബ്രഹ്മവിദ്യായാം
അദ്വൈതശാസ്ത്രേ ഭിക്ഷുരൂപിഗുഹഹിഡിംഭസംവാദേ
സർവത്ര സമഭാവനാനാമ ദ്വിതീയോഽധ്യായഃ ॥ 2 ॥
അഥ തൃതീയോഽധ്യായഃ
അജ്ഞാനമൂലം
ഹിഡിംഭ ഉവാച-
സ്വാമിൻ രഹസ്യം മേ ബ്രൂഹി ദേവാനാം ദേഹിനാം വിഭോ ।
യദ്ഭാവനാബലേനൈവ പ്രാണീ മോക്ഷമവാപ്നുയാത് ॥ 3.1 ॥
ശ്രീഭിക്ഷുരുവാച-
രഹസ്യം തേ പ്രവക്ഷ്യാമി സമാസേന സവിസ്തരാത് ।
ശ്രദ്ധയാ ശൃണു ശൈരേയ സർവസിദ്ധികരം പരം ॥ 3.2 ॥
സർവേഷാം കാരണം സാക്ഷാത് പരതത്ത്വമവസ്ഥിതം ।
ത്വഗസൃങ്മാംസമേദോഽസ്ഥിമജ്ജാഷട്കൗശികേ സ്വയം ॥ 3.3 ॥
പാഞ്ചഭൗതികദേഹേഽസ്മിൻ ശിവശ്ശിവതരോഽസ്മ്യഹം ।
ശിവഃ പഞ്ചമുഖോഽഹന്തു ഷൺമുഖസ്തത ഉച്യതേ ॥ 3.4 ॥
ആവയോരൈക്യഭാവോ ഹി മുക്തിഹേതുർഹി പ്രാണിനാം ।
ശിവപഞ്ചമുഖാന്യേവ ബ്രഹ്മാണ്ഡേ പഞ്ചദേവതാഃ ॥ 3.5 ॥
കാര്യം ബ്രഹ്മാ മഹീഭാഗേ കായം വിഷ്ണുർജലാശയേ ।
കാര്യം രുദ്രോഽഗ്നിഭാഗേ ച വായ്വംശേ ചേശ്വരഃ പരഃ ॥ 3.6 ॥
ആകാശാംശേ ശരീരസ്യ സ്ഥിതസ്സാക്ഷാത് സദാശിവഃ ।
ശരീരസ്യ ബഹിർഭാഗേ വിരാഡാത്മാ സ്ഥിതസ്സദാ ॥ 3.7 ॥
അന്തർഭാഗേ സ്വരാഡാത്മാ സമ്രാഡ്ദേഹസ്യ മധ്യമേ ।
ജ്ഞാനേന്ദ്രിയേഷു മനസി ശ്രോത്രാദിഷു ച പഞ്ചസു ॥ 3.8 ॥
മമ ഷഡ്വദനാന്യേവ ഗ്ലൗദിഗ്വായ്വർകവാർവരാഃ ।
ഭൂമിശ്ച കായഭൂതാഃ സ്യുഃ പഞ്ചഹസ്തോ ഗണേശ്വരഃ ॥ 3.9 ॥
കർമേന്ദ്രിയസ്വരൂപശ്ച പാദപാണ്യാദിഷു ക്രമാത് ।
ത്രിവിക്രമേന്ദ്ര വഹ്വ്യാഖ്യാഃ കായഭൂതാഃ പ്രജാപതിഃ ॥ 3.10 ॥
മിത്രശ്ചാപി തഥാ പ്രാണേ സൂത്രാത്മാ സുസ്ഥിതസ്സദാ ।
ചതുർമുഖോഽന്തഃ കരണേ തദവസ്ഥാസു ച ക്രമാത് ॥ 3.11 ॥
ചന്ദ്രമാ മനസി പ്രോക്തോ ബുദ്ധൗ തു സ ബൃഹസ്പതിഃ ।
അഹങ്കാരേ ച കാലാഗ്നിഃ രുദ്രശ്ചിത്തേ ശിവഃ സ്ഥിതഃ ॥ 3.12 ॥
ഭൂതപ്രേതപിശാചാദ്യാഃ ദേഹസ്യാസ്ഥിഷു സംസ്ഥിതാഃ ।
മജ്ജാഖ്യേ പിതൃഗന്ധർവാഃ രോമസു ക്ഷുദ്രദേവതാഃ ॥ 3.13 ॥
സർവാശ്ച രാക്ഷസാശ്ചൈവ സ്ഥിതാഃ സ്നായുഷു സർവശഃ ।
വർതന്തേ ദേവതാസ്സർവാഃ ദേഹേഽസ്മിന്നേവ സംസ്ഥിതാഃ ॥ 3.14 ॥
ത്രിമൂർതിനാം തു യോ ബ്രഹ്മാ തസ്യ ഘോരാഭിധാ തനുഃ ।
ദക്ഷിണാക്ഷിണി ജന്തൂനാം ശാന്താഖ്യാ ച തനുസ്തഥാ ॥ 3.15 ॥
വർതന്തേ വാമനേത്രേ ചാപ്യന്തർഭാഗേ തയോഃ പുനഃ ।
ബഹിർഭാഗേ സൂര്യചന്ദ്രൗ വർതേതേ കന്ധരേ തഥാ ॥ 3.16 ॥
ത്രിമൂർതീനാം തു യോ വിഷ്ണുഃ ശാന്തോ ഘോരോഽന്തതോ ബഹിഃ ।
ത്രിമൂർതീനാം തു യോ രുദ്രഃ ശാന്തോ ഘോരോഽന്തതോ ബഹിഃ ॥ 3.17 ॥
ചിച്ഛക്തിഃ പരമാ ദേഹമധ്യേ കുണ്ഡലിനീ സ്ഥിതാ ।
മായാശക്തിർലലാടാഗ്രേ തന്മധ്യേ നാദരൂപിണീ ॥ 3.18 ॥
അപരാംശേ ബിന്ദുമയീ തസ്യ ശക്തിഃ സ്ഥിതാ സ്വയം ।
ജീവാത്മാ ബിന്ദുമധ്യേ തു സൂക്ഷ്മരൂപഃ പ്രകാശതേ ॥ 3.19 ॥
ഹൃദയേ സ്ഥൂലരൂപേണ തയോർമധ്യേ തു മധ്യമഃ ।
ഹൃന്മധ്യേ തു മഹാലക്ഷ്മീഃ ജിഹ്വായാം തു സരസ്വതീ ॥ 3.20 ॥
രുദ്രാണീ സഹ രുദ്രേണ ഹൃദയേ വർതതേ സദാ ।
ഈശ്വരസ്സർവത്ര ദേഹേ സർവസാക്ഷീ സദാശിവഃ ॥ 3.21 ॥
ജ്ഞാ സമ്യക് നവതാം ദേഹേ സകലാ ദേവതാ അമൂഃ ।
പ്രത്യഗാത്മതയാ ഭാന്തി ദേവതാരൂപതോഽപി ച ॥ 3.22 ॥
വേദമാർഗേകനിഷ്ഠാനാം വിശുദ്ധാനാം തു വിഗ്രഹേ ।
ദേവതാരൂപതോ ഭാന്തി ന ഭാതി പ്രത്യഗാത്മനാ ॥ 3.23 ॥
താന്ത്രികാണാം ശരീരേ തു വർതന്തേ ന പ്രകാശകാഃ ।
ശുദ്ധഭാവാത് യഥാജാതപ്രാണിനാം സർവദേവതാഃ ॥ 3.24 ॥
തിരോഭൂതതയാ നിത്യം വർതന്തേ ന സ്വരൂപതഃ ।
അതശ്ച ഭോഗമോക്ഷാർഥീ ശരീരം ദേവതാമയം ॥ 3.25 ॥
സ്വകീയം പരകീയം ച പൂജയേത് സുവിശേഷതഃ ।
നാവമാനം സദാ കുര്യാത് മോഹതോ വാപി ബുദ്ധിമാൻ ॥ 3.26 ॥
യദി കുര്യാത് പ്രമാദേന പതത്യേവ ഭവാർണവേ ।
ദുർവൃത്തമപി മൂർഖം ച പൂജയേത് ദേവതാത്മനാ ॥ 3.27 ॥
ദേവതാരൂപതഃ പശ്യൻ മുച്യതേ ജന്മബന്ധനാത് ।
മോഹേനാപി സദാ നൈവ കുര്യാദപ്രിയഭാഷണം ॥ 3.28 ॥
യദി കുര്യാത് പ്രമാദേന ഹന്തി തം പരദേവതാ ।
ദേഹേ തു ന ക്ഷതം കുര്യാത് അസ്ത്രശസ്ത്രനഖാദിഭിഃ ॥ 3.29 ॥
തഥാ ന ലോഹിതം കുര്യാത് യദി കുര്യാത് പതത്യധഃ ।
ഏഷാ സനാതനീ വിദ്യാ ഭോഗമോക്ഷപ്രദായിനീ ॥ 3.30 ॥
മയൈവ കഥിതാ നിത്യാ സർവലോകോപകാരിണീ ।
കഥിതാഽഭൂതേ ഹിഡിംഭ സർവം ബ്രഹ്മമയം ജഗത് ॥ 3.31 ॥
ബ്രഹ്മാണ്ഡേഽപി ച പിണ്ഡാണ്ഡേ സർവത്ര ബ്രഹ്മഭാവതഃ ।
തത്ത്വമേവാസ്യഹം ചാസി ദേവദേവ സുഖീ ഭവ ॥ 3.32 ॥
ഇതി കലിസന്താരക ശ്രീഗുഹഗീതായാം ബ്രഹ്മവിദ്യായാം
അദ്വൈതശാസ്ത്രേ ഭിക്ഷുരൂപിഗുഹഹിഡിംഭസംവാദേ
അജ്ഞാനമൂലം നാമ തൃതീയോഽധ്യായഃ ॥ 3 ॥
അഥ ചതുർഥോഽധ്യായഃ
ജ്ഞാനോത്പത്തിഃ
ഹിഡിംഭ ഉവാച-
സങ്കോചോ ദേഹയാത്രായാം പ്രാണിനാം അസ്തി ഷൺമുഖ ।
തേഷു ജ്ഞാനാർഥിനാം ബുദ്ധിരുപക്ഷീണാ ഭവേത്കില ॥ 4.1 ॥
തദ്ധേതോഃ ജ്ഞാനസമ്പത്തിഃ ദേഹയാത്രാ ച ദുർലഭാ ।
തസ്യാസ്തസ്യാശ്ച സൗലഭ്യം കഥം ഭവതി സദ്ഗുരോ ॥ 4.2 ॥
ശ്രീഭിക്ഷുരുവാച-
ഹന്ത താത പ്രവക്ഷ്യാമി ജ്ഞാനോത്പത്തേസ്തു കാരണം ।
വിനാ യേന ശിവജ്ഞാനം ന ജായേത കഥഞ്ചന ॥ 4.3 ॥
മുമുക്ഷുരതിസന്തുഷ്ടഃ സിദ്ധ്യത്യേവ ഗതിർമമ ।
ഇതി നിശ്ചയബുദ്ധിസ്തു പ്രതിബന്ധനിവൃത്തയേ ॥ 4.4 ॥
ദേവതാസ്സകലാ നിത്യം പ്രാർഥയേന്മതിമുത്തമഃ ।
അധികാരീ ഭവേത്തത്ര ജന്മനാ കർമണാ ദ്വിജഃ ॥ 4.5 ॥
ശന്നോ മിത്രശ്ശം വരുണഃ ശന്നോ ഭവതു ചാര്യമാ ।
ശന്ന ഇന്ദ്രോ ബൃഹസ്പതിഃ ശന്നോ വിഷ്ണുരുരുക്രമഃ ॥ 4.6 ॥
നമോഽസ്തു ബ്രഹ്മണേ വായോ നമോഽസ്തു തവ ശോഭനം ।
ത്വമേവ സാക്ഷാദ് ബ്രഹ്മാസി ത്വാം വദിഷ്യാമി ശങ്കരം ॥ 4.7 ॥
ഋതം ച സത്യം ചാഹം ത്വാം വദിഷ്യാമി സമാഹിതഃ ।
തന്മാമവതു കല്യാണം തദ്വക്താരം ച ശോഭനം ॥ 4.8 ॥
മാം ഭൂയോഽവതു വക്താരം അപി ചാവതു ശോഭനം ।
ശാന്തിഃ ശാന്തിഃ പുനഃ ശാന്തിഃ ദോഷത്രയനിവൃത്തയേ ॥ 4.9 ॥
കൃത്വൈവം പ്രാർഥനാം ആത്മജ്ഞാനാർഥം മതിമാൻ സദാ ।
തസ്യ വിജ്ഞാനസമ്പത്തിഃ ക്രമതോ ജായതേ ധ്രുവം ॥ 4.10 ॥
ജപേന്നിത്യം ഗുരോർലബ്ധ്വാ മന്ത്രം യശ്ഛന്ദസാമിതി ।
മേ ഗോപായേതി പര്യന്തം ജ്ഞാനോത്പത്തേശ്ച കാരണം ॥ 4.11 ॥
ശതാക്ഷരാം ച ഗായത്രീം ജപേന്നിത്യം ദിനേ ദിനേ ।
തന്മന്ത്രപൂതോദകേന സ്നാനപാനാദിനാഽപി ച ॥ 4.12 ॥
ജ്ഞാനോത്പത്തിർഭവത്യേവ ശിവഭക്ത്യാ ച സന്തതം ।
ഉപായമപരം ചാപി ബ്രവീമി ശൃണു സാദരം ॥ 4.13 ॥
ഗുരോർഭക്തിർദൃഢാ യസ്യ സ്വതോ ജ്ഞാനം പ്രജായതേ ।
ബഹൂനാം ജന്മനാമന്തേ ഗുരുഭക്തിഃ പ്രജായതേ ॥ 4.14 ॥
ഗുരുഭക്തിയുതേ ജന്തൗ ജ്ഞാനോത്പത്തിർന സംശയഃ ।
യഥാകഥഞ്ചിത് സ ഭവേത് ബ്രാഹ്മണോ ജായതേ ഭുവി ॥ 4.15 ॥
ബ്രാഹ്മണോ ഗുരുഭക്തസ്തു ശ്രുതിജ്ഞാനാത് പ്രമുച്യതേ ।
ശ്രുതിപ്രാമാണ്യബുദ്ധിർഹി മോക്ഷസ്യ ഗതിരുച്യതേ ॥ 4.16 ॥
പ്രാരബ്ധം പുഷ്യതി വപുഃ ഇതി നിശ്ചിത്യ ചേതസാ ।
ധൈര്യമാലംബ്യ യത്നേന തൂഷ്ണീം സ്ഥിതിരപി സ്വയം ॥ 4.17 ॥
വൈദേകാനാം ഭവേദ് ജ്ഞാനജനനേ കാരണം സദാ ।
സങ്കോചോ ദേഹയാത്രായാം തദൃശാനാം ഭവേത്ഖലു ॥ 4.18 ॥
അതഃ സങ്കോചഹാനായ ചാവഹന്തീതി മന്ത്രതഃ ।
ആജ്യേനാന്നേന ചോഭാഭ്യാം ജുഹുയാച്ച ദിനേ ദിനേ ॥ 4.19 ॥
തദശക്തഃ സ്മരേന്നിത്യം മന്ത്രം വാ ശ്രദ്ധയാ സഹ ।
ബ്രഹ്മചാരീ ഗൃഹസ്ഥോ വാ വാനപ്രസ്ഥശ്ച ഭിക്ഷുകഃ ॥ 4.20 ॥
നിത്യം ആചാര്യശുശ്രൂഷാം പ്രകുര്യാത് ഭക്തിപൂർവകം ।
പ്രാണിനാം താദൃശാനാം തു ലോകയാത്രാ ഭവേത്സ്വയം ॥ 4.21 ॥
അനന്യാശ്ചിന്തയന്തോ മാം യേ ജനാഃ പര്യുപാസതേ ।
തേഷാം നിത്യാഭിയുക്താനാം യോഗക്ഷേമം വഹാമ്യഹം ॥ 4.22 ॥
അഹമേവ പരം സാക്ഷാത് അഹമേവ സദാശിവഃ ।
അഹമേവ ജഗത്സാക്ഷീ ചാഹമേവ ജഗദ്ഗുരുഃ ॥ 4.23 ॥
നിത്യം ലിംഗേ മഹാദേവം പൂജയേത് ഭക്തിമാന്നരഃ ।
വേദാന്തശ്രവണം കുര്യാത് മനനം ച സമാഹിതഃ ॥ 4.24 ॥
രുദ്രാധ്യായീ ഭവേന്നിത്യം രുദ്രാക്ഷാഭരണോ ഭവേത് ।
ഭസ്മത്രിപുണ്ഡ്രധാരീ ച ജ്ഞാനവാന്മാം പ്രപദ്യതേ ॥ 4.25 ॥
ശംഭോർമമൈക്യഭാവോ ഹി മായാഽവിദ്യാവിനാശകഃ ।
ഉക്തസാധനസമ്പന്നഃ ജ്ഞാനാദ് ഭസ്മാധിഗച്ഛതി ॥ 4.26 ॥
ശിവസ്വരൂപം പരമം ഭാസനാത് ഭസ്മസഞ്ജ്ഞിതം ।
തദേവ സ്വീയമായോത്ഥപ്രപഞ്ചേ ജലസൂര്യവത് ॥ 4.27 ॥
അനുപ്രവിഷ്ടം തദ്രൂപം ഭസ്മലേശമുദാഹൃതം ।
തേന ലേശേന ദേവേശഃ പ്രതിബിംബേന ഭസ്മനാ ॥ 4.28 ॥
സ്വതന്ത്രോ ബിംബഭൂതസ്തു സദൈവോദ്ധൂലിതഃ ശിവഃ ।
സദൈവ പൂജനീയസ്തു ബ്രഹ്മവിഷ്ണ്വാദിഭിഃ സുരൈഃ ॥ 4.29 ॥
സോഽഹം ചാഹം സ ഏവാസ്മിൻ വിഷയേ മാസ്തു സംശയഃ ।
ആവയോരന്തരം നാസ്തി താത ശബ്ദാർഥയോരിവ ॥ 4.30 ॥
തത്പ്രസാദേന സർവേഷാം ദേവത്വം ന സ്വഭാവതഃ ।
സ്വഭാവാദേവ ദേവത്വം ദേവദേവസ്യ മേഽപി ച ॥ 4.31 ॥
തം വിദിത്വാ വിമുച്യന്തേ ശാന്താ ദാന്താ മുനീശ്വരാഃ ।
ഗൃഹസ്ഥാശ്ച തഥൈവാന്യേ സത്യധർമപരായണാഃ ॥ 4.32 ॥
ഭസ്മസഞ്ഛന്നസർവാംഗാഃ ത്രിപുണ്ഡ്രാങ്കിതമസ്തകാഃ ।
രുദ്രാക്ഷമാലാഭരണാഃ ശ്രീഷഡക്ഷരജാപകാഃ ॥ 4.33 ॥
നിത്യം ദേവാചർനപരാഃ സത്ക്രിയാദഗ്ധകിൽബിഷാഃ ।
ഏവം ജ്ഞാനാർഥിനാം സമ്യക് സാധനാനി ബഹൂനി ച ॥ 4.34 ॥
സന്തി തേഷാം മുഖ്യതമാനീദാനീം കഥിതാനി വൈ ।
ജ്ഞാനം വേദാന്തവിജ്ഞാനം ബ്രഹ്മാത്മൈകത്വഗോചരം ॥ 4.35 ॥
സമ്പാദനീയം തജ്ജ്ഞാനം ജ്ഞാനാന്മുച്യേത ബന്ധനാത് ।
മദുക്താർതേഷു വിശ്വാസം ഹിഡിംഭ കുരു സന്തതം ॥ 4.36 ॥
സർവസൗലഭ്യമേവാഹം ഉപായം വച്മി സാദരം ।
മന്മനാ ഭവ മദ്ഭക്തോ മദ്യാജീ മാം നമസ്കുരു ॥ 4.37 ॥
അഹം ത്വാ സർവകഷ്ടേഭ്യോ മോക്ഷയിഷ്യാമി മാ ശുചഃ ।
ഏവമേവ വചസ്സാക്ഷാത് സദ്ഗുരോഃ കരുണാമൃതം ॥ 4.38 ॥
ദേവേ രുഷ്ടേ ഗുരുസ്ത്രാതാ ഗുരൗ രുഷ്ടേ ന കശ്ചന ।
ത്വമേവ തത്ര ദൃഷ്ടാന്തരൂപോഽഗസ്ത്യകൃപോദിതഃ ॥ 4.39 ॥
ഇതി കലിസന്താരക ശ്രീഗുഹഗീതായാം ബ്രഹ്മവിദ്യായാം
അദ്വൈതശാസ്ത്രേ ഭിക്ഷുരൂപിഗുഹഹിഡിംഭസംവാദേ
ജ്ഞാനോത്പത്തിർനാമ ചതുർഥോഽധ്യായഃ ॥ 4 ॥
അഥ പഞ്ചമോഽധ്യായഃ
മായാമോഹജാലം
ഹിഡിംഭ ഉവാച-
അഹോ സർവമിദം ബ്രഹ്മ ബദ്ധോ മുക്തശ്ച കഃ പുനഃ ।
സർവമാശ്വര്യമേവ സ്യാത് മന്മനഃ ക്ലിശ്യതേ പ്രഭോ ॥ 5.1 ॥
സദ്ഗുരോ ഭഗവൻ സ്വാമിൻ കിമർഥം ജഗദീദൃശം ।
ഉച്ചാവചം ഭാതി ബ്രഹ്മ മായാമൂലം ച മേ വദ ॥ 5.2 ॥
ശ്രീഭിക്ഷുരുവാച-
മായാഽവിദ്യാ വിശുദ്ധാ ചിത് ജീവ ആത്മാ ച വാസനാ ।
വ്യാവഹാരികസത്തായാം ഷഡസ്മാകം അനാദയഃ ॥ 5.3 ॥
വ്യാവഹാരികസർവസ്വം മിഥ്യൈവ പരമാർഥതഃ ।
ത്രൈകാലികാബാധ്യവസ്തു സച്ചിദാനന്ദലക്ഷണം ॥ 5.4 ॥
ബ്രഹ്മൈകമേവ സത്യം ഹി തദാത്മാ പരികീർതിതഃ ।
സ്വസ്വരൂപാനുസന്ധാനേ ജ്ഞാനേ സർവം വിലീയതേ ॥ 5.5 ॥
ബദ്ധോ മുക്ത ഇതി വ്യാഖ്യാ ഗുണതോ നൈവ വസ്തുതഃ ।
ഗുണസ്തു മായാമൂലത്വാത് ന തേ മോക്ഷോ ന ബന്ധനം ॥ 5.6 ॥
വക്ഷ്യേ ശൃണു സമാസേന സർവസാധനമുത്തമം ।
വ്യാവഹാരികലോകാനാം ഉദ്ധാരാർഥം ഹിഡിംഭക ॥ 5.7 ॥
അപേക്ഷിതാർഥഃ സർവേഷാം ഭുക്തിർമുക്തിശ്ച സർവദാ ।
മുക്തിർനാനാവിധാ പ്രോക്താ മയാ വേദാനുസാരതഃ ॥ 5.8 ॥
തത്ര സായുജ്യരൂപായാ മുക്തേഃ സാക്ഷാത്തു സാധനം ।
സമ്യക് ജ്ഞാനം ന കർമോക്തം ന തയോശ്ച സമുച്ചയഃ ॥ 5.9 ॥
നിത്യസിദ്ധാഽഥവാ മുക്തിഃ സാധ്യരൂപാ ദ്വയോർഗതിഃ ।
നിത്യസിദ്ധാ തു സർവേഷാം ആത്മരൂപാഽഥവാഽപരാ ॥ 5.10 ॥
ആത്മരൂപൈവ ചേന്മുക്തിഃ നിത്യപ്രാപ്താ ഹി സാത്മനഃ ।
നിത്യപ്രാപ്തസ്യ ചാപ്രാപ്തിഃ വിഭ്രമഃ ഖലു ദേഹിനാം ॥ 5.11 ॥
വിഭ്രമസ്യ നിവൃത്ത്യാ സാ പ്രാപ്തേതി വ്യപദിശ്യതേ ।
വിഭ്രമസ്യ നിവൃത്തിസ്തു സിദ്ധ്യത്യജ്ഞാനനാശനാത് ॥ 5.12 ॥
അജ്ഞാനസ്യ വിനാശസ്തു ജ്ഞാനാദേവ ന ചാന്യതഃ ।
ജ്ഞാനാദജ്ഞാനനാശസ്തു പ്രസിദ്ധസ്സർവദേഹിനാം ॥ 5.13 ॥
അപരാ സാ പരാ മുക്തിഃ ആത്മരൂപൈവ ചേന്മതം ।
തഥാപി മുക്തിഃ പ്രാപ്യാ വാ നാപ്രാപ്യാ വാഽഽത്മനാ ഭവേത് ॥ 5.14 ॥
പ്രാപ്യാ ചേത് ആത്മനാ മുക്തിഃ അപ്രാപ്തപ്രാപ്തിരേവ സാ ।
അപ്രാപ്തപ്രാപ്തിരപ്യസ്യ സംബന്ധോ വൈക്യമേവ ച ॥ 5.15 ॥
സ സംബന്ധശ്ച സാധ്യോ വാ നിത്യോ വാ സാധ്യ ഏവ ചേത് ।
അനിത്യസ്സ തു സംബന്ധോ ഭവേന്നിത്യോ ന സർവദാ ॥ 5.16 ॥
സാധ്യാനാമപി ഭാവാനാം അനിത്യത്വം വ്യവസ്ഥിതം ।
അഭാവസ്യ ന സാധ്യത്വം പ്രധ്വംസാഖ്യസ്യ സർവദാ ॥ 5.17 ॥
സാധ്യത്വാഖ്യസ്തു ധർമശ്ച നൈവാഭാവാശ്രയോ ഭവേത് ।
നിത്യോ യദി സ സംബന്ധഃ തർഹി സംബന്ധസഞ്ജ്ഞിതാ ॥ 5.18 ॥
മുക്തിശ്ച നിത്യസിദ്ധൈവ മുമുക്ഷോരാത്മനോ ഭവേത് ।
തഥാപി നിത്യപ്രാപ്തായാ മുക്തേഃ പ്രാപ്തിസ്തു പൂർവവത് ॥ 5.19 ॥
വിജ്ഞാനേനൈവ നാന്യേന സത്യമുക്തം ചിദാത്മകം ।
അപ്രാപ്തപ്രാപ്തിരൂപായ മുക്തേരൈക്യം ഭവേദ്യദി ॥ 5.20 ॥
തന്ന യുക്തം ദ്വയോരൈക്യം ന സിദ്ധ്യതി കദാചന ।
ഭിന്നയോഃ ഭേദനാശേ വാ മുക്തിർഭേദേ സ്ഥിതേഽഥവാ ॥ 5.21 ॥
ഭേദനാശേ തയോരൈക്യം ഘടതേ നാത്ര സംശയഃ ।
ഭേദേ സതി ഭവേദൈക്യം ഇതി ചേത് തന്ന സംഗതം ॥ 5.22 ॥
ഭേദസ്യ സന്നിധാനൈക്യം വിരോധാന്നൈവ സിദ്ധ്യതി ।
ന പ്രാപ്യാ ഹ്യാത്മനാ മുക്തിഃ ഇതി ചേത് തന്ന സംഗതം ॥ 5.23 ॥
അപ്രാപ്യായാസ്തു മുക്തേശ്ച നാസ്ത്യപേക്ഷാ ഹി സാധനേ ।
സാധനേ സതി സാ മുക്തിഃ അപ്രാപ്യൈവ സദാ ഖലു ॥ 5.24 ॥
ന നിത്യസിദ്ധാ സാ മുക്തിഃ സാധ്യരൂപൈവ ചേന്മതം ।
സാധ്യത്വേ സത്യനിത്യത്വം പൂർവമേവാഭിഭാഷിതം ॥ 5.25 ॥
പ്രധ്വംസസ്യ തു നിത്യത്വം സർവശോ ന ഭവിഷ്യതി ।
അചിദ്രൂപസ്യ സർവസ്യ വിനാശോ ഗമ്യതേ യതഃ ॥ 5.26 ॥
ഭാവത്വേ സതി സാധ്യത്വാത് വിനാശശ്ചേതനസ്യ തു ।
പ്രധ്വംസസ്യ തു സാധ്യത്വേഽപ്യഭാവത്വേന ഹേതുനാ ॥ 5.27 ॥
ന സിദ്ധ്യതി വിനാശശ്ചേത് തച്ച നൈവ സുസംഗതം ।
പ്രാഗഭാവസമാഖ്യസ്യാപ്യനിത്യത്വസ്യ ദർശനാത് ॥ 5.28 ॥
പ്രാഗഭാവസ്യ സാധ്യത്വാഭാവേ സത്യപ്യഭാവതഃ ।
അനിത്യത്വം യദിഷ്യേത പ്രധ്വംസസ്യാപി തത്സമം ॥ 5.29 ॥
ഭാവാനാമപ്യഭാവാനാം സാധ്യാനാം ച ഹിഡിംഭക ।
അസാധ്യാനാം ച സർവേഷാം അനിത്യത്വേ പ്രയോജകം ॥ 5.30 ॥
അചേതനത്വമേവോക്തം നേതരദ്വ്യഭിചാരതഃ ।
ചേതനസ്യ തു നിത്യത്വം ശ്രുതിരാഹ സനാതനീ ॥ 5.31 ॥
തസ്മാദുക്തപ്രകാരേണ മുക്തിഃ സായുജ്യരൂപിണീ ।
ജ്ഞാനലഭ്യാ ക്രിയാമാത്രാത് ന ലഭ്യാ ന സമുച്ചയാത് ॥ 5.32 ॥
ജ്ഞാനം നാമാഖിലം ചേദം മദ്രൂപേണാവഭാസനം ।
ക്രിയാ തു കാരണാപേക്ഷാ ന ജ്ഞാനാലംബിനീ സദാ ॥ 5.33 ॥
അതഃ ക്രിയായാ ജ്ഞാനേന വിരോധാദേവ സർവദാ ।
സമുച്ചയോ ന യുജ്യേത കുതസ്തേന പരാ ഗതിഃ ॥ 5.34 ॥
സാരൂപ്യാഖ്യാ തു സാ മുക്തിഃ സാമീപ്യാഖ്യാ ച യാഽപരാ ।
സാലോക്യാഖ്യാ ച യാ താസാം കേവലം കർമ സാധനം ॥ 5.35 ॥
ഐഹികാമുഷ്മികാകാരാ മുക്തയഃ സർവദേഹിനാം ।
കർമണൈവ ഹി സിദ്ധ്യന്തി ന ജ്ഞാനേന വിരോധതഃ ॥ 5.36 ॥
ജ്ഞാനം കർമ ച വേദോക്തമേവ നാന്യോദിതം ഭവേത് ।
അന്യോദിതം തു മന്യന്തേ വ്യവഹാരേ വിവേകിനാം ॥ 5.37 ॥
അപേക്ഷ്യ ബുദ്ധിം വിജ്ഞാനം കർമ ചേതി വിധീയതേ ।
തയാപി വ്യവഹാരേ തേ വ്യാവഹാരികസിദ്ധിദേ ॥ 5.38 ॥
വേദശ്ശിവഃ ശിവോഽഹം വൈ സർവം ബ്രഹ്മമയം ജഗത് ।
വേദനിന്ദാ ന കർതവ്യാ ജ്ഞാനിനാ യത്രകുത്രചിത് ॥ 5.39 ॥
തസ്മാത്സർവത്ര നാസ്തിക്യം ന കുര്യാന്മേ മതിസത്തമഃ ।
നാസ്തിക്യാദേവ സർവേഷാം സംസാരേ പരിവർതനം ॥ 5.40 ॥
അസ്തീത്യേവോപലബ്ധവ്യഃ പരമാത്മാ ശ്രുതേസ്സ്വയം ।
ലീലാമാത്രം പ്രഭോർജന്മ സംസാരപരിവർതനം ॥ 5.41 ॥
ധർമാധർമൈ പുണ്യപാപേ പ്രാണിനാം കർമബന്ധനം ।
ഭസ്മസാത്കുരുതേ ജ്ഞാനവഹ്നിഃ സംസാരവാസനാം ॥ 5.42 ॥
സർവം ത്യക്ത്വൈവ മനസാ യേന ത്യജസി തത്ത്യജ ।
സ്വയമേവ സ്വയം സാക്ഷാത് കിം വക്തവ്യമതഃ പരം ॥ 5.43 ॥
ഇതി കലിസന്താരക ശ്രീഗുഹഗീതായാം ബ്രഹ്മവിദ്യായാം
അദ്വൈതശാസ്ത്രേ ഭിക്ഷുരൂപിഗുഹഹിഡിംഭസംവാദേ
മായാമോഹജാലം നാമ പഞ്ചമോഽധ്യായഃ ॥ 5 ॥
അഥ ഷഷ്ഠോഽധ്യായഃ
ജീവബ്രഹ്മൈക്യം
ഹിഡിംഭ ഉവാച-
സർവമുക്തം സമാസേന സദ്ഗുരോ മയ്യനുഗ്രഹാത്
ത്വയൈവാഹം ബ്രഹ്മവിച്ച ന മേ ജന്മ ന മേ മൃതിഃ ॥ 6.1 ॥
ദേഹബുദ്ധ്യാ ഭവദ്ദാസഃ ജീവബുദ്ധ്യാ ത്വദംശകഃ ।
ആത്മബുദ്ധ്യാ ത്വമേവാഹം സദ്ഗതോഽസ്മിൻ ന സംശയഃ ॥ 6.2 ॥
അഥ കേന പ്രയുക്തോഽഹം കുർവേ കർമ ജഗദ്ഗുരോ ।
ജീവന്മുക്തഃ സുഖീ തൂഷ്ണീം സ്ഥാസ്യാമീത്യബ്രുവം മുനേ ॥ 6.3 ॥
ശ്രീഭിക്ഷുരുവാച-
സമ്യഗ്വ്യവസിതാ ബുദ്ധിഃ ഹിഡിംഭ തവ താത്ത്വികേ ।
അപി ചേദ്ദേഹയാത്രായാം അവശസ്ത്വം ഹി മായയാ ॥ 6.4 ॥
ആധികാരികജീവോഽസി മല്ലോകേ പാർഷദോഽസി ച ।
ആകൽപാന്തം മയാഽജ്ഞപ്തഃ കർമ കർതും ത്വമർഹസി ॥ 6.5 ॥
ബ്രഹ്മണാ സഹ മുക്തിഃ സ്യാത് പ്രലയേ തവ ചാനഘ ।
കർമതത്ത്വം പ്രവക്ഷ്യാമി ശൃണു ഗുഹ്യം സനാതനം ॥ 6.6 ॥
നിയതം കുരു കർമ ത്വം കർമ ജ്യായോ ഹ്യകർമണഃ ।
ശരീരയാത്രാപി ച തേ ന പ്രസിദ്ധ്യേദകർമണഃ ॥ 6.7 ॥
നഹി കശ്ചിത് ക്ഷണമപി ജാതു തിഷ്ഠത്യകർമകൃത് ।
കാര്യതേ ഹ്യവശഃ കർമ സർവഃ പ്രകൃതിജൈർഗുണൈഃ ॥ 6.8 ॥
കർമ ബ്രഹ്മോദ്ഭവം വിദ്ധി ബ്രഹ്മാക്ഷരസമുദ്ഭവം ।
തസ്മാത്സർവഗതം ബ്രഹ്മ നിത്യം യജ്ഞേ പ്രതിഷ്ഠിതം ॥ 6.9 ॥
സഹയജ്ഞാഃ പ്രജാഃ സൃഷ്ട്വാ പുരോവാച പ്രജാപതിഃ ।
അനേന പ്രസവിഷ്യധ്വം ഏഷ വോഽസ്ത്വിഷ്ടകാമധുക് ॥ 6.10 ॥
ദേവാൻ ഭാവയതാനേന തേ ദേവാ ഭാവയന്തു വഃ ।
പരസ്പരം ഭാവയന്തഃ ശ്രേയഃ പരം അവാപ്സ്യഥ ॥ 6.11 ॥
ഇഷ്ടാൻ ഭോഗാൻ ഹി വോ ദേവാഃ ദാസ്യന്തേ യജ്ഞഭാവിതാഃ ।
തൈർദത്താനപ്രദായൈഭ്യോ യോ ഭുങ്ക്തേ സ്തേന ഏവ സഃ ॥ 6.12 ॥
യജ്ഞശിഷ്ടാശിനഃ സന്തോ മുച്യന്തേ സർവകിൽബിഷൈഃ ।
ഭുഞ്ജന്തേ തേ ത്വഘം പാപാ യേ പചന്ത്യാത്മകാരണാത് ॥ 6.13 ॥
അന്നാദ്ഭവന്തി ഭൂതാനി പർജന്യാദന്നസംഭവഃ ।
യജ്ഞാദ്ഭവതി പർജന്യോ യജ്ഞഃ കർമസമുദ്ഭവഃ ॥ 6.14 ॥
യജ്ഞാദ്ഭവന്തി ഭൂതാനി പർജന്യാദന്നസംഭവഃ ।
യജ്ഞാദ്ഭവതി പർജന്യോ യജ്ഞഃ കർമസമുദ്ഭവഃ ॥ 6.14 ॥ repeat
യജ്ഞാർഥാത് കർമണോഽന്യത്ര ലോകോഽയം കർമബന്ധനഃ ।
തദർഥം കർമ ശൈരേയ മുക്തസംഗഃ സമാചര ॥ 6.15 ॥
ഏവം പ്രവർതിതം ചക്രം നാനുവർതയതീഹ യഃ ।
അഘായുരിന്ദ്രിയാരാമോ വ്യർഥജീവീ സ ഏവ ഹി ॥ 6.16 ॥
ആത്മാനം രഥിനം വിദ്ധി ശരീരം രഥമേവ തു ।
ബുദ്ധിം തു സാരഥിം വിദ്ധി മനഃ പ്രഗ്രഹമേവ ച ॥ 6.17 ॥
ഇന്ദ്രിയാണി ഹയാനാഹുഃ വിഷയാംസ്തേഷു ഗോചരാൻ ।
ആത്മേന്ദ്രിയമനോയുക്തം ഭോക്തേത്യാഹുഃ മനീഷിണഃ ॥ 6.18 ॥
യസ്ത്വവിജ്ഞാനവാൻ ഭവതി അയുക്തേന മനസാ സദാ ।
തസ്യേന്ദ്രിയാണി വശ്യാനി ദുഷ്ടാശ്ചാ ഇവ സാരഥേഃ ॥ 6.19 ॥
യസ്തു വിജ്ഞാനവാൻ ഭവതി യുക്തേന മനസാ സദാ ।
തസ്യേന്ദ്രിയാണി വശ്യാനി സദശ്ചാ ഇവ സാരഥേഃ ॥ 6.20 ॥
യസ്ത്വവിജ്ഞാനവാൻ ഭവത്യമനസ്കഃ സദാഽശുചിഃ ।
ന സ തത്പദമാപ്നോതി സംസാരം ചാധിഗച്ഛതി ॥ 6.21 ॥
യസ്തു വിജ്ഞാനവാൻ ഭവതി സമനസ്കഃ സദാ ശുചിഃ ।
സ തു തത്പദമാപ്നോതി യസ്മാദ്ഭൂയോ ന ജായതേ ॥ 6.22 ॥
വിജ്ഞാനസാരഥിര്യസ്തു മനഃപ്രഗ്രഹവാന്നരഃ ।
സോഽധ്വനഃ പാരമാപ്നോതി മത്പദം പരമം ശിവം ॥ 6.23 ॥
ഇന്ദ്രിയേഭ്യഃ പരാ ഹ്യർഥാ അർഥേഭ്യശ്ച പരം മനഃ ।
മനസശ്ച പരാ ബുദ്ധിഃ ബുദ്ധേരാത്മാ മഹാൻ പരഃ ॥ 6.24 ॥
മഹതഃ പരമവ്യക്തം അവ്യക്താത് പുരുഷഃ പരഃ ।
പുരുഷാന്ന പരം കിഞ്ചിത് സാ കാഷ്ഠാ സാ പരാ ഗതിഃ ॥ 6.25 ॥
ഏഷ സർവേഷു ഭൂതേഷു ഗൂഢഃ ആത്മാ ന പ്രകാശതേ ।
ദൃശ്യതേ ത്വഗ്ര്യ്യാ ബുദ്ധ്യാ സൂക്ഷ്മയാ സൂക്ഷ്മദർശിഭിഃ ॥ 6.26 ॥
യച്ഛേദ്വാങ്മനസീ പ്രാജ്ഞഃ തദ്യച്ഛേത് ജ്ഞാന ആത്മനീ ।
ജ്ഞാനമാത്മനി മഹതി തദ്യച്ഛേത് ശാന്ത ആത്മനി ॥ 6.27 ॥
മയി സർവാണി കർമാണി സന്ന്യസ്യാധ്യാത്മചേതസാ ।
അസക്തോ ഹ്യാചരൻ കർമ പരമാപ്നോതി നാന്യഥാ ।
കിം ഭവാനിച്ഛതി പുനർനിസ്സന്ദേഹോ ഭവാർഭക ॥ 6.28 ॥
ഹിഡിംഭ ഉവാച-
പരമാത്മൻ ഗുരോ ഭിക്ഷോ ത്വമേവാഹം ഗതിർമമ ।
ദ്രഷ്ടുമിച്ഛാമി തേ ഭൂയോ രൂപം ഷാൺമുഖമൈശ്വരം ॥ 6.29 ॥
ഭവദാജ്ഞാവശഃ കുർവേ ത്വദിഷ്ടം കർമ നാന്യഥാ ।
ത്വത്ഷൺമുഖത്വസ്വരൂപം ബ്രഹ്മ പിണ്ഡാണ്ഡയോഃ കഥം ॥ 6.30 ॥
ശ്രീഭിക്ഷുരുവാച-
ജ്ഞാനേന്ദ്രിയമനോബുദ്ധിഃ മഹദവ്യക്തപൂരുഷഃ ।
പിണ്ഡാണ്ഡേ ഷൺമുഖാനീതി മദീയാനി വിഭാവയ ॥ 6.31 ॥
തദശക്തൗ തു സർവത്ര ജ്ഞാനേന്ദ്രിയമനാംസി ച ।
ദൃശ്യം ജഗച്ച ബ്രഹ്മാണം വിഷ്ണും രുദ്രം തഥേശ്വരം ॥ 6.32 ॥
സദാശിവം ശിവശതം ബ്രഹ്മാണ്ഡേ പരിഭാവയ ।
പശ്യ മേ താദൃശം രൂപം മല്ലോകേ സ്കന്ദനാമകേ ।
മാമേവ ശരണം ഗച്ഛ മയ്യർപിതമനാ ഭവ ॥ 6.33 ॥
ഹിഡിംഭ ഉവാച-
ഇത്യുക്ത്വാ ഷാൺമുഖൈശ്വര്യരൂപം ധൃത്വാഽഥ ഭിക്ഷുകഃ ।
സ്കന്ദലോകം ജഗാമാഥ സുബ്രഹ്മണ്യഃ ശിഖീന്ദ്രഗഃ ॥ 6.34 ॥
ഷാൺമുഖൈശ്വര്യം താദ്രൂപ്യം തദാനീന്തനവൈഭവം ।
സർവലോകേഷു സർവേഷു ദൃഷ്ട്വാ മയി ച വിസ്മിതഃ ॥ 6.35 ॥
ജഡദേഹീ കിയത്കാലം നീതോഽഹം മാമപി സ്വയം ।
ന ജാനേഽഥ സ്വയം മന്ദം പ്രബുദ്ധോ വ്യാവഹാരികേ ॥ 6.36 ॥
ജഗതീത്ഥം ചരിഷ്യാമി സ്വാമിപ്രേരണയാ യഥാ ।
ഗുഹഗീതാമിമാം ശ്രുത്വാ ധന്യോ ഭവതി മാനവഃ ॥ 6.37 ॥
അർഥാനുസന്ധാനപരോ മുക്ത ഏവ ന സംശയഃ ।
ഇയം ചോക്താ തവ മുനേ ഗുഹ്യാദ്ഗുഹ്യതരം ഖലു ।
ന ചാശുശ്രൂഷവേ വാച്യാ നാഭക്തായ കദാചന ॥ 6.38 ॥
ഇതി കലിസന്താരക ശ്രീഗുഹഗീതായാം ബ്രഹ്മവിദ്യായാം
അദ്വൈതശാസ്ത്രേ ഭിക്ഷുരൂപിഗുഹഹിഡിംഭസംവാദേ
ജീവബ്രഹ്മൈക്യം നാമ ഷഷ്ഠോഽധ്യായഃ ॥ 6 ॥
ഓം തത്സത് ബ്രഹ്മാർപണമസ്തു ॥
– Chant Stotra in Other Languages –
Guha Gita in Sanskrit – English – Bengali – Gujarati – Kannada – Malayalam – Odia – Telugu – Tamil