॥ Pandava Geetaa or Prapanna Geetaa Malayalam Lyrics ॥

॥ പാണ്ഡവഗീതാ അഥവാ പ്രപന്നഗീതാ ॥
പ്രഹ്ലാദനാരദപരാശരപുണ്ഡരീക-
വ്യാസാംബരീഷശുകശൗനകഭീഷ്മകാവ്യാഃ ।
രുക്മാംഗദാർജുനവസിഷ്ഠവിഭീഷണാദ്യാ
ഏതാനഹം പരമഭാഗവതാൻ നമാമി ॥ 1 ॥

ലോമഹർഷണ ഉവാച ।
ധർമോ വിവർധതി യുധിഷ്ഠിരകീർതനേന
പാപം പ്രണശ്യതി വൃകോദരകീർതനേന ।
ശത്രുർവിനശ്യതി ധനഞ്ജയകീർതനേന
മാദ്രീസുതൗ കഥയതാം ന ഭവന്തി രോഗാഃ ॥ 2 ॥

ബ്രഹ്മോവാച ।
യേ മാനവാ വിഗതരാഗപരാഽപരജ്ഞാ
നാരായണം സുരഗുരും സതതം സ്മരന്തി ।
ധ്യാനേന തേന ഹതകിൽബിഷ ചേതനാസ്തേ
മാതുഃ പയോധരരസം ന പുനഃ പിബന്തി ॥ 3 ॥

ഇന്ദ്ര ഉവാച ।
നാരായണോ നാമ നരോ നരാണാം
പ്രസിദ്ധചൗരഃ കഥിതഃ പൃഥിവ്യാം ।
അനേകജന്മാർജിതപാപസഞ്ചയം
ഹരത്യശേഷം സ്മൃതമാത്ര ഏവ യഃ ॥ 4 ॥

യുധിഷ്ഠിര ഉവാച ।
മേഘശ്യാമം പീതകൗശേയവാസം
ശ്രീവത്സാങ്കം കൗസ്തുഭോദ്ഭാസിതാംഗം ।
പുണ്യോപേതം പുണ്ഡരീകായതാക്ഷം
വിഷ്ണും വന്ദേ സർവലോകൈകനാഥം ॥ 5 ॥

ഭീമ ഉവാച ।
ജലൗഘമഗ്നാ സചരാഽചരാ ധരാ
വിഷാണകോട്യാഽഖിലവിശ്വമൂർതിനാ ।
സമുദ്ധൃതാ യേന വരാഹരൂപിണാ
സ മേ സ്വയംഭൂർഭഗവാൻ പ്രസീദരു ॥ 6 ॥

അർജുന ഉവാച ।
അചിന്ത്യമവ്യക്തമനന്തമവ്യയം
വിഭും പ്രഭും ഭാവിതവിശ്വഭാവനം ।
ത്രൈലോക്യവിസ്താരവിചാരകാരകം
ഹരിം പ്രപന്നോഽസ്മി ഗതിം മഹാത്മനാം ॥ 7 ॥

നകുല ഉവാച ।
യദി ഗമനമധസ്താത് കാലപാശാനുബന്ധാദ്
യദി ച കുലവിഹീനേ ജായതേ പക്ഷികീടേ ।
കൃമിശതമപി ഗത്വാ ധ്യായതേ ചാന്തരാത്മാ
മമ ഭവതു ഹൃദിസ്ഥാ കേശവേ ഭക്തിരേകാ ॥ 8 ॥

സഹദേവ ഉവാച ।
തസ്യ യജ്ഞവരാഹസ്യ വിഷ്ണോരതുലതേജസഃ ।
പ്രണാമം യേ പ്രകുർവന്തി തേഷാമപി നമോ നമഃ ॥ 9 ॥

കുന്തീ ഉവാച ।
സ്വകർമഫലനിർദിഷ്ടാം യാം യാം യോനിം വ്രജാമ്യഹം ।
തസ്യാം തസ്യാം ഹൃഷീകേശ ത്വയി ഭക്തിർദൃഢാഽസ്തു മേ ॥ 10 ॥

മാദ്രീ ഉവാച ।
കൃഷ്ണേ രതാഃ കൃഷ്ണമനുസ്മരന്തി
രാത്രൗ ച കൃഷ്ണം പുനരുത്ഥിതാ യേ ।
തേ ഭിന്നദേഹാഃ പ്രവിശന്തി കൃഷ്ണേ
ഹവിര്യഥാ മന്ത്രഹുതം ഹുതാശേ ॥ 11 ॥

ദ്രൗപദീ ഉവാച ।
കീടേഷു പക്ഷിഷു മൃഗേഷു സരീസൃപേഷു
രക്ഷഃപിശാചമനുജേഷ്വപി യത്ര യത്ര ।
ജാതസ്യ മേ ഭവതു കേശവ ത്വത്പ്രസാദാത്
ത്വയ്യേവ ഭക്തിരചലാഽവ്യഭിചാരിണീ ച ॥ 12 ॥

സുഭദ്രാ ഉവാച ।
ഏകോഽപി കൃഷ്ണസ്യ കൃതഃ പ്രണാമോ
ദശാശ്വമേധാവഭൃഥേന തുല്യഃ ।
ദശാശ്വമേധീ പുനരേതി ജന്മ
കൃഷ്ണപ്രണാമീ ന പുനർഭവായ ॥ 13 ॥

അഭിമന്യുരുവാച ।
ഗോവിന്ദ ഗോവിന്ദ ഹരേ മുരാരേ
ഗോവിന്ദ ഗോവിന്ദ മുകുന്ദ കൃഷ്ണ
ഗോവിന്ദ ഗോവിന്ദ രഥാംഗപാണേ ।
ഗോവിന്ദ ഗോവിന്ദ നമാമി നിത്യം ॥ 14 ॥

ധൃഷ്ടദ്യുമ്ന ഉവാച ।
ശ്രീരാമ നാരായണ വാസുദേവ
ഗോവിന്ദ വൈകുണ്ഠ മുകുന്ദ കൃഷ്ണ ।
ശ്രീകേശവാനന്ത നൃസിംഹ വിഷ്ണോ
മാം ത്രാഹി സംസാരഭുജംഗദഷ്ടം ॥ 15 ॥

സാത്യകിരുവാച ।
അപ്രമേയ ഹരേ വിഷ്ണോ കൃഷ്ണ ദാമോദരാഽച്യുത ।
ഗോവിന്ദാനന്ത സർവേശ വാസുദേവ നമോഽസ്തു തേ ॥ 16 ॥

ഉദ്ധവ ഉവാച ।
വാസുദേവം പരിത്യജ്യ യോഽന്യം ദേവമുപാസതേ ।
തൃഷിതോ ജാഹ്നവീതീരേ കൂപം ഖനതി ദുർമതിഃ ॥ 17 ॥

ധൗമ്യ ഉവാച ।
അപാം സമീപേ ശയനാസനസ്ഥിതേ
ദിവാ ച രാത്രൗ ച യഥാധിഗച്ഛതാ ।
യദ്യസ്തി കിഞ്ചിത് സുകൃതം കൃതം മയാ
ജനാർദനസ്തേന കൃതേന തുഷ്യതു ॥ 18 ॥

സഞ്ജയ ഉവാച ।
ആർതാ വിഷണ്ണാഃ ശിഥിലാശ്ച ഭീതാ
ഘോരേഷു വ്യാഘ്രാദിഷു വർതമാനാഃ ।
സങ്കീർത്യ നാരായണശബ്ദമാത്രം
വിമുക്തദുഃഖാഃ സുഖിനോ ഭവന്തി ॥ 19 ॥

അക്രൂര ഉവാച ।
അഹം തു നാരായണദാസദാസ-
ദാസസ്യ ദാസസ്യ ച ദാസദാസഃ ।
അന്യോ ന ഹീശോ ജഗതോ നരാണാം
തസ്മാദഹം ധന്യതരോഽസ്മി ലോകേ ॥ 20 ॥

വിരാട ഉവാച ।
വാസുദേവസ്യ യേ ഭക്താഃ ശാന്താസ്തദ്ഗതചേതസഃ ।
തേഷാം ദാസസ്യ ദാസോഽഹം ഭവേയം ജന്മജന്മനി ॥ 21 ॥

ഭീഷ്മ ഉവാച ।
വിപരീതേഷു കാലേഷു പരിക്ഷീണേഷു ബന്ധുഷു ।
ത്രാഹി മാം കൃപയാ കൃഷ്ണ ശരണാഗതവത്സല ॥ 22 ॥

ദ്രോണ ഉവാച ।
യേ യേ ഹതാശ്ചക്രധരേണ ദൈത്യാം-
സ്ത്രൈലോക്യനാഥേന ജനാർദനേന ।
തേ തേ ഗതാ വിഷ്ണുപുരീം പ്രയാതാഃ
ക്രോധോഽപി ദേവസ്യ വരേണ തുല്യഃ ॥ 23 ॥

കൃപാചാര്യ ഉവാച ।
മജ്ജന്മനഃ ഫലമിദം മധുകൈടഭാരേ
മത്പ്രാർഥനീയ മദനുഗ്രഹ ഏഷ ഏവ ।
ത്വദ്ഭൃത്യഭൃത്യപരിചാരകഭൃത്യഭൃത്യ-
ഭൃത്യസ്യ ഭൃത്യ ഇതി മാം സ്മര ലോകനാഥ ॥ 24 ॥

അശ്വത്ഥാമ ഉവാച ।
ഗോവിന്ദ കേശവ ജനാർദന വാസുദേവ
വിശ്വേശ വിശ്വ മധുസൂദന വിശ്വരൂപ ।
ശ്രീപദ്മനാഭ പുരുഷോത്തമ ദേഹി ദാസ്യം
നാരായണാച്യുത നൃസിംഹ നമോ നമസ്തേ ॥ 25 ॥

കർണ ഉവാച ।
നാന്യം വദാമി ന ശൃണോമി ന ചിന്തയാമി
നാന്യം സ്മരാമി ന ഭജാമി ന ചാശ്രയാമി ।
ഭക്ത്യാ ത്വദീയചരണാംബുജമാദരേണ
ശ്രീശ്രീനിവാസ പുരുഷോത്തമ ദേഹി ദാസ്യം ॥ 26 ॥

ധൃതരാഷ്ട്ര ഉവാച ।
നമോ നമഃ കാരണവാമനായ
നാരായണായാമിതവിക്രമായ ।
ശ്രീശാർങ്ഗചക്രാസിഗദാധരായ
നമോഽസ്തു തസ്മൈ പുരുഷോത്തമായ ॥ 27 ॥

ഗാന്ധാരീ ഉവാച ।
ത്വമേവ മാതാ ച പിതാ ത്വമേവ
ത്വമേവ ബന്ധുശ്ച സഖാ ത്വമേവ ।
ത്വമേവ വിദ്യാ ദ്രവിണം ത്വമേവ
ത്വമേവ സർവം മമ ദേവ ദേവ ॥ 28 ॥

ദ്രുപദ ഉവാച ।
യജ്ഞേശാച്യുത ഗോവിന്ദ മാധവാനന്ത കേശവ ।
കൃഷ്ണ വിഷ്ണോ ഹൃഷീകേശ വാസുദേവ നമോഽസ്തു തേ ॥ 29 ॥

ജയദ്രഥ ഉവാച ।
നമഃ കൃഷ്ണായ ദേവായ ബ്രഹ്മണേഽനന്തശക്തയേ ।
യോഗേശ്വരായ യോഗായ ത്വാമഹം ശരണം ഗതഃ ॥ 30 ॥

വികർണ ഉവാച ।
കൃഷ്ണായ വാസുദേവായ ദേവകീനന്ദനായ ച ।
നന്ദഗോപകുമാരായ ഗോവിന്ദായ നമോ നമഃ ॥ 31 ॥

വിരാട ഉവാച ।
നമോ ബ്രഹ്മണ്യദേവായ ഗോബ്രാഹ്മണഹിതായ ച ।
ജഗദ്ധിതായ കൃഷ്ണായ ഗോവിന്ദായ നമോ നമഃ ॥ 32 ॥

ശല്യ ഉവാച ।
അതസീപുഷ്പസങ്കാശം പീതവാസസമച്യുതം ।
യേ നമസ്യന്തി ഗോവിന്ദം തേഷാം ന വിദ്യതേ ഭയം ॥ 33 ॥

ബലഭദ്ര ഉവാച ।
കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ കൃപാലോ ത്വമഗതീനാം ഗതിർഭവ ।
സംസാരാർണവമഗ്നാനാം പ്രസീദ പുരുഷോത്തമ ॥ 34 ॥

ശ്രീകൃഷ്ണ ഉവാച ।
കൃഷ്ണ കൃഷ്ണേതി കൃഷ്ണേതി യോ മാം സ്മരതി നിത്യശഃ ।
ജലം ഭിത്വാ യഥാ പദ്മം നരകാദുദ്ധരാമ്യഹം ॥ 35 ॥

ശ്രീകൃഷ്ണ ഉവാച ।
നിത്യം വദാമി മനുജാഃ സ്വയമൂർധ്വബാഹു-
ര്യോ മാം മുകുന്ദ നരസിംഹ ജനാർദനേതി ।
ജീവോ ജപത്യനുദിനം മരണേ രണേ വാ
പാഷാണകാഷ്ഠസദൃശായ ദദാമ്യഭീഷ്ടം ॥ 36 ॥

ഈശ്വര ഉവാച ।
സകൃന്നാരായണേത്യുക്ത്വാ പുമാൻ കൽപശതത്രയം ।
ഗംഗാദിസർവതീർഥേഷു സ്നാതോ ഭവതി പുത്രക ॥ 37 ॥

സൂത ഉവാച ।
തത്രൈവ ഗംഗാ യമുനാ ച തത്ര
ഗോദാവരീ സിന്ധു സരസ്വതീ ച ।
സർവാണി തീർഥാനി വസന്തി തത്ര
യത്രാച്യുതോദാര കഥാപ്രസംഗഃ ॥ 38 ॥

യമ ഉവാച ।
നരകേ പച്യമാനം തു യമേനം പരിഭാഷിതം ।
കിം ത്വയാ നാർചിതോ ദേവഃ കേശവഃ ക്ലേശനാശനഃ ॥ 35 ॥

നാരദ ഉവാച ।
ജന്മാന്തരസഹസ്രേണ തപോധ്യാനസമാധിനാ ।
നരാണാം ക്ഷീണപാപാനാം കൃഷ്ണേ ഭക്തിഃ പ്രജായതേ ॥ 40 ॥

പ്രഹ്ലാദ ഉവാച ।
നാഥ യോനിസഹസ്രേഷു യേഷു യേഷു വ്രജാമ്യഹം ।
തേഷു തേഷ്വചലാ ഭക്തിരച്യുതാഽസ്തു സദാ ത്വയി ॥ 41 ॥

യാ പ്രീതിരവിവേകനാം വിഷയേഷ്വനപായിനി ।
ത്വാമനുസ്മരതഃ സാ മേ ഹൃദയാന്മാഽപസർപതു ॥ 42 ॥

വിശ്വാമിത്ര ഉവാച ।
കിം തസ്യ ദാനൈഃ കിം തീർഥൈഃ കിം തപോഭിഃ കിമധ്വരൈഃ ।
യോ നിത്യം ധ്യായതേ ദേവം നാരായണമനന്യധീഃ ॥ 43 ॥

ജമദഗ്നിരുവാച ।
നിത്യോത്സവോ ഭവേത്തേഷാം നിത്യം നിത്യം ച മംഗലം ।
യേഷാം ഹൃദിസ്ഥോ ഭഗവാന്മംഗലായതനം ഹരിഃ ॥ 44 ॥

ഭരദ്വാജ ഉവാച ।
ലാഭസ്തേഷാം ജയസ്തേഷാം കുതസ്തേഷാം പരാജയഃ ।
യേഷാമിന്ദീശ്വരശ്യാമോ ഹൃദയസ്ഥോ ജനാർദനഃ ॥ 45 ॥

ഗൗതമ ഉവാച ।
ഗോകോടിദാനം ഗ്രഹണേഷു കാശീ-
പ്രയാഗഗംഗായുതകൽപവാസഃ ।
യജ്ഞായുതം മേരുസുവർണദാനം
ഗോവിന്ദനാമസ്മരണേന തുല്യം ॥ 46 ॥

അഗ്നിരുവാച ।
ഗോവിന്ദേതി സദാ സ്നാനം ഗോവിന്ദേതി സദാ ജപഃ ।
ഗോവിന്ദേതി സദാ ധ്യാനം സദാ ഗോവിന്ദകീർതനം ॥ 47 ॥

ത്ര്യക്ഷരം പരമം ബ്രഹ്മ ഗോവിന്ദ ത്ര്യക്ഷരം പരം ।
തസ്മാദുച്ചാരിതം യേന ബ്രഹ്മഭൂയായ കൽപതേ ॥ 48 ॥

വേദവ്യാസ ഉവാച ।
അച്യുതഃ കൽപവൃക്ഷോഽസാവനന്തഃ കാമധേനു വൈ ।
ചിന്താമണിസ്തു ഗോവിന്ദോ ഹരേർനാമ വിചിന്തയേത് ॥ 49 ॥

ഇന്ദ്ര ഉവാച ।
ജയതു ജയതു ദേവോ ദേവകീനന്ദനോഽയം
ജയതു ജയതു കൃഷ്ണോ വൃഷ്ണിവംശപ്രദീപഃ ।
ജയതു ജയതു മേഘശ്യാമലഃ കോമലാംഗോ
ജയതു ജയതു പൃഥ്വീഭാരനാശോ മുകുന്ദഃ ॥ 50 ॥

പിപ്പലായന ഉവാച ।
ശ്രീമന്നൃസിംഹവിഭവേ ഗരുഡധ്വജായ
താപത്രയോപശമനായ ഭവൗഷധായ ।
കൃഷ്ണായ വൃശ്ചികജലാഗ്നിഭുജംഗരോഗ-
ക്ലേശവ്യയായ ഹരയേ ഗുരവേ നമസ്തേ ॥ 51 ॥

ആവിർഹോത്ര ഉവാച ।
കൃഷ്ണ ത്വദീയപദപങ്കജപഞ്ജരാന്തേ
അദ്യൈവ മേ വിശതു മാനസരാജഹംസഃ ।
പ്രാണപ്രയാണസമയേ കഫവാതപിത്തൈഃ
കണ്ഠാവരോധനവിധൗ സ്മരണം കുതസ്തേ ॥ 52 ॥

വിദുര ഉവാച ।
ഹരേർനാമൈവ നാമൈവ നാമൈവ മമ ജീവനം ।
കലൗ നാസ്ത്യേവ നാസ്ത്യേവ നാസ്ത്യേവ ഗതിരന്യഥാ ॥ 53 ॥

വസിഷ്ഠ ഉവാച ।
കൃഷ്ണേതി മംഗലം നാമ യസ്യ വാചി പ്രവർതതേ ।
ഭസ്മീഭവന്തി തസ്യാശു മഹാപാതകകോടയഃ ॥ 54 ॥

അരുന്ധത്യുവാച ।
കൃഷ്ണായ വാസുദേവായ ഹരയേ പരമാത്മനേ ।
പ്രണതക്ലേശനാശായ ഗോവിന്ദായ നമോ നമഃ ॥ 55 ॥

കശ്യപ ഉവാച ।
കൃഷ്ണാനുസ്മരണാദേവ പാപസംഘട്ടപഞ്ജരം ।
ശതധാ ഭേദമാപ്നോതി ഗിരിർവജ്രഹതോ യഥാ ॥ 56 ॥

ദുര്യോധന ഉവാച ।
ജാനാമി ധർമം ന ച മേ പ്രവൃത്തി-
ര്ജാനാമി പാപം ന ച മേ നിവൃത്തിഃ ।
കേനാപി ദേവേന ഹൃദി സ്ഥിതേന
യഥാ നിയുക്തോഽസ്മി തഥാ കരോമി ॥ 57 ॥

യന്ത്രസ്യ മമ ദോഷേണ ക്ഷമ്യതാം മധുസൂദന ।
അഹം യന്ത്രം ഭവാൻ യന്ത്രീ മമ ദോഷോ ന ദീയതാം ॥ 58 ॥

ഭൃഗുരുവാച ।
നാമൈവ തവ ഗോവിന്ദ നാമ ത്വത്തഃ ശതാധികം ।
ദദാത്ത്യുച്ചാരണാന്മുക്തിഃ ഭവാനഷ്ടാംഗയോഗതഃ ॥ 59 ॥

ലോമശ ഉവാച ।
നമാമി നാരായണ പാദപങ്കജം
കരോമി നാരായണപൂജനം സദാ ।
വദാമി നാരായണനാമ നിർമലം
സ്മരാമി നാരായണതത്ത്വമവ്യയം ॥ 60 ॥

ശൗനക ഉവാച ।
സ്മൃതേഃ സകലകല്യാണം ഭജനം യസ്യ ജായതേ ।
പുരുഷം തമജം നിത്യം വ്രജാമി ശരണം ഹരിം ॥ 61 ॥

ഗർഗ ഉവാച ।
നാരായണേതി മന്ത്രോഽസ്തി വാഗസ്തി വശവർതിനീ ।
തഥാപി നരകേ ഘോരേ പതന്തീത്യദ്ഭുതം മഹത് ॥ 62 ॥

ദാൽഭ്യ ഉവാച ।
കിം തസ്യ ബഹുഭിർമന്ത്രൈർഭക്തിര്യസ്യ ജനാർദനേ ।
നമോ നാരായണായേതി മന്ത്രഃ സർവാർഥസാധാകേ ॥ 63 ॥

വൈശമ്പായന ഉവാച ।
യത്ര യോഗേശ്വരഃ കൃഷ്ണോ യത്ര പാർഥോ ധനുർധരഃ ।
തത്ര ശ്രീർവിജയോ ഭൂതിർധ്രുവാ നീതിർമതിർമമ ॥ 64 ॥

അഗ്നിരുവാച ।
ഹരിർഹരതി പാപാനി ദുഷ്ടചിത്തൈരപി സ്മൃതഃ ।
അനിച്ഛയാപി സംസ്പൃഷ്ടോ ദഹത്യേവ ഹി പാവകഃ ॥ 65 ॥

പരമേശ്വര ഉവാച ।
സകൃദുച്ചരിതം യേന ഹരിരിത്യക്ഷരദ്വയം ।
ലബ്ധഃ പരികരസ്തേന മോക്ഷായ ഗമനം പ്രതി ॥ 66 ॥

പുലസ്ത്യ ഉവാച ।
ഹേ ജിഹ്വേ രസസാരജ്ഞേ സർവദാ മധുരപ്രിയേ ।
നാരായണാഖ്യപീയൂഷം പിബ ജിഹ്വേ നിരന്തരം ॥ 67 ॥

വ്യാസ ഉവാച ।
സത്യം സത്യം പുനഃ സത്യം സത്യം സത്യം വദാമ്യഹം ।
നാസ്തി വേദാത്പരം ശാസ്ത്രം ന ദേവഃ കേശവാത്പരഃ ॥ 68 ॥

ധന്വന്തരിരുവാച ।
അച്യുതാനന്ത ഗോവിന്ദ നാമോച്ചാരണഭേഷജാത് ।
നശ്യന്തി സകലാ രോഗാഃ സത്യം സത്യം വദാമ്യഹം ॥ 69 ॥

മാർകണ്ഡേയ ഉവാച ।
സ്വർഗദം മോക്ഷദം ദേവം സുഖദം ജഗതോ ഗുരും ।
കഥം മുഹുർതമപി തം വാസുദേവം ന ചിന്തയേത് ॥ 70 ॥

അഗസ്ത്യ ഉവാച ।
നിമിഷം നിമിഷാർധം വാ പ്രാണിനാം വിഷ്ണുചിന്തനം ।
തത്ര തത്ര കുരുക്ഷേത്രം പ്രയാഗോ നൈമിഷം വരം ॥ 71 ॥

വാമദേവ ഉവാച ।
നിമിഷം നിമിഷാർധം വാ പ്രാണിനാം വിഷ്ണുചിന്തനം ।
കൽപകോടിസഹസ്രാണി ലഭതേ വാഞ്ച്ഛിതം ഫലം ॥ 72 ॥

ശുക ഉവാച ।
ആലോഡ്യ സർവശാസ്ത്രാണി വിചാര്യ ച പുനഃ പുനഃ ।
ഇദമേകം സുനിഷ്പന്നം ധ്യേയോ നാരായണഃ സദാ ॥ 73 ॥

ശ്രീമഹാദേവ ഉവാച ।
ശരീരേ ജർജരീഭൂതേ വ്യാധിഗ്രസ്തേ കലേവരേ ।
ഔഷധം ജാഹ്നവീതോയം വൈദ്യോ നാരായണോ ഹരിഃ ॥ 74 ॥

ശൗനക ഉവാച ।
ഭോജനാച്ഛാദനേ ചിന്താം വൃഥാ കുർവന്തി വൈഷ്ണവാഃ ।
യോഽസൗ വിശ്വംഭരോ ദേവഃ സ കിം ഭക്താനുപേക്ഷതേ ॥ 75 ॥

സനത്കുമാര ഉവാച ।
യസ്യ ഹസ്തേ ഗദാ ചക്രം ഗരുഡോ യസ്യ വാഹനം ।
ശംഖചക്രഗദാപദ്മീ സ മേ വിഷ്ണുഃ പ്രസീദതു ॥ 76 ॥

ഏവം ബ്രഹ്മാദയോ ദേവാ ഋഷയശ്ച തപോധനാഃ ।
കീർതയന്തി സുരശ്രേഷ്ഠമേവം നാരായണം വിഭും ॥ 77 ॥

ഇദം പവിത്രമായുഷ്യം പുണ്യം പാപപ്രണാശനം ।
ദുഃസ്വപ്നനാശനം സ്തോത്രം പാണ്ഡവൈഃ പരികീർതിതം ॥ 78 ॥

യഃ പഠേത്പ്രാതരുത്ഥായ ശുചിസ്തദ്ഗതമാനസഃ ।
ഗവാം ശതസഹസ്രസ്യ സമ്യഗ്ദത്തസ്യ യത്ഫലം ॥ 79 ॥

തത്ഫലം സമവാപ്നോതി യഃ പഠേദിതി സംസ്തവം ।
സർവപാപവിനിർമുക്തോ വിഷ്ണുലോകം സ ഗച്ഛതി ॥ 80 ॥

ഗംഗാ ഗീതാ ച ഗായത്രീ ഗോവിന്ദോ ഗരുഡധ്വജഃ ।
ഗകാരൈഃ പഞ്ചഭിര്യുക്തഃ പുനർജന്മ ന വിദ്യതേ ॥ 81 ॥

ഗീതാം യഃ പഠതേ നിത്യം ശ്ലോകാർധം ശ്ലോകമേവ വാ ।
മുച്യതേ സർവപാപേഭ്യോ വിഷ്ണുലോകം സ ഗച്ഛതി ॥ 82 ॥

ഇതി പാണ്ഡവഗീതാ അഥവാ പ്രപന്നഗീതാ സമാപ്താ ।

ഓം തത്സത് ।

Prapanna Geetaa Meaning:

॥ Pandava Gita ॥

FreeRendering into English:

By Satya Chaitanya:

[Translator’s Note: The Pandava Gita is a collection of exquisitely beautiful verses from different sources. It is a stotra, a hymn meant for devotional recitation and as a stotra it is rarely surpassed in Sanskrit literature full of splendid hymns. The hymn’s approach to God is of ‘sharanagati’, total surrender. In translating, I have taken minor liberties with the language for improving its readability in English. I have, though, take care to see that the meaning or tone of the verses has in no way been altered. Each of the words used for God/Vishnu/Krishna here has meanings deeper than what appears on the surface. For instance, the word Krishna is explained etymologically as ‘that which/he who attracts’ and spiritually as our nature as sat-chid-ananda, existence consciousness-bliss, which draws us towards it constantly and makes us flow towards our source, converting each us into a Radha. Radha is the word ‘dhara’ [dhaaraa] written in the reverse order [ra-dha – dha-ra] and dhara means a current. Radha is therefore the current that flows backward, towards its own source and Krishna is God who turns us towards our origin, and makes our consciousness flow towards its source,
God within us, and not towards the objects of the senses in the outside world. Similarly, Vishnu etymologically means the ‘pervading one’ and spiritually it means the all-pervading reality, the consciousness that is beyond time and space, the awareness that fills our waking, dream and sleep states and is yet beyond them all. In this free rendering, however, only the surface meanings have been used.]

1 / Homage:

Homage to the great devotees of God. I bow down to Prahlada, Narada, Parashara, Pundareeka, Vyasa, Ambareesha, Shuka, Shaunaka and Bheeshmaka; to Rukmangada, Arjuna, Vasishtha, Vibheeshana and others like them.

2 / Lomaharshana said:

Devout repetition of the name of Yudhishthira increases virtue; constant repetition of the name of Vrikodara
1 destroys sin; enemies perish when Dhananjaya’s 2 name is repeated, and when the names of the sons of Madri
3 are repeated, illnesses do not afflict you.

3 / Brahma said:

Those men who are free from desire, know the transcendental and the nontranscendental and constantly remember Narayana, the guru of the gods, they, their consciousness cleansed of impurities through meditation, no more drink milk from their mother’s breasts.

4 / Indra said:

Among the men of the earth, there is a man renowned as a thief, famous by the name Narayana. Just think of him and that very instant he steals in its entirety the copious wealth of sins collected over several births.

5 / Yudhishthira said:

Dark as a cloud, dressed in yellow silk, with the footprint of Sage Bhrigu on his heart, his chest shining with the Kaustubha jewel, his large eyes like the lotus flower, the one who can be approached through merit alone, that Vishnu, the one lord of all worlds, to him I bow down.

6 / Bheeshma said:

The lord who, assuming the form of the wild boar, raised up by the tip of his horns the earth that was drowned in the waters of deluge along with all stationary and moving things, may that self-born God, the lord of all universes, be pleased with me.

7 / Arjuna said:

Unthinkable, unmanifest, endless, imperishable, the glorious lord of everything, that from whom everything is born, the one cause of the universe, the one who manifests the three world by his thoughts, that Hari I surrender to, the goal of great souls.

8 / Nakula said:

If I were to go into lower births dragged down by the ropes of time, if I were to be born as a bird or an insect without a kula 4, even if I were to be born a hundred times as a worm, Oh lord, this is my heart’s constant prayer: May I, in all those births, have unshakeable devotion to Keshava in my heart.

9 / Sahadeva said:

Salutations even to those who bow down to that sacred incarnation as the wild boar, to Vishnu of unparalleled brilliance! Salutations again and again!

10 / Kunti said:

Lord of the Senses, Krishna, this is my prayer to you. As I go from birth and to birth and am born into different species as decided by my karmas, in each of those births may I have unshakeable devotion to you?

11 / Madri said:

Those whose hearts revel in Krishna, those who constantly remember Krishna, those who think of him as they go to bed at night and again when they wake up, they, in whatever different bodies they are, enter Krishna and become one with him, just as offerings made into the sacrificial fire accompanied by mantras enter and become one with fire.

12 / Draupadi said:

In insects, in birds, in wild beasts, and among demons, ghouls or men, wherever I am born, as whatever I am born, this is the blessing that I seek from you, oh Keshava! In every one of those births, may I have unswerving, unshakeable devotion to you and to you alone?

13 / Subhadra said:

A single act of prostrating before Krishna is equal to taking the ritual bath at the end of ten ashwamedha sacrifices and earning merit from them all. In fact, the one who performs ten sacrifices is born again, but the one who prostrates before Krishna has no more births.

14 / Abhimanyu said:

Govinda, Oh Govinda, Oh Hari, Oh Destroyer of Mura; Govinda, Oh Govinda, Oh Mukunda, Krishna; Govinda, Oh Govinda, Oh Wielder of the Discuss; Govinda, Oh Govinda, my salutations to you again and again, forever!

15 / Dhrishtadyumna said:

Oh Rama, Oh Narayana, Vasudeva, Govinda, Oh Dweller of Vaikuntha; Oh Mukunda, Oh Krishna, Keshava, Oh Lord without Beginning or End; Oh Nrisimha, Oh Vishnu! Protect me! Save me! For, Oh lord, I have been bitten by the serpent of samsara, of worldliness.

16 / Satyaki said:

Oh Lord Beyond Knowing, Oh Hari, Oh Vishnu, Krishna, Damodara; Oh Achyuta, Govinda, Oh Beginningless and Endless One, Lord of all! Oh Vasudeva! May these salutations be to you!

17 / Uddhava said:

The man who gives up Krishna and worships other gods is a fool for certain; for, afflicted by thirst, he digs a well on the banks of the Ganga!

18 / Dhaumya said:

Oh Krishna, Oh Destroyer of Evil Men! On the banks of rivers and of ponds, while sitting or lying down, in the day or at night, if I have done even small little acts of merit as I understood them, Oh Lord, may those deeds please you!

19 / Sanjaya said:

Struck by calamity, dejected and despondent, shattered, scared, trapped in front of a tiger or in other terrible plights, let people just repeat the name of Narayana, and they will be free from sorrow, and happy.

20 / Akrura said:

I am but a slave of the slave of the slave of the slave of the slave of the slave of Narayana. Men have no lord other than you, nor has the universe another lord. And for that reason, I consider myself the most blessed of men in the world.

21 / Virata said:

Those devotees of Vasudeva, the serene ones with minds resting in him, may I be a slave of the slave of them in birth after birth.

22 / Bheeshma said:

When times are contrary to me, when relatives and friends have left me, in such times, Oh Krishna, lover of those who take refuge in you, show mercy to me and protect me!

23 / Drona said:

Of the demons who have been killed by the wielder of the discuss, Oh Janardana, Oh Lord of the Three Worlds, each and every one has gone to the sacred world of Vishnu after his death. Even your anger, Oh Lord, is blessing!

24 / Kripa said:

This, Oh Destroyer of Madhu and Kaitabha, is the only blessing that I pray for in this birth: Remember me, Oh Lord of the Universe, as the servant of the servant of the servant of the servant of your servant!

25 / Ashwatthama said:

Oh Govinda, Oh Keshava, Oh Janardana, Vasudeva, Oh Lord of the Universe, Supreme Universal Being! Oh Destroyer of Madhu, Lord with Infinite Forms, Oh Padmanabha, Oh Purushottama! Give me the honour of servitude to you! Oh Narayana, Oh Achyuta, Oh Nrisinha! Salutations to you again and again!

26 / Karna said:

I speak of none other than you; nor do I hear or think of anyone else! I remember no one else, nor do I meditate upon or depend on anyone else! In devotion, in deep reverence, I constantly meditate upon your lotus feet. Oh Shrinivasa, Oh Purushottama, make me your servant!

27 / Dhritarashtra said:

Salutations to you! Salutations to the one who became Vamana, to Narayana of boundless valour, to the wielder of the bow sharnga, of the wheel, the sword and mace! Salutations to that supreme being!

28 / Gandhari said:

You alone are my mother, you alone my father; you alone are my kinsman, you alone my friend; you alone are my knowledge, you alone my wealth! You are everything to me, Oh Lord of Lords, you alone!

29 / Drupada said:

Oh Lord of Sacrifices, Oh Govinda, Oh Madhava, Ananta, Keshava, Krishna, Vishnu, Hrishikesha, Oh Vasudeva! Salutations to you!

30 / Jayadratha said:

Salutations to Lord Krishna, to the Supreme Brahman, to the Lord with Boundless Power! Salutations to the Lord of Yoga! Salutations to the One who is Yoga Itself! I have surrendered myself to you, Oh Lord, and I seek refuge in you!

31 / Vikarna said:

Salutations to Krishna, son of Vasudeva, the delighter of Devaki, the child of the cowherd Nanda, to Govinda! Salutations again and again!

32 / Virata said:

Salutations to Lord worshipped by the Brahmins, to the well-wisher of Brahmins and cows! Salutations to the Benefactor of the World, to Krishna, to Govinda! Salutations again and again!

33 / Shalya said:

The wearer of yellow garments, Lord who is beautiful like the hemp flower; those who bow down to this Govinda, will no more come to know any fear.

34 / Balarama said:

Oh Krishna, Oh Krishna, Merciful One! Become you the refuge of the helpless ones who are deep in the ocean of samsara! Oh Purushottama, Oh Lord, be pleased!

35 / Krishna said:

Oh Krishna! Oh Krishna! Oh Krishna! Those who remember me thus every day, then I pull out from hell, even as a lotus flower is pulled out from water.

36 / Krishna said:

Lifting my hands up in the air, I make this promise: those men who call out to me by saying Oh Mukunda, Oh Narasimha, Janardana; those embodied beings who repeat my name every day, whether in death or in war, I give them all whatever they wish for, even if they be worthless as rocks or chunks of timber!

37 / Ishwara said:

Oh son, say Narayana just once, and it is like bathing in the Ganga and all the other sacred waters for the endless period of three kalpas!

38 / Soota said:

It is there that the sacred Ganga flows, there the holy Yamuna, the Godavari and the Saraswati! Every single teertha 5 is to be found there where the exalted story of the Never-faltering God, Achyuta, is being narrated!

39 / Yama said:

As the man is being roasted in hell, I, lord of the world of the dead, ask him one question: “Why didn’t you worship Lord Keshava, the destroyer of afflictions?”

40 / Narada said:

When devotion to Krishna is born in the hearts of men, remember, it is as a result of his sins being destroyed through austerities, devotions and meditations practiced over a thousand previous births.

41 – ­42 / Prahlada said:

Oh lord, this is my prayer to you: as I wander from birth to birth in different species, in each one of them, oh Achyuta, may I have unshakeable devotion in you. The unswerving love that the ignorant have for sensual pleasures, may I have the same steadfast love for you! May that love never leave my heart! May I remember you
constantly!

43 / Vishwamitra said:

What use is charity, what use bathing in sacred waters? What use is performing austerities, what use sacrifices? What use are these to the man who regularly meditates on Lord Narayana with a mind that never swerves from him?

44 / Jamadagni said:

Every day is a festival, every single day auspicious, to those in whose heart dwells the auspicious lord, Hari, the abode of all that is good.

45 / Bharadwaja said:

Those in whose heart stays Lord Janardana of the hue of the blue lotus, profits are theirs forever, victory is theirs forever, and there is never a chance of their ever failing.

46 / Gautama said:

Giving a hundred thousand cows in charity, bathing in Kashi at every eclipse, living in Prayag or elsewhere on the banks of the Ganga for a full kalpa 6, performing ten thousand sacrifices, giving in charity a mountain of gold – all these yield no more than just remembering the name of Govinda, the Lord, does.

47 – ­48 / Agni:

Remember Govinda at every bath, repeat his name constantly, meditate upon him perpetually, and sing his name continuously. The three-syllabled name of Govinda is the Supreme Brahman, those three syllables are the highest. And for that reason, whoever takes that name, qualifies to be born into the world of Brahman, to realize the Ultimate Truth.

49 / Veda Vyasa said:

The lord Achyuta is the wishing tree Kalpavriksha that grants you all your wishes. The lord Ananta is the wishing cow Kamadhenu that gives you whatever you ask for. The lord Govinda is the thought gem Chintamani that yields its possessor all desires. Think continuously, therefore, of the name of Hari.

50 / Indra said:

Victory! Victory to the lord who is the son of Devaki! Victory! Victory to Krishna, the brightest lamp of the Vrishnis! Victotry! Victory to the soft-limbed one of the hue of the dark cloud! Victory! Victory to Mukunda, who reduced the load on the earth!

51 / Pippalayana said:

Salutations to Hari, the great teacher! Salutations to the one who incarnated as Nrisimha! Salutations to the one whose emblem is the eagle Garuda! Salutations to the one who is the medicine for the disease called samsara, who ends the three types of afflictions 7! Salutations to Krishna, who frees us from every disease and every affliction whether it is born of the scorpion, the snake, fire, water and so forth.

52 / Avihotra said:

Oh Krishna! May the royal swan of my mind enter the nest of your lotus feet today itself! How will I be able to remember you when my breath leaves my body, as afflicted I will be then by the three problems born of phlegm, air and bile, and my throat chocked by these?

53 / Vidura said:

The one thing that supports my life is the name of Hari! His name alone is life to me! In the dark age of Kali, there is no refuge other than that! Indeed there is no refuge other than that!

54 / Vasishtha said:

The man whose tongue utters the blessed name of Krishna, a million terrible sins of his are burnt to ashes in an instant!

55 / Arundhati said:

Salutations to Krishna, son of Vasudeva! To Hari, the supreme self! Salutations to the destroyer of the sins of those who prostrate before him! Salutations to Govinda again and again!

56 / Kashyapa said:

Just remember Krishna and the cage of sin that holds us prisoner shatters into a hundred pieces like a mountain struck by lightning!

57­ – 58 / Duryodhana:

I know what is right but I am not able to practice it; I know what is wrong and I am not able to keep away from it. I act as I am directed to by some mysterious power that is seated in my heart. I am but a machine, Oh Madhusoodana! As I am a machine, so you are the one who runs this machine. Please forgive the faults of this machine! Please do not blame me for what I do!

59 / Bhrigu said:

Your name is enough, Govinda! Your name is a hundred times more than you! With its mere utterance, you bless the devotee with the eight-limbed yoga and give liberation to him!

60 / Lomasha said:

I bow down to the lotus feet of Narayana! I worship Narayana constantly I repeat the pure name of Narayana! I remember the changeless essence of Narayana!

61 / Shaunaka said:

By whose mere remembrance constant devotion is born in one’s heart, devotion that gives you everything that is good, that eternal, unborn Person, that Hari, I take refuge in.

62 / Garga said:

Here is a great wonder! The name of Narayana exists, people have their tongues under their control, and yet people fall into the terrible hell!

63 / Dalbhya said:

What use are the many mantras to the man devoted to Janardna, when the mantra ‘namo narayanaya’ that grants every desire exists?

64 / Vaishampayana said:

This is my belief: Where there is Krishna, the lord of the yoga; where there is the bowweilding Partha; there exists prosperity, victory, glory, steadfast justice.

65 / Agni said:

Hari takes away the sins even of the wicked man who remembers him. Doesn’t fire burn even when touched unintentionally?

66 / Parameshwara said:

The man who has uttered the two syllables of Hari even once has already kept ready a retinue to escort him to liberation.

67 / Pulastya said:

Oh tongue! Knower of the essence of rasa, 8 always fond of sweetness! Drink you continuously the nectar called Narayana.

68 / Vyasa said:

This is the truth! This is the truth! This is the truth! This alone is the truth and nothing but the pure truth! There is no scripture superior to the Vedas and there is no God higher than Keshava.

69 / Dhanvantari said:

I speak the truth, and the truth alone! All diseases are destroyed by the medicine of the utterance of the names Achyuta, Ananta, Govinda!

70 / Markandeya said:

How is it possible that you do not think even briefly of Vasudeva, the guru of the whole world, who grants heaven, who grants liberation, who grants happiness?

71 / Agastya said:

Wherever embodied beings think of Vishnu for a moment or even for half a moment, that is where the sacred teertha of Kurukshetra is, that is where Prayag is, and that is where the holy Naimisha is!

72 / Vamadeva said:

Let a mortal think of Vishnu for a moment or even for half a moment and he gets what he desires for a million, million, million years!

73 / Shuka said:

Having churned all the scriptures, thought about them again and again, I see this one truth emerging from it all: lord Narayana is to be meditated upon constantly.

74 / Mahadeva said:

When the body has turned old and decrepit when it has been afflicted by diseases, the medicine is the water of the Ganga and the physician, Lord Narayana, Hari.

75 / Shaunaka said:

Let me tell you this: If the devotees of Vishnu worry about food and clothing, they are doing it without any need. The lord Vishnu sustains the whole universe; is he going to neglect his own devotees?

76 / Sanatkumara said:

The wielder of the conch and the mace, whose vehicle is the eagle Garuda, may that Vishnu, holding his conch, discus, mace and lotus, be pleased with me!

77­ – 82 / Phalashruti  [TheBenefits]

Thus the gods beginning with Brahma and the great seers rich in austerities sing the praise of the best of the celestials, the glorious Narayana.
This hymn, sacred, merit-filled, yielder of a long life, destroyer of every sin in its entirety, eliminator of nightmares was thus sung by the Pandavas.
The one who reads this after getting up in the morning and having become clean and pure, his mind fixed on the lord, attains the result of giving a hundred thousand cows in charity with accompanying rituals done as prescribed.
The one who recites this song too attains the same result; freed from all sins, he attains to the world of Vishnu.
The Ganga, the Gita, the Gayatri, Govinda, Garudadhvaja – the one who is with these five, all beginning with ‘g’, is never born again.
The one who reads every day this Gita, or even one verse or half a verse of this, is freed from all sins and he goes straight to the heaven of Vishnu.

OmTat Sat!

1. Bheema
2. Arjuna
3. Nakula and Sahadeva
4. Clan, family; also caste
5. A sacred place for ritual purificatory baths
6. A kalpa is practically an endless amount of time. It is a day of Brahma and equal to one thousand yugas or
   four thousand, three hundred and twenty million years.
7. Adhyatmika, born of oneself; Adhibhautika, born of the world made of the five elements; Adhidaivika, born of
   divine reasons.
8. Taste, spiritual bliss

– Chant Stotra in Other Languages –

Pandava Gita in Sanskrit – English – Bengali – Gujarati – Kannada – Malayalam – Odia – Telugu – Tamil