Uttara Gita In Malayalam

॥ Uttara Geetaa Malayalam Lyrics ॥

॥ ഉത്തരഗീതാ ॥
അഖണ്ഡം സച്ചിദാനന്ദമവാങ്മനസഗോചരം ।
ആത്മാനമഖിലാധാരമാശ്രയേഽഭീഷ്ടസിദ്ധയേ ॥

അർജുന ഉവാച –
യദേകം നിഷ്കലം ബ്രഹ്മ വ്യോമാതീതം നിരഞ്ജനം ।
അപ്രതർക്യമവിജ്ഞേയം വിനാശോത്പത്തിവർജിതം ॥ 1 ॥

കാരണം യോഗനിർമുക്തം ഹേതുസാധനവർജിതം ।
ഹൃദയാംബുജമധ്യസ്ഥം ജ്ഞാനജ്ഞേയസ്വരൂപകം ॥ 2 ॥

തത്ക്ഷണാദേവ മുച്യേത യജ്ജ്ഞാനാദ്ബ്രൂഹി കേശവ ।
ശ്രീഭഗവാനുവാച –
സാധു പൃഷ്ടം മഹാബാഹോ ബുദ്ധിമാനസി പാണ്ഡവ ॥ 3 ॥

യന്മാം പൃച്ഛസി തത്ത്വാർഥമശേഷം പ്രവദാമ്യഹം ।
ആത്മമന്ത്രസ്യ ഹംസസ്യ പരസ്പരസമന്വയാത് ॥ 4 ॥

യോഗേന ഗതകാമാനാം ഭാവനാ ബ്രഹ്മ ചക്ഷതേ ।
ശരീരിണാമജസ്യാന്തം ഹംസത്വം പാരദർശനം ॥ 5 ॥

ഹംസോ ഹംസാക്ഷരം ചൈതത്കൂടസ്ഥം യത്തദക്ഷരം ।
തദ്വിദ്വാനക്ഷരം പ്രാപ്യ ജഹ്യാന്മരണജന്മനീ ॥ 6 ॥

കാകീമുഖം കകാരാന്തമുകാരശ്ചേതനാകൃതിഃ ।
മകാരസ്യ തു ലുപ്തസ്യ കോഽർഥഃ സമ്പ്രതിപദ്യതേ ॥ 7 ॥

കാകീമുഖകകാരാന്തമുകാരശ്ചേതനാകൃതിഃ ।
അകാരസ്യ തു ലുപ്തസ്യ കോഽർഥഃ സമ്പ്രതിപദ്യതേ ॥ 7 ॥

ഗച്ഛംസ്തിഷ്ഠൻസദാ കാലം വായുസ്വീകരണം പരം ।
സർവകാലപ്രയോഗേന സഹസ്രായുർഭവേന്നരഃ ॥ 8 ॥

യാവത്പശ്യേത്ഖഗാകാരം തദാകാരം വിചിന്തയേത് ।
ഖമധ്യേ കുരു ചാത്മാനമാത്മമധ്യേ ച ഖം കുരു ।
ആത്മാനം ഖമയം കൃത്വാ ന കിഞ്ചിദപി ചിന്തയേത് ॥ 9 ॥

സ്ഥിരബുദ്ധിരസംമൂഢോ ബ്രഹ്മവിദ്ബ്രഹ്മണി സ്ഥിതഃ ।
ബഹിർവ്യോമസ്ഥിതം നിത്യം നാസാഗ്രേ ച വ്യവസ്ഥിതം ।
നിഷ്കലം തം വിജാനീയാച്ഛ്വാസോ യത്ര ലയം ഗതഃ ॥ 10 ॥

പുടദ്വയവിനിർമുക്തോ വായുര്യത്ര വിലീയതേ ॥ 11 ॥

തത്ര സംസ്ഥം മനഃ കൃത്വാ തം ധ്യായേത്പാർഥ ഈശ്വരം ॥ 12 ॥

നിർമലം തം വിജാനീയാത്ഷഡൂർമിരഹിതം ശിവം ।
പ്രഭാശൂന്യം മനഃശൂന്യം ബുദ്ധിശൂന്യം നിരാമയം ॥ 13 ॥

സർവശൂന്യം നിരാഭാസം സമാധിസ്തസ്യ ലക്ഷണം ।
ത്രിശൂന്യം യോ വിജാനീയാത്സ തു മുച്യേത ബന്ധനാത് ॥ 14 ॥

സ്വയമുച്ചലിതേ ദേഹേ ദേഹീ ന്യസ്തസമാധിനാ ।
നിശ്ചലം തദ്വിജാനീയാത്സമാധിസ്ഥസ്യ ലക്ഷണം ॥ 15 ॥

അമാത്രം ശബ്ദരഹിതം സ്വരവ്യഞ്ജനവർജിതം ।
ബിന്ദുനാദകലാതീതം യസ്തം വേദ സ വേദവിത് ॥ 16 ॥

പ്രാപ്തേ ജ്ഞാനേന വിജ്ഞാനേ ജ്ഞേയേ ച ഹൃദി സംസ്ഥിതേ ।
ലബ്ധശാന്തിപദേ ദേഹേ ന യോഗോ നൈവ ധാരണാ ॥ 17 ॥

യോ വേദാദൗ സ്വരഃ പ്രോക്തോ വേദാന്തേ ച പ്രതിഷ്ഠിതഃ ।
തസ്യ പ്രകൃതിലീനസ്യ യഃ പരഃ സ മഹേശ്വരഃ ॥ 18 ॥

നാവാർഥീ ച ഭവേത്താവദ്യാവത്പാരം ന ഗച്ഛതി ।
ഉത്തീർണേ ച സരിത്പാരേ നാവയാ കിം പ്രയോജനം ॥ 19 ॥

ഗ്രന്ഥമഭ്യസ്യ മേധാവീ ജ്ഞാനവിജ്ഞാനതത്പരഃ ।
പലാലമിവ ധാന്യാർഥീ ത്യജേദ്ഗ്രന്ഥമശേഷതഃ ॥ 20 ॥

ഉൽകാഹസ്തോ യഥാ കശ്ചിദ്ദ്രവ്യമാലോക്യ താം ത്യജേത്
ജ്ഞാനേന ജ്ഞേയമാലോക്യ പശ്ചാജ്ജ്ഞാനം പരിത്യജേത് ॥ 21 ॥

യഥാമൃതേന തൃപ്തസ്യ പയസാ കിം പ്രയോജനം ।
ഏവം തം പരമം ജ്ഞാത്വാ വേദൈർനാസ്തി പ്രയോജനം ॥ 22 ॥

ജ്ഞാനാമൃതേന തൃപ്തസ്യ കൃതകൃത്യസ്യ യോഗിനഃ ।
ന ചാസ്തി കിഞ്ചിത്കർതവ്യമസ്തി ചേന്ന സ തത്ത്വവിത് ॥ 23 ॥

തൈലധാരാമിവാച്ഛിന്നം ദീർഘഘണ്ടാനിനാദവത് ।
അവാച്യം പ്രണവസ്യാഗ്രം യസ്തം വേദ സ വേദവിത് ॥ 24 ॥

ആത്മാനമരണിം കൃത്വാ പ്രണവം ചോത്തരാരണിം ।
ധ്യാനനിർമഥനാഭ്യാസാദേവം പശ്യേന്നിഗൂഢവത് ॥ 25 ॥

താദൃശം പരമം രൂപം സ്മരേത്പാർഥ ഹ്യനന്യധീഃ ।
വിധൂമാഗ്നിനിഭം ദേവം പശ്യേദന്ത്യന്തനിർമലം ॥ 26 ॥

ദൂരസ്ഥോഽപി ന ദൂരസ്ഥഃ പിണ്ഡസ്ഥഃ പിണ്ഡവർജിതഃ ।
വിമലഃ സർവദാ ദേഹീ സർവവ്യാപീ നിരഞ്ജനഃ ॥ 27 ॥

കായസ്ഥോഽപി ന കായസ്ഥഃ കായസ്ഥോഽപി ന ജായതേ ।
കായസ്ഥോഽപി ന ഭുഞ്ജാനഃ കായസ്ഥോഽപി ന ബധ്യതേ ॥ 28 ॥

കായസ്ഥോഽപി ന ലിപ്തഃ സ്യാത്കായസ്ഥോഽപി ന ബാധ്യതേ ।
തിലമധ്യേ യഥാ തൈലം ക്ഷീരമധ്യേ യഥാ ഘൃതം ॥ 29 ॥

പുഷ്പമധ്യേ യഥാ ഗന്ധഃ ഫലമധ്യേ യഥാ രസഃ ।
കാഷ്ഠാഗ്നിവത്പ്രകാശേത ആകാശേ വായുവച്ചരേത് ॥ 30 ॥

തഥാ സർവഗതോ ദേഹീ ദേഹമധ്യേ വ്യവസ്ഥിതഃ ।
മനസ്ഥോ ദേശിനാം ദേവോ മനോമധ്യേ വ്യവസ്ഥിതഃ ॥ 31 ॥

See Also  Sanskrit Glossary Of Words From Bhagavadgita In Kannada

മനസ്ഥം മനമധ്യസ്ഥം മധ്യസ്ഥം മനവർജിതം ।
മനസാ മന ആലോക്യ സ്വയം സിധ്യന്തി യോഗിനഃ ॥ 32 ॥

ആകാശം മാനസം കൃത്വാ മനഃ കൃത്വാ നിരാസ്പദം ।
നിശ്ചലം തദ്വിജാനീയാത്സമാധിസ്ഥസ്യ ലക്ഷണം ॥ 33 ॥

യോഗാമൃതരസം പീത്വാ വായുഭക്ഷഃ സദാ സുഖീ ।
യമമഭ്യസ്യതേ നിത്യം സമാധിർമൃത്യുനാശകൃത് ॥ 34 ॥

ഊർധ്വശൂന്യമധഃശൂന്യം മധ്യശൂന്യം യദാത്മകം ।
സർവശൂന്യം സ ആത്മേതി സമാധിസ്ഥസ്യ ലക്ഷണം ॥ 35 ॥

ശൂന്യഭാവിതഭാവാത്മാ പുണ്യപാപൈഃ പ്രമുച്യതേ ।
അർജുന ഉവാച-
അദൃശ്യേ ഭാവനാ നാസ്തി ദൃശ്യമേതദ്വിനശ്യതി ॥ 36 ॥

അവർണമസ്വരം ബ്രഹ്മ കഥം ധ്യായന്തി യോഗിനഃ ।
ശ്രീഭഗവാനുവാച-
ഊർധ്വപൂർണമധഃപൂർണം മധ്യപൂർണം യദാത്മകം ॥ 37 ॥

സർവപൂർണം സ ആത്മേതി സമാധിസ്ഥസ്യ ലക്ഷണം ।
അർജുന ഉഅവാച-
സാലംബസ്യാപ്യനിത്യത്വം നിരാലംബസ്യ ശൂന്യതാ ॥ 38 ॥

ഉഭയോരപി ദുഷ്ഠത്വാത്കഥം ധ്യായന്തി യോഗിനഃ ।
ശ്രീഭഗവാനുവാച-
ഹൃദയം നിർമലം കൃത്വാ ചിന്തയിത്വാപ്യനാമയം ॥ 39 ॥

അഹമേവ ഇദം സർവമിതി പശ്യേത്പരം സുഖം ।
അർജുന ഉവാച-
അക്ഷരാണി സമാത്രാണി സർവേ ബിന്ദുസമാശ്രിതാഃ ॥ 40 ॥

ബിന്ദുഭിർഭിദ്യതേ നാദഃ സ നാദഃ കേന ഭിദ്യതേ ।
ശ്രീഭഗവാനുവാച-
അനാഹതസ്യ ശബ്ദസ്യ തസ്യ ശബ്ദസ്യ യോ ധ്വനിഃ ॥ 41 ॥

ധ്വനേരന്തർഗതം ജ്യോതിർജ്യോതിരന്തർഗതം മനഃ ।
തന്മനോ വിലയം യാതി തദ്വിഷ്ണോഃ പരമം പദം ॥ 42 ॥

ഓങ്കാരധ്വനിനാദേന വായോഃ സംഹരണാന്തികം ।
നിരാലംബം സമുദ്ദിശ്യ യത്ര നാദോ ലയം ഗതഃ ॥ 43 ॥

അർജുന ഉവാച-
ഭിന്നേ പഞ്ചാത്മകേ ദേഹേ ഗതേ പഞ്ചസു പഞ്ചധാ ।
പ്രാണൈർവിമുക്തേ ദേഹേ തു ധർമാധർമൗ ക്വ ഗച്ഛതഃ ॥ 44 ॥

ശ്രീഭഗവാനുവാച-
ധർമാധർമൗ മനശ്ചൈവ പഞ്ചഭൂതാനി യാനി ച ।
ഇന്ദ്രിയാണി ച പഞ്ചൈവ യാശ്ചാന്യാഃ പഞ്ച ദേവതാഃ ॥ 45 ॥

താശ്ചൈവ മനസാ സർവേ നിത്യമേവാഭിമാനതഃ ।
ജീവേന സഹ ഗച്ഛന്തി യാവത്തത്ത്വം ന വിന്ദതി ॥ 46 ॥

അർജുന ഉവാച-
സ്ഥാവരം ജംഗമം ചൈവ യത്കിഞ്ചിത്സചരാചരം ।
ജീവാ ജീവേന സിധ്യന്തി സ ജീവഃ കേന സിധ്യതി ॥ 47 ॥

ശ്രീഭഗവാനുവാച-
മുഖനാസികയോർമധ്യേ പ്രാണഃ സഞ്ചരതേ സദാ ।
ആകാശഃ പിബതേ പ്രാണം സ ജീവഃ കേന ജീവതി ॥ 48 ॥

അർജുന ഉവാച-
ബ്രഹ്മാണ്ഡവ്യാപിതം വ്യോമ വ്യോമ്നാ ചാവേഷ്ടിതം ജഗത് ।
അന്തർബഹിശ്ച തദ്വ്യോമ കഥം ദേവോ നിരഞ്ജനഃ ॥ 49 ॥

ശ്രീഭഗവാനുവാച-
ആകാശോ ഹ്യവകാശശ്ച ആകാശവ്യാപിതം ച യത് ।
ആകാശസ്യ ഗുണഃ ശബ്ദോ നിഃശബ്ദോ ബ്രഹ്മ ഉച്യതേ ॥ 50 ॥

അർജുന ഉവാച-
ദന്തോഷ്ഠതാലുജിഹ്വാനാമാസ്പദം യത്ര ദൃശ്യതേ ।
അക്ഷരത്വം കുതസ്തേഷാം ക്ഷരത്വം വർതതേ സദാ ॥ 51 ॥

അഘോഷമവ്യഞ്ജനമസ്വരം ചാ-
പ്യതാലുകണ്ഠോഷ്ഠമനാസികം ച ।
അരേഖജാതം പരമൂഷ്മവർജിതം
തദക്ഷരം ന ക്ഷരതേ കഥഞ്ചിത് ॥ 52 ॥

അർജുന ഉവാച-
ജ്ഞാത്വാ സർവഗതം ബ്രഹ്മ സർവഭൂതാധിവാസിതം ।
ഇന്ദ്രിയാണാം നിരോധേന കഥം സിധ്യന്തി യോഗിനഃ ॥ 53 ॥

ശ്രീഭഗവാനുവാച-
ഇന്ദ്രിയാണാം നിരോധേന ദേഹേ പശ്യന്തി മാനവാഃ ।
ദേഹേ നഷ്ടേ കുതോ ബുദ്ധിർബുദ്ധിനാശേ കുതോ ജ്ഞതാ ॥ 54 ॥

താവദേവ നിരോധഃ സ്യാദ്യാവത്തത്ത്വം ന വിന്ദതി ।
വിദിതേ തു പരേ തത്ത്വേ ഏകമേവാനുപശ്യതി ॥ 55 ॥

ഭവച്ഛിദ്രകൃതാ ദേഹാഃ സ്രവന്തി ഗലികാ ഇവ ।
നൈവ ബ്രഹ്മ ന ശുദ്ധം സ്യാത്പുമാൻബ്രഹ്മ ന വിന്ദതി ॥ 56 ॥

അത്യന്തമലിനോ ദേഹോ ദേഹീ ചാത്യന്തനിർമലഃ ।
ഉഭയോരന്തരം ജ്ഞാത്വാ കസ്യ ശൗചം വിധീയതേ ॥ 57 ॥

ഇതി ഉത്തരഗീതായാം പ്രഥമോഽധ്യായഃ ॥

॥ ദ്വിതീയോഽധ്യായഃ ॥

അരൂഢസ്യാരുരുക്ഷോശ്ച സ്വരൂപേ പരികീർതിതേ ।
തത്രാരൂഢസ്യ ബിംബൈക്യം കഥം സ്യാദിതി പൃച്ഛതി ॥

അർജുന ഉവാച-
ജ്ഞാത്വാ സർവഗതം ബ്രഹ്മ സർവജ്ഞം പരമേശ്വരം ।
അഹം ബ്രഹ്മേതി നിർദേഷ്ടും പ്രമാണം തത്ര കിം ഭവേത് ॥ 1 ॥

ശ്രീഭഗവാനുവാച-
യഥാ ജലം ജലേ ക്ഷിപ്തം ക്ഷീരേ ക്ഷീരം ഘൃതേ ഘൃതം ।
അവിശേഷോ ഭവേത്തദ്വജ്ജീവാത്മപരമാത്മനോഃ ॥ 2 ॥

See Also  1000 Names Of Sri Hanumat In Malayalam

ജീവേ പരേണ താദാത്മ്യം സർവഗം ജ്യോതിരീശ്വരം ।
പ്രമാണലക്ഷണൈർജ്ഞേയം സ്വയമേകാഗ്രവേദിനാ ॥ 3 ॥

അർജുന ഉവാച-
ജ്ഞാനാദേവ ഭവേജ്ജ്ഞേയം വിദിത്വാ തത്ക്ഷണേന തു ।
ജ്ഞാനമാത്രേണ മുച്യേത കിം പുനര്യോഗധാരണാ ॥ 4 ॥

ശ്രീഭഗവാനുവാച-
ജ്ഞാനേന ദീപിതേ ദേഹേ ബുദ്ധിർബ്രഹ്മസമന്വിതാ ।
ബ്രഹ്മജ്ഞാനാഗ്നിനാ വിദ്വാന്നിർദഹേത്കർമബന്ധനം ॥ 5 ॥

തതഃ പവിത്രം പരമേശ്വരാഖ്യ-
മദ്വൈതരൂപം വിമലാംബരാഭം ।
യഥോദകേ തോയമനുപ്രവിഷ്ടം
തഥാത്മരൂപോ നിരുപാധിസംസ്ഥഃ ॥ 6 ॥

ആകാശവത്സൂക്ഷ്മശരീര ആത്മാ
ന ദൃശ്യതേ വായുവദന്തരാത്മാ ।
സ ബാഹ്യമഭ്യന്തരനിശ്ചലാത്മാ
ജ്ഞാനോൽകയാ പശ്യതി ചാന്തരാത്മാ ॥ 7 ॥

യത്ര യത്ര മൃതോ ജ്ഞാനീ യേന കേനാപി മൃത്യുനാ ।
യഥാ സർവഗതം വ്യോമ തത്ര തത്ര ലയം ഗതഃ ॥ 8 ॥

ശരീരവ്യാപിതം വ്യോമ ഭുവനാനി ചതുർദശ ।
നിശ്ചലോ നിർമലോ ദേഹീ സർവവ്യാപീ നിരഞ്ജനഃ ॥ 9 ॥

മുഹൂർതമപി യോ ഗച്ഛേന്നാസാഗ്രേ മനസാ സഹ ।
സർവം തരതി പാപ്മാനം തസ്യ ജന്മ ശതാർജിതം ॥ 10 ॥

ദക്ഷിണേ പിംഗലാ നാഡീ വഹ്നിമണ്ഡലഗോചരാ ।
ദേവയാനമിതി ജ്ഞേയാ പുണ്യകർമാനുസാരിണീ ॥ 11 ॥

ഇലാ ച വാമനിശ്വാസസോമമണ്ഡലഗോചരാ ।
പിതൃയാനമിതി ജ്ഞേയം വാമമാശ്രിത്യ തിഷ്ഠതി ॥ 12 ॥

ഗുദസ്യ പൃഷ്ഠഭാഗേഽസ്മിന്വീണാദണ്ഡസ്യ ദേഹഭൃത് ।
ദീർഘാസ്തി മൂർധ്നിപര്യന്തം ബ്രഹ്മദണ്ഡീതി കഥ്യതേ ॥ 13 ॥

തസ്യാന്തേ സുഷിരം സൂക്ഷ്മം ബ്രഹ്മനാഡീതി സൂരിഭിഃ ।
ഇലാപിംഗലയോർമധ്യേ സുഷുമ്നാ സൂക്ഷ്മരൂപിണീ ।
സർവം പ്രതിഷ്ഠിതം യസ്മിൻസർവഗം സർവതോമുഖം ॥ 14 ॥

തസ്യ മധ്യഗതാഃ സൂര്യസോമാഗ്നിപരമേശ്വരാഃ ।
ഭൂതലോകാ ദിശഃ ക്ഷേത്രസമുദ്രാഃ പർവതാഃ ശിലാഃ ॥ 15 ॥

ദ്വീപാശ്ച നിമ്നഗാ വേദാഃ ശാസ്ത്രവിദ്യാകലാക്ഷരാഃ ।
സ്വരമന്ത്രപുരാണാനി ഗുണാശ്ചൈതേ ച സർവശഃ ॥ 16 ॥

ബീജം ബീജാത്മകാസ്തേഷാം ക്ഷേത്രജ്ഞാഃ പ്രാണവായവഃ ।
സുഷുമ്നാന്തർഗതം വിശ്വം തസ്മിൻസർവം പ്രതിഷ്ഠിതം ॥ 17 ॥

നാനാനാഡീപ്രസവകം സർവഭൂതാന്തരാത്മനി ।
ഊർധ്വമൂലമധഃ ശാഖം വായുമാർഗേണ സർവഗം ॥ 18 ॥

ദ്വിസപ്തതിസഹസ്രാണി നാഡ്യഃ സ്യുർവായുഗോചരാഃ ।
കർമമാർഗേണ സുഷിരാസ്തിര്യഞ്ചഃ സുഷിരാത്മകാഃ ॥ 19 ॥

അധശ്ചോർധ്വഗതാസ്താസു നവദ്വാരാണി ശോധയൻ ।
വായുനാ സഹ ജീവോർധ്വജ്ഞാനീ മോക്ഷമവാപ്നുയാത് ॥ 20 ॥

അമരാവതീന്ദ്രലോകോഽസ്മിന്നാസാഗ്രേ പൂർവതോ ദിശി ।
അഗ്നിലോകോ ഹൃദി ജ്ഞേയശ്ചക്ഷുസ്തേജോവതീ പുരീ ॥ 21 ॥

യാമ്യാ സംയമനീ ശ്രോത്രേ യമലോകഃ പ്രതിഷ്ഠിതഃ ।
നൈരൃതോ ഹ്യഥ തത്പാർശ്വേ നൈരൃതോ ലോക ആശ്രിതഃ ॥ 22 ॥

വിഭാവരീ പ്രതീച്യാം തു പൃഷ്ഠേ വാരുണികാ പുരീ ।
വായോർഗന്ധവതീ കർണപാർശ്വേ ലോകഃ പ്രതിഷ്ഠിതഃ ॥ 23 ॥

സൗമ്യാ പുഷ്പവതീ സൗമ്യേ സോമലോകസ്തു കണ്ഠതഃ ।
വാമകർണേ തു വിജ്ഞേയോ ദേഹമാശ്രിത്യ തിഷ്ഠതി ॥ 24 ॥

വാമേ ചക്ഷുഷി ചൈശാനീ ശിവലോകോ മനോന്മനീ ।
മൂർധ്നി ബ്രഹ്മപുരീ ജ്ഞേയാ ബ്രഹ്മാണ്ഡം ദേഹമാശ്രിതം ॥ 25 ॥

പാദാദധഃ ശിവോഽനന്തഃ കാലാഗ്നിപ്രലയാത്മകഃ ।
അനാമയമധശ്ചോർധ്വം മധ്യമം തു ബഹിഃ ശിവം ॥ 26 ॥

അധഃ പദോഽതലം വിദ്യാത്പാദം ച വിതലം വിദുഃ ।
നിതലം പാദസന്ധിശ്ച സുതലം ജംഘമുച്യതേ ॥ 27 ॥

മഹാതലം തു ജാനു സ്യാദൂരുദേശോ രസാതലം ।
കടിസ്താലതലം പ്രോക്തം സപ്ത പാതാലസഞ്ജ്ഞയാ ॥ 28 ॥

കാലാഗ്നിനരകം ഘോരം മഹാപാതാലസഞ്ജ്ഞയാ ।
പാതാലം നാഭ്യധോഭാഗോ ഭോഗീന്ദ്രഫണിമണ്ഡലം ॥ 29 ॥

വേഷ്ടിതഃ സർവതോഽനന്തഃ സ ബിഭ്രജ്ജീവസഞ്ജ്ഞകഃ ।
ഭൂലോകം നാഭിദേശം തു ഭുവർലോകം തു കുക്ഷിതഃ ॥ 30 ॥

ഹൃദയം സ്വർഗലോകം തു സൂര്യാദിഗ്രഹതാരകാഃ ।
സൂര്യസോമസുനക്ഷത്രം ബുധശുക്രകുജാംഗിരാഃ ॥ 31 ॥

മന്ദശ്ച സപ്തമോ ഹ്യേഷ ധ്രുവോഽതഃ സ്വർഗലോകതഃ ।
ഹൃദയേ കൽപയന്യോഗീ തസ്മിൻസർവസുഖം ലഭേത് ॥ 32 ॥

ഹൃദയസ്യ മഹർലോകം ജനോലോകം തു കണ്ഠതഃ ।
തപോലോകം ഭ്രുവോർമധ്യേ മൂർധ്നി സത്യം പ്രതിഷ്ഠിതം ॥ 33 ॥

ബ്രഹ്മാണ്ഡരൂപിണീ പൃഥ്വീ തോയമധ്യേ വിലീയതേ ।
അഗ്നിനാ പച്യതേ തോയം വായുനാ ഗ്രസ്യതേഽനലഃ ॥ 34 ॥

ആകാശം തു പിബേദ്വായും മനശ്ചാകാശമേവ ച ।
ബുദ്ധ്യഹങ്കാരചിത്തം ച ക്ഷേത്രജ്ഞഃ പരമാത്മനി ॥ 35 ॥

See Also  Sri Narasimha Giri Ashtottara Shatanama Stotram In Malayalam

അഹം ബ്രഹ്മേതി മാം ധ്യായേദേകാഗ്രമനസാ സകൃത് ।
സർവം തരതി പാപ്മാനം കൽപകോടിശതൈഃ കൃതം ॥ 36 ॥

ഘടസംവൃതമാകാശം നീയമാനേ ഘടേ യഥാ ।
ഘടോ നശ്യതി നാകാശം തദ്വജ്ജീവ ഇഹാത്മനി ॥ 37 ॥

ഘടാകാശമിവാത്മാനം വിലയം വേത്തി തത്ത്വതഃ ।
സ ഗച്ഛതി നിരാലംബം ജ്ഞാനാലോക്യം ന സംശയഃ ॥ 38 ॥

തപേദ്വർഷസഹസ്രാണി ഏകപാദസ്ഥിതോ നരഃ ।
ഏകസ്യ ധ്യാനയോഗസ്യ കലാം നാർഹന്തി ഷോഡശീം ॥ 39 ॥

ആലോഡ്യ ചതുരോ വേദാന്ധർമശാസ്ത്രാണി സർവദാ ।
യോ വൈ ബ്രഹ്മ ന ജാനാതി ദർവീ പാകരസം യഥാ ॥ 40 ॥

യഥാ ഖരശ്ചന്ദനഭാരവാഹീ
സാരസ്യ വാഹീ ന തു ചന്ദനസ്യ ।
ഏവം ഹി ശാസ്ത്രാണി ബഹൂന്യധീത്യ
സാരം ത്വജാനൻഖരവദ്വഹേത്സഃ ॥ 41 ॥

അനന്തകർമ ശൗചം ച ജപോ യജ്ഞസ്തഥൈവ ച ।
തീർഥയാത്രാദിഗമനം യാവത്തത്ത്വം ന വിന്ദതി ॥ 42 ॥

ഗവാമനേകവർണാനാം ക്ഷീരം സ്യാദേകവർണകം ।
ക്ഷീരവദ്ദൃശ്യതേ ജ്ഞാനം ദേഹിനാം ച ഗവാം യഥാ ॥ 43 ॥

അഹം ബ്രഹ്മേതി നിയതം മോക്ഷഹേതുർമഹാത്മനാം ।
ദ്വേ പദേ ബന്ധമോക്ഷായ ന മമേതി മമേതി ച ॥ 44 ॥

മമേതി ബധ്യതേ ജന്തുർന മമേതി വിമുച്യതേ ।
മനസോ ഹ്യുന്മനീഭാവാദ്ദ്വൈതം നൈവോപലഭ്യതേ ।
യദാ യാത്യുന്മനീഭാവം തദാ തത്പരമം പദം ॥ 45 ॥

ഹന്യാന്മുഷ്ടിഭിരാകാശം ക്ഷുധാർതഃ കണ്ഡയേത്തുഷം ।
നാഹം ബ്രഹ്മേതി ജാനാതി തസ്യ മുക്തിർന ജായതേ ॥ 46 ॥

ഇതി ഉത്തരഗീതായാം ദ്വിതീയോഽധ്യായഃ ॥

॥ തൃതീയോഽധ്യായഃ ॥

യോഗീ വ്യർഥക്രിയാലാപപരിത്യാഗേന ശാന്തധീഃ ।
തൃതീയേ ശരണം യായാദ്ധരിമേവേതി കീർത്യതേ ॥

ശ്രീഭഗവാനുവാച-
അനന്തശാസ്ത്രം ബഹുവേദിതവ്യ-
മൽപശ്ച കാലോ ബഹവശ്ച വിഘ്നാഃ ।
യത്സാരഭൂതം തദുപാസിതവ്യം
ഹംസോ യഥാ ക്ഷീരമിവാംബുമിശ്രം ॥ 1 ॥

പുരാണം ഭാരതം വേദശാസ്ത്രാണി വിവിധാനി ച ।
പുത്രദാരാദിസംസാരോ യോഗാഭ്യാസസ്യ വിഘ്നകൃത് ॥ 2 ॥

ഇദം ജ്ഞാനമിദം ജ്ഞേയം യഃ സർവം ജ്ഞാതുമിച്ഛതി ।
അപി വർഷസഹസ്രായുഃ ശാസ്ത്രാന്തം നാധിഗച്ഛതി ॥ 3 ॥

വിജ്ഞേയോഽക്ഷരതന്മാത്രം ജീവിതം ചാപി ചഞ്ചലം ।
വിഹായ ശാസ്ത്രജാലാനി യത്സത്യം തദുപാസ്യതാം ॥ 4 ॥

പൃഥിവ്യാം യാനി ഭൂതാനി ജിഹ്വോപസ്ഥനിമിത്തികം ।
ജിഹ്വോപസ്ഥപരിത്യാഗേ പൃഥിവ്യാം കിം പ്രയോജനം ॥ 5 ॥

തീർഥാനി തോയപൂർണാനി ദേവാൻപാഷാണമൃന്മയാൻ ।
യോഗിനോ ന പ്രപദ്യന്തേ ആത്മധ്യാനപരായണാഃ ॥ 6 ॥

അഗ്നിർദേവോ ദ്വിജാതീനാം മുനീനാം ഹൃദി ദൈവതം ।
പ്രതിമാ സ്വൽപബുദ്ധീനാം സർവത്ര സമദർശിനാം ॥ 7 ॥

സർവത്രാവസ്ഥിതം ശാന്തം ന പ്രപശ്യേജ്ജനാർദനം ।
ജ്ഞാനചക്ഷുർവിഹീനത്വാദന്ധഃ സൂര്യമിവോദിതം ॥ 8 ॥

യത്ര യത്ര മനോ യാതി തത്ര തത്ര പരം പദം ।
തത്ര തത്ര പരം ബ്രഹ്മ സർവത്ര സമവസ്ഥിതം ॥ 9 ॥

ദൃശ്യന്തേ ദൃശി രൂപാണി ഗഗനം ഭാതി നിർമലം ।
അഹമിത്യക്ഷരം ബ്രഹ്മ പരമം വിഷ്ണുമവ്യയം ॥ 10 ॥

ദൃശ്യതേ ചേത്ഖഗാകാരം ഖഗാകാരം വിചിന്തയേത് ।
സകലം നിഷ്കലം സൂക്ഷ്മം മോക്ഷദ്വാരേണ നിർഗതം ॥ 11 ॥

അപവർഗസ്യ നിർവാണം പരമം വിഷ്ണുമവ്യയം ।
സർവജ്യോതിർനിരാകാരം സർവഭൂതഗുണാന്വിതം ॥ 12 ॥

സർവത്ര പരമാത്മാനം അഹമാത്മാ പരമവ്യയം ।
അഹം ബ്രഹ്മേതി യഃ സർവം വിജാനാതി നരഃ സദാ ।
ഹന്യാത്സ്വയമിമാൻകാമാൻസർവാശീ സർവവിക്രയീ ॥ 13 ॥

നിമിഷം നിമിഷാർധം വാ ശീതാശീതനിവാരണം ।
അചലാ കേശവേ ഭക്തിർവിഭവൈഃ കിം പ്രയോജനം ॥ 14 ॥

ഭിക്ഷാന്നം ദേഹരക്ഷാർഥം വസ്ത്രം ശീതനിവാരണം ।
അശ്മാനം ച ഹിരണ്യം ച ശാകം ശാല്യോദനം തഥാ ॥ 15 ॥

സമാനം ചിന്തയേദ്യോഗീ യദി ചിന്ത്യമപേക്ഷതേ ।
ഭൂതവസ്തുന്യശോചിത്വം പുനർജന്മ ന വിദ്യതേ ॥ 16 ॥

ആത്മയോഗമവോചദ്യോ ഭക്തിയോഗശിരോമണിം ।
തം വന്ദേ പരമാനന്ദം നന്ദനന്ദനമീശ്വരം ॥

ഇതി ഉത്തരഗീതായാം തൃതീയോഽധ്യായഃ ॥

– Chant Stotra in Other Languages –

Uttara Gita in SanskritEnglishBengaliGujaratiKannada – Malayalam – OdiaTeluguTamil