॥ Yama Geetaa-s from Vishnu, Nrisimha, and Agni Purana Malayalam Lyrics ॥
॥ ശ്രീവിഷ്ണു നൃസിംഹ അഥവാ അഗ്നിപുരാണാന്തർഗത യമഗീതാ ॥
॥ അഥ പ്രാരഭ്യതേ വിഷ്ണുപുരാണാന്തർഗതാ യമഗീതാ ॥
മൈത്രേയ ഉവാച –
യഥാവത്കഥിതം സർവം യത്പൃഷ്ടോഽസി മയാ ദ്വിജ ।
ശ്രോതുമിച്ഛാമ്യഹം ത്വേകം തദ്ഭവാൻപ്രബ്രവീതു മേ ॥ 1 ॥
സപ്തദ്വീപാനി പാതാലവീഥ്യശ്ച സുമഹാമുനേ ।
സപ്തലോകാ യേഽന്തരസ്ഥാ ബ്രഹ്മാണ്ഡസ്യസ്യ സർവതഃ ॥ 2 ॥
സ്ഥൂലൈഃ സൂക്ഷ്മൈസ്തഥാ സ്ഥൂലസൂക്ഷ്മൈഃ സൂക്ഷ്മസ്ഥൂലൈസ്തഥാ ।
സ്ഥൂലാസ്ഥൂലതരൈശ്ചൈതത്സർവം പ്രാണിഭിരാവൃതം ॥ 3 ॥
അംഗുലസ്യാഷ്ടഭാഗോഽപി ന സോഽസ്തി മുനിസത്തമ ।
ന സന്തി പ്രാണിനോ യത്ര കർമബന്ധനിബന്ധനാഃ ॥ 4 ॥
സർവേ ചൈതേ വശം യാന്തി യമസ്യ ഭഗവൻകില ।
ആയുഷോഽന്തേന തേ യാന്തി യാതനാസ്തത്പ്രചോദിതാഃ ॥ 5 ॥
യാതനാഭ്യഃ പരിഭ്രഷ്ടാ ദേവാദ്യാസ്വഥ യോനിഷു ।
ജന്തവഃ പരിവർതന്തേ ശാസ്ത്രാണാമേഷ നിർണയഃ ॥ 6 ॥
സോഽഹമിച്ഛാമി തച്ഛ്രോതും യമസ്യ വശവർതിനഃ ।
ന ഭവന്തി നരാ യേന തത്കർമ കഥയാമലം ॥ 7 ॥
പരാശര ഉവാച –
അയമേവ മുനേ പ്രശ്നോ നകുലേന മഹാത്മനാ ।
പൃഷ്ടഃ പിതാമഹഃ പ്രാഹ ഭീഷ്മോ യത്തച്ഛ്രുണുഷ്വ മേ ॥ 8 ॥
ഭീഷ്മ ഉവാച –
പുരാ മമാഗതോ വത്സ സഖാ കാലിംഗകോ ദ്വിജഃ ।
സ മാമുവാച പൃഷ്ടോ വൈ മയാ ജാതിസ്മരോ മുനിഃ ॥ 9 ॥
തേനാഖ്യാതമിദം ചേദമിത്ഥം ചൈതദ്ഭവിഷ്യതി ।
തഥാ ച തദഭൂദ്വത്സ യഥോക്തം തേന ധീമതാ ॥ 10 ॥
സ പൃഷ്ടശ്ച മയാ ഭൂയഃ ശ്രദ്ദധാനവതാ ദ്വിജഃ ।
യദ്യദാഹ ന തദ്ദൃഷ്ടമന്യഥാ ഹി മയാ ക്വചിത് ॥ 11 ॥
ഏകദാ തു മയാ പൃഷ്ടം യദേതദ്ഭവതോദിതം ।
പ്രാഹ കാലിംഗകോ വിപ്രഃ സ്മൃത്വാ തസ്യ മുനേർവചഃ ॥ 12 ॥
ജാതിസ്മരേണ കഥിതോ രഹസ്യഃ പരമോ മമ ।
യമകിങ്കരയോര്യോഽഭൂത്സംവാദസ്തം ബ്രവീമി തേ ॥ 13 ॥
കാലിംഗ ഉവാച –
സ്വപുരുഷമഭിവീക്ഷ്യ പാശഹസ്തം
വദതി യമഃ കില തസ്യ കർണമൂലേ ।
പരിഹര മധുസൂദനം പ്രപന്നാൻ
പ്രഭുരഹമസ്മി നൃണാം ന വൈഷ്ണവാനാം ॥ 14 ॥
അഹമമരഗണാർചിതേന ധാത്രാ
യമ ഇതി ലോകഹിതാഹിതേ നിയുക്തഃ ।
ഹരിഗുരുവശഗോഽസ്മി ന സ്വതന്ത്രഃ
പ്രഭവതി സംയമനി മമാപി വിഷ്ണുഃ ॥ 15 ॥
കടകമുകുടകർണികാദിഭേദൈഃ
കനകമഭേദമപീഷ്യതേ യഥൈകം ।
സുരപശുമനുജാദികൽപനാഭി-
ര്ഹരിരഖിലാഭിരുദീയതേ തഥൈകഃ ॥ 16 ॥
ക്ഷിതിജലപരമാണവോഽനിലാന്തേ
പുനരപി യാന്തി യഥൈകതാം ധരിത്ര്യാ ।
സുരപശുമനുജാദയസ്തഥാന്തേ
ഗുണകലുഷേണ സനാതനേന തേന ॥ 17 ॥
ഹരിമമരഗണാർചിതാംഘ്രിപദ്മം
പ്രണമതി യഃ പരമാർഥതോ ഹി മർത്യഃ ।
തമഥ ഗതസമസ്തപാപബന്ധം
വ്രജ പരിഹൃത്യ യഥാഗ്നിമാജ്യസിക്തം ॥ 18 ॥
ഇതി യമവചനം നിശമ്യ പാശീ
യമപുരുഷമുവാച ധർമരാജം ।
കഥയ മമ വിഭോഃ സമസ്തധാതു-
ര്ഭവതി ഹരേഃ ഖലു യാദൃശോഽസ്യ ഭക്തഃ ॥ 19 ॥
യമ ഉവാച –
ന ചലതി നിജവർണധർമതോ
യഃ സമമതിരാത്മസുഹൃദ്വിപക്ഷപക്ഷേ ।
ന ഹരതി ന ച ഹന്തി കിഞ്ചിദുച്ചൈഃ
സിതമനസം തമവേഹി വിഷ്ണുഭക്തം ॥ 20 ॥
കലികലുഷമലേന യസ്യ നാത്മാ
വിമലമതേർമലിനീകൃതോഽസ്തമോഹേ ।
മനസി കൃതജനാർദനം മനുഷ്യം
സത്തമവേഹി ഹരേരതീവഭക്തം ॥ 21 ॥
കനകമപി രഹസ്യവേക്ഷ്യ ബുദ്ധ്യാ
തൃണമിവ യഃ സമവൈതി വൈ പരസ്വം ।
ഭവതി ച ഭഗവത്യനന്യചേതാഃ
പുരുഷവരം തമവേഹി വിഷ്ണുഭക്തം ॥ 22 ॥
സ്ഫടികഗിരിശിലാമലഃ ക്വ വിഷ്ണു-
ര്മനസി നൃണാം ക്വ ച മത്സരാദിദോഷഃ ।
ന ഹി തുഹിനമയൂഖരശ്മിപുഞ്ജേ
ഭവതി ഹുതാശനദീപ്തിജഃ പ്രതാപഃ ॥ 23 ॥
വിമലമതിവിമത്സരഃ പ്രശാന്തഃ
ശുചിചരിതോഽഖിലസത്ത്വമിത്രഭൂതഃ ।
പ്രിയഹിതവചനോഽസ്തമാനമായോ
വസതി സദാ ഹൃദി തസ്യ വാസുദേവഃ ॥ 24 ॥
വസതി ഹൃദി സനാതനേ ച തസ്മിൻ
ഭവതിപുമാഞ്ജഗതോഽസ്യ സൗമ്യരൂപഃ ।
ക്ഷിതിരസമതിരമ്യമാത്മനോഽന്തഃ
കഥയതി ചാരുതയൈവ ശാലപോതഃ ॥ 25 ॥
യമനിയമവിധൂതകൽമഷാണാ-
മനുദിനമച്യുതസക്തമാനസാനാം ।
അപഗതമദമാനമത്സരാണാം
വ്രജ ഭട ദൂരതരേണ മാനവാനാം ॥ 26 ॥
ഹൃദി യദി ഭഗവാനനാദിരാസ്തേ
ഹരിരസിശംഖഗദാധരോഽവ്യയാത്മാ ।
തദഘമഘവിഘാതകർതൃഭിന്നം
ഭവതി കഥം സതി വാന്ധകാരമർകേ ॥ 27 ॥
ഹരതി പരധനം നിഹന്തി ജന്തൂൻ
വദതി തഥാനിശനിഷ്ഠുരാണി യശ്ച ।
അശുഭജനിതദുർമദസ്യ പുംസഃ
കലുഷമതേർഹൃദി തസ്യ നാസ്ത്യനന്തഃ ॥ 28 ॥
ന സഹതി പരമം പദം വിനിന്ദാം
കലുഷമതിഃ കുരുതേ സതാമസാധുഃ ।
ന യജതി ന ദദാതി യശ്ച സന്തം
മനസി ന തസ്യ ജനാർദനോഽധമസ്യ ॥ 29 ॥
പരമസുഹൃദി ബാന്ധവേ കലത്രേ
സുതതനയാപിതൃമാതൃഭൃത്യവർഗേ ।
ശഠമതിരുപയാതി യോഽർഥതൃഷ്ണാം
തമധമചേഷ്ടമവേഹി നാസ്യ ഭക്തം ॥ 30 ॥
അശുഭമതിരസത്പ്രവൃത്തിസക്തഃ
സതതമനാര്യവിശാലസംഗമത്തഃ ।
അനുദിനകൃതപാപബന്ധയത്നഃ
പുരുഷപശുർന ഹി വാസുദേവഭക്തഃ ॥ 31 ॥
സകലമിദമഹം ച വാസുദേവഃ
പരമപുമാൻപരമേശ്വരഃ സ ഏകഃ ।
ഇതി മതിരമലാ ഭവത്യനന്തേ
ഹൃദയഗതേ വ്രജ താന്വിഹായ ദൂരാത് ॥ 32 ॥
കമലനയന വാസുദേവ വിഷ്ണോ
ധരണിധരാച്യുത ശംഖചക്രപാണേ ।
ഭവ ശരണമിതീരയന്തി യേ വൈ
ത്യജ ഭട ദൂരതരേണ താനപാപാൻ ॥ 33 ॥
വസതി മനസി യസ്യ സോഽവ്യയാത്മാ
പുരുഷവരസ്യ ന തസ്യ ദൃഷ്ടിപാതേ ।
തവ ഗതിരഥവാ മമാസ്തി ചക്ര-
പ്രതിഹതവീര്യവലസ്യ സോഽന്യലോക്യഃ ॥ 34 ॥
കാലിംഗ ഉവാച –
ഇതി നിജഭടശാസനായ ദേവോ
രവിതനയഃ സ കിലാഹ ധർമരാജഃ ।
മമ കഥിതമിദം ച തേന തുഭ്യം
കുരുവര സമ്യഗിദം മയാപി ചോക്തം ॥ 35 ॥
ഭീഷ്മ ഉവാച –
നകുലൈതന്മമാഖ്യാതം പൂർവം തേന ദ്വിജന്മനാ ।
കലിംഗദേശാദഭ്യേത്യ പ്രീയതാ സുമഹാത്മനാ ॥ 36 ॥
മയാപ്യേതദ്യഥാന്യായം സമ്യഗ്വത്സ തവോദിതം ।
യഥാ വിഷ്ണുമൃതേ നാന്യത്ത്രാണം സംസാരസാഗരേ ॥ 37
കിങ്കരാ ദണ്ഡപാശൗ വാ ന യമോ ന ച യാതനാഃ ।
സമർഥാസ്തസ്യ യസ്യാത്മാ കേശവാലംബനഃ സദാ ॥ 38 ॥
പരാശര ഉവാച –
ഏതന്മുനേ തവാഖ്യാതം ഗീതം വൈവസ്വതേന യത് ।
ത്വത്പ്രശ്നാനുഗതം സമ്യക്കിമന്യച്ഛ്രോതുമിച്ഛസി ॥ 39 ॥
॥ ഇതി വിഷ്ണുപുരാണാന്തർഗതാ യമഗീതാ സമാപ്താ ॥
॥ അഥ പ്രാരഭ്യതേ നൃസിംഹപുരാണാന്തർഗതാ യമഗീതാ ॥
വ്യാസ ഉവാച –
മൃത്യുശ്ച കിങ്കരാശ്ചൈവ വിഷ്ണുദൂതൈഃ പ്രപീഡിതാഃ ।
സ്വരാജ്ഞസ്തേഽനുനിർവേശം ഗത്വാ സഞ്ചക്രുശുർഭൃശം ॥ 1 ॥
മൃത്യുകിങ്കരാഃ ഊചുഃ –
ശൃണു രാജന്വചോഽസ്മാകം തവാഗ്രേ യദ്ബ്രവീമഹേ ।
ത്വദാദേശാദ്വയം ഗത്വാ മൃത്യും സംസ്ഥാപ്യ ദൂരതഃ ॥ 2 ॥
ബ്രാഹ്മണസ്യ സമീപം ച ഭൃഗോഃ പൗത്രസ്യ സത്തമഃ ।
തം ധ്യായമാനം കമപി ദേവമേവാഗ്രമാനസം ॥ 3 ॥
ഗന്തും ന ശക്താസ്തത്പാർശ്വം വയം സർവേ മഹാമതേ ।
യാവത്താവന്മഹാകായൈഃ പുരുഷൈർമുശലൈർഹതാഃ ॥ 4 ॥
വയം നിവൃത്താസ്തദ്വീക്ഷ്യ മൃത്യുസ്തത്ര ഗതഃ പുനഃ ।
അസ്മാന്നിർഭർത്സ്യ തത്രായം തൈർനരൈർമുശലൈർഹതഃ ॥ 5 ॥
ഏവമത്ര തമാനേതും ബ്രാഹ്മണം തപസി സ്ഥിതം ।
അശക്താ വയമേവാത്ര മൃത്യുനാ സഹ വൈ പ്രഭോ ॥ 6 ॥
തദ്ബ്രവീമി മഹാഭാഗ യദ്ബ്രഹ്മ ബ്രാഹ്മണസ്യ തു ।
ദേവം കം ധ്യായതേ വിപ്രഃ കേ വാ തേ യൈർഹതാ വയം ॥ 7 ॥
വ്യാസ ഉവാച –
ഇത്യുക്തഃ കിങ്കരൈഃ സർവൈർമൃത്യുനാ ച മഹാമതേ ।
ധ്യാത്വാ ക്ഷണം മഹാബുദ്ധിഃ പ്രാഹ വൈവസ്വതോ യമഃ ॥ 8 ॥
യമ ഉവാച –
ശൃണ്വന്തു കിങ്കരാഃ സർവേ മൃത്യുശ്ചാന്യേ ച മേ വചഃ ।
സത്യമേതത്പ്രവക്ഷ്യാമി ജ്ഞാനം യദ്യോഗമാർഗതഃ ॥ 9 ॥
ഭൃഗോഃ പൗത്രോ മഹാഭാഗോ മാർകണ്ഡേയോ മഹാമതിഃ ।
സ ജ്ഞാത്വാദ്യാത്മനഃ കാലം ഗതോ മൃത്യുജിഗീഷയാ ॥ 10 ॥
ഭൃഗുണോക്തേന മാർഗേണ സ തേപേ പരമം തപഃ ।
ഹരിമാരാധ്യ മേധാവീ ജപന്വൈ ദ്വാദശാക്ഷരം ॥ 11 ॥
ഏകാഗ്രേണൈവ മനസാ ധ്യായതേ ഹൃദി കേശവം ।
സതതം യോഗയുക്തസ്തു സ മുനിസ്തത്ര കിങ്കരാഃ ॥ 12 ॥
ഹരിധ്യാനമഹാദക്ഷാ ബലം തസ്യ മഹാമുനേഃ ।
നാന്യദ്വൈ പ്രാപ്തകാലസ്യ ബലം പശ്യാമി കിങ്കരാഃ ॥ 13 ॥
ഹൃദിസ്ഥേ പുണ്ഡരീകാക്ഷേ സതതം ഭക്തവത്സലേ ।
പശ്യന്തം വിഷ്ണുഭൂതം നു കോ ഹി സ്യാത്കേശവാശ്രയം ॥ 14 ॥
തേഽപി വൈ പുരുഷാ വിഷ്ണോര്യൈര്യൂയം താഡിതാ ഭൃശം ।
അത ഊർധ്വം ന ഗന്തവ്യം യത്ര വൈ വൈഷ്ണവാഃ സ്ഥിതാഃ ॥ 15 ॥
ന ചിത്രം താഡനം തത്ര അഹം മന്യേ മഹാത്മഭിഃ ।
ഭവതാം ജീവനം ചിത്രം യക്ഷൈർദത്തം കൃപാലുഭിഃ ॥ 16 ॥
നാരായണപരം വിപ്രം കസ്തം വീക്ഷിതുമുത്സഹേത് ।
യുഷ്മാഭിശ്ച മഹാപാപൈർമാർകണ്ഡേയം ഹരിപ്രിയം ।
സമാനേതും കൃതോ യത്നഃ സമീചീനം ന തത്കൃതം ॥ 17 ॥
നരസിംഹം മഹാദേവം യേ നരാഃ പര്യുപാസതേ ।
തേഷാം പാർശ്വം ന ഗന്തവ്യം യുഷ്മാഭിർമമ ശാസനാത് ॥ 18 ॥
വ്യാസ ഉവാച –
സ ഏവം കിങ്കരാനുക്ത്വാ മൃത്യും ച പുരതഃ സ്ഥിതം ।
യമോ നിരീക്ഷ്യ ച ജനം നരകസ്ഥം പ്രപീഡിതം ॥ 19 ॥
കൃപയാ പരയാ യുക്തോ വിഷ്ണുഭക്ത്യാ വിശേഷതഃ ।
ജനസ്യാനുഗ്രഹാർഥായ തേനോക്താ ചാഗിരഃ ശൃണു ॥ 20 ॥
നരകേ പച്യമാനസ്യ യമേന പരിഭാഷിതം ।
കിം ത്വയാ നാർചിതോ ദേവഃ കേശവഃ ക്ലേശനാശനഃ ॥ 21 ॥
ഉദകേനാപ്യലാഭേ തു ദ്രവ്യാണാം പൂജിതഃ പ്രഭുഃ ।
യോ ദദാതി സ്വകം ലോകം സ ത്വയാ കിം ന പൂജിതഃ ॥ 22 ॥
നരസിംഹോ ഹൃഷീകേശഃ പുണ്ഡരീകനിഭേക്ഷണഃ ।
സ്മരണാന്മുക്തിദോ നൄണാം സ ത്വയാ കിം ന പൂജിതഃ ॥ 23 ॥
ഇത്യുക്ത്വാ നാരകാൻസർവാൻപുനരാഹ സ കിങ്കരാൻ ।
വൈവസ്വതോ യമഃ സാക്ഷാദ്വിഷ്ണുഭക്തിസമന്വിതഃ ॥ 24 ॥
നാരദായ സ വിശ്വാത്മാ പ്രാഹൈവം വിഷ്ണുരവ്യയഃ ।
അന്യേഭ്യോ വൈഷ്ണവേഭ്യശ്ച സിദ്ധേഭ്യഃ സതതം ശ്രുതം ॥ 25 ॥
തദ്വഃ പ്രീത്യാ പ്രവക്ഷ്യാമി ഹരിവാക്യമനുത്തമം ।
ശിക്ഷാർഥം കിങ്കരാഃ സർവേ ശൃണുത പ്രണതാ ഹരേഃ ॥ 26 ॥
ഹേ കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ കൃഷ്ണേതി യോ മാം സ്മരതി നിത്യശഃ ।
ജലം ഭിത്ത്വാ യഥാ പദ്മം നരകാദുദ്ധരാമ്യഹം ॥ 27 ॥
പുണ്ഡരീകാക്ഷ ദേവേശ നരസിംഹ ത്രിവിക്രമ ।
ത്വാമഹം ശരണം പ്രാപ്ത ഇതി യസ്തം സമുദ്ധര ॥ 28 ॥
ത്വാം പ്രപന്നോഽസ്മി ശരണം ദേവദേവ ജനാർദന ।
ഇതി യഃ ശരണം പ്രാപ്തസ്തം ക്ലേശാദുദ്ധരാമ്യഹം ॥ 29 ॥
വ്യാസ ഉവാച –
ഇത്യുദീരിതമാകർണ്യ ഹരിവാക്യം യമേന ച ।
നാരകാഃ കൃഷ്ണ കൃഷ്ണേതി നാരസിംഹേതി ചുക്രുശുഃ ॥ 30 ॥
യഥാ യഥാ ഹരേർനാമ കീർതയന്ത്യത്ര നാരകാഃ ।
തഥാ തഥാ ഹരേർഭക്തിമുദ്വഹന്തോഽബ്രുവന്നിദം ॥ 31 ॥
നാരകാ ഊചുഃ –
നമോ ഭഗവതേ തസ്മൈ കേശവായ മഹാത്മനേ ।
യന്നാമകീർതനാത്സദ്യോ നരകാഗ്നിഃ പ്രശാമ്യതി ॥ 32 ॥
ഭക്തപ്രിയായ ദേവായ രക്ഷായ ഹരയേ നമഃ ।
ലോകനാഥായ ശാന്തായ യജ്ഞേശായാദിമൂർതയേ ॥ 33 ॥
അനന്തായാപ്രമേയായ നരസിംഹായ തേ നമഃ ।
നാരായണായ ഗുരവേ ശംഖചക്രഗദാഭൃതേ ॥ 34 ॥
വേദപ്രിയായ മഹതേ വിക്രമായ നമോ നമഃ ।
വാരാഹായാപ്രതർക്യായ വേദാംഗായ മഹീഭൃതേ ॥ 35 ॥
നമോ ദ്യുതിമതേ നിത്യം ബ്രാഹ്മണായ നമോ നമഃ ।
വാമനായ ബഹുജ്ഞായ വേദവേദാംഗധാരിണേ ॥ 36 ॥
ബലിബന്ധനദത്തായ വേദപാലായ തേ നമഃ ।
വിഷ്ണവേ സുരനാഥായ വ്യാപിനേ പരമാത്മനേ ॥ 37 ॥
ചതുർഭുജായ ശുദ്ധായ ശുദ്ധദ്രവ്യായ തേ നമഃ ।
ജാമദഗ്ന്യായ രാമായ ദുഷ്ടക്ഷത്രാന്തകാരിണേ ॥ 38 ॥
രാമായ രാവണാന്തായ നമസ്തുഭ്യം മഹാത്മനേ ।
അസ്മാനുദ്ധര ഗോവിന്ദ പൂതിഗന്ധാന്നമോഽസ്തു തേ ॥ 39 ॥
ഇതി നൃസിംഹപുരാണേ യമഗീതാധ്യായഃ ॥
॥ ഇതി യമഗീതാ സമാപ്താ ॥
॥ അഥ പ്രാരഭ്യതേ അഗ്നിപുരാണാന്തർഗതാ യമഗീതാ ॥
അഗ്നിരുവാച –
യമഗീതാം പ്രവക്ഷ്യാമി ഉക്താ യാ നാചികേതസേ ।
പഠതാം ശൃണ്വതാം ഭുക്ത്യൈ മുക്ത്യൈ മോക്ഷാർഥിനം സതാം ॥ 1 ॥
യമ ഉവാച –
ആസനം ശയനം യാനപരിധാനഗൃഹാദികം ।
വാഞ്ഛന്ത്യഹോഽതിമോഹേന സുസ്ഥിരം സ്വയമസ്ഥിരഃ ॥ 2 ॥
ഭോഗേഷു ശക്തിഃ സതതം തഥൈവാത്മാവലോകനം ।
ശ്രേയഃ പരം മനുഷ്യാണാം കപിലോദ്ഗീതമേവ ഹി ॥ 3 ॥
സർവത്ര സമദർശിത്വം നിർമമത്വമസംഗതാ ।
ശ്രേയഃ പരം മനുഷ്യാണാം ഗീതം പഞ്ചശിഖേന ഹി ॥ 4 ॥
ആഗർഭജന്മബാല്യാദിവയോഽവസ്ഥാദിവേദനം ।
ശ്രേയഃ പരം മനുഷ്യാണാം ഗംഗാവിഷ്ണുപ്രഗീതകം ॥ 5 ॥
ആധ്യാത്മികാദിദുഃഖാനാമാദ്യന്താദിപ്രതിക്രിയാ ।
ശ്രേയഃ പരം മനുഷ്യാണാം ജനകോദ്ഗീതമേവ ച ॥ 6 ॥
അഭിന്നയോർഭേദകരഃ പ്രത്യയോ യഃ പരാത്മനഃ ।
തച്ഛാന്തിപരമം ശ്രേയോ ബ്രഹ്മോദ്ഗീതമുദാഹൃതം ॥ 7 ॥
കർതവയമിതി യത്കർമ ഋഗ്യജുഃസാമസഞ്ജ്ഞിതം ।
കുരുതേ ശ്രേയസേ സംഗാൻ ജൈഗീഷവ്യേണ ഗീയതേ ॥ 8 ॥
ഹാനിഃ സർവവിധിത്സാനാമാത്മനഃ സുഖഹൈതുകീ ।
ശ്രേയഃ പരം മനുഷ്യാണാം ദേവലോദ്ഗീതമീരിതം ॥ 9 ॥
കാമത്യാഗാത്തു വിജ്ഞാനം സുഖം ബ്രഹ്മപരം പദം ।
കാമിനാം ന ഹി വിജ്ഞാനം സനകോദ്ഗീതമേവ തത് ॥ 10 ॥
പ്രവൃത്തം ച നിവൃത്തം ച കാര്യം കർമപരോഽബ്രവീത് ।
ശ്രേയസാ ശ്രേയ ഏതദ്ധി നൈഷ്കർമ്യ ബ്രഹ്മ തദ്ദഹരിഃ ॥ 11 ॥
പുമാംശ്ചാധിഗതജ്ഞാനോ ഭേദം നാപ്നോതി സത്തമഃ ।
ബ്രഹ്മണാ വിഷ്ണുസഞ്ജ്ഞേന പരമേണാവ്യയേന ച ॥ 12 ॥
ജ്ഞാനം വിജ്ഞാനമാസ്തിക്യം സൗഭാഗ്യം രൂപമുത്തമം ।
തപസാ ലക്ഷ്യതേ സർവം മനസാ യദ്യദിച്ഛതി ॥ 13 ॥
നാസ്തി വിഷ്ണുസമം ധ്യേയം തപോ നാനശനാത്പരം ।
നാസ്ത്യാരോഗ്യസമം ധന്യം നാസ്തി ഗംഗാസമാ സരിത് ॥ 14 ॥
ന സോഽസ്തി ബാന്ധവഃ കശ്ചിദ്വിഷ്ണും മുക്ത്വാ ജഗദ്ഗുരും ।
അധശ്ചോർധ്വം ഹരിശ്ചാഗ്രേ ദേഹേന്ദ്രിയമനോമുഖേ ॥ 15 ॥
ഇത്യേവ സംസ്മരൻപ്രാണാന്യസ്ത്യജേത്സ ഹരിർഭവേത് ।
യത്തദ്ബ്രഹ്മ യതഃ സർവം യത്സർവം തസ്യ സംസ്ഥിതം ॥ 16 ॥
അഗ്രാഹ്യകമനിർദേശ്യം സുപ്രതീകം ച യത്പരം ।
പരാപരസ്വരൂപേണ വിഷ്ണുഃ സർവഹൃദി സ്ഥിതഃ ॥ 17 ॥
യജ്ഞേശം യജ്ഞപുരുഷം കേചിദിച്ഛന്തി തത്പരം ।
കേചിദ്വിഷ്ണും ഹരം കേചിത്കേചിദ്ബ്രഹ്മാണമീശ്വരം ॥ 18 ॥
ഇന്ദ്രാദിനാമഭിഃ കേചിത്സൂര്യം സോമം ച കാലകം ।
ബ്രഹ്മാദിസ്തംബപര്യന്തം ജഗദ്വിഷ്ണും വദന്തി ച ॥ 19 ॥
സ വിഷ്ണുഃ പരമം ബ്രഹ്മ യതോ നാവർതതേ പുനഃ ।
സുവർണാദിമഹാദാനപുണ്യതീർഥാവഗാഹനൈഃ ॥ 20 ॥
ധ്യാനൈർവ്രതൈഃ പൂജയാ ച ധർമശ്രുത്യാ തദാപ്നുയാത് ।
ആത്മാനം രഥിനം വിദ്ധി ശരീരം രഥമേവ ച ॥ 21 ॥
ബുദ്ധിം തു സാരഥിം വിദ്ധി മനഃ പ്രഗ്രഹമേവ ച ।
ഇന്ദ്രിയാണി ഹയാനാഹുർവിഷയാംസ്തേഷു ഗോചരാൻ ॥ ॥ 22 ॥
ആത്മേന്ദ്രിയമനോയുക്തം ഭോക്തേത്യാഹുർമനീഷിണഃ ।
യസ്ത്വവിജ്ഞാനവാൻഭവത്യയുക്യേന മനസാ സദാ ॥ 23 ॥
ന തത്പദമവാപ്നോതി സംസാരം ചാധിഗച്ഛതി ।
യസ്തു വിജ്ഞാനവാൻഭവതി യുക്തേന മനസാ സദാ ॥ 24 ॥
സ തത്പദമവാപ്നോതി യസ്മാദ്ഭൂയോ ന ജായതേ ।
വിജ്ഞാനസാരഥിര്യസ്തു മനഃ പ്രഗ്രഹവാന്നരഃ ॥ 25 ।
സോഽധ്വാനം പരമാപ്നോതി തദ്വിഷ്ണോഃ പരമം പദം ।
ഇന്ദ്രിയേഭ്യഃ പരാ ഹ്യർഥാ അർഥേഭ്യശ്ച പരം മനഃ ॥ 26 ॥
മനസസ്തു പരാ ബുദ്ധിർബുദ്ധേരാത്മാ മഹാൻപരഃ ।
മഹതഃ പരമവ്യക്തമവ്യക്താത്പുരുഷഃ പരഃ ॥ 27 ॥
പുരുഷാന്ന പരം കിഞ്ചിത് സാ കാഷ്ഠാ സാ പരാ ഗതിഃ ।
ഏഷു സർവേഷു ഭൂതേഷു ഗൂഢാത്മാ ന പ്രകാശതേ ॥ 28 ॥
ദൃശ്യതേ ത്വഗ്ര്യയാ ബുദ്ധ്യാ സൂക്ഷ്മയാ സൂക്ഷ്മദർശിഭിഃ ।
യച്ഛേദ്വാങ്മനസീ പ്രാജ്ഞഃ തദ്യച്ഛേജ്ജ്ഞാനമാത്മനി ॥ 29 ॥
ജ്ഞാനമാത്മനി മഹതി നിയച്ഛേച്ഛാന്ത ആത്മനി ।
ജ്ഞാത്വാ ബ്രഹ്മാത്മനോര്യോഗം യമാദ്യൈർബ്രഹ്മ സദ്ഭവേത് ॥ 30 ॥
അഹിംസാ സത്യമസ്തേയം ബ്രഹ്മചര്യാപരിഗ്രഹൗ ।
യമാശ്ച നിയമാഃ പഞ്ചം ശൗചം സന്തോഷസത്തമഃ ॥ 31 ॥
സ്വാധ്യായേശ്വരപൂജാ ച ആസനം പദ്മകാദികം ।
പ്രാണായാമോ വായുജയഃ പ്രത്യാഹാരഃ സ്വനിഗ്രഹഃ ॥ 32 ॥
ശുഭേ ഹ്യേകത്ര വിഷയേ ചേതസോ യത്പ്രധാരണം ।
നിശ്ചലത്വാത്തു ധീമദ്ഭിർധാരണാ ദ്വിജ കഥ്യതേ ॥ 33 ॥
പൗനഃ പുന്യേന തത്രൈവ വിഷയേഷ്വേവ ധാരണാ ।
ധ്യാനം സ്മൃതം സമാധിസ്തു അഹംബ്രഹ്മാത്മസംസ്ഥിതിഃ ॥ 34 ॥
ഘടധ്വംസാദ്യഥാകാശമഭിന്നം നഭസാ ഭവേത് ।
മുക്തോ ജീവോ ബ്രഹ്മണൈവം സദ്ബ്രഹ്മ ബ്രഹ്മ വൈ ഭവേത് ॥ 35 ॥
ആത്മാനം മന്യതേ ബ്രഹ്മ ജീവോ ജ്ഞാനേന നാന്യഥാ ।
ജീവോ ഹ്യജ്ഞാനതത്കാര്യമുക്തഃ സ്യാദജരാമരഃ ॥ 36 ॥
അഗ്നിരുവാച –
വസിഷ്ഠ യമഗീതോക്താ പഠതാം ഭുക്തിമുക്തിദാ ।
ആത്യന്തികോ ലയഃ പ്രോക്തോ വേദാന്തബ്രഹ്മധീമയഃ ॥ 37 ॥
॥ ഇതി അഗ്നിപുരാണാന്തർഗതാ യമഗീതാ സമാപ്താ ॥
– Chant Stotra in Other Languages –
Sri Yama Gita-s from Vishnu, Nrisimha, and Agni Purana in Sanskrit – English – Bengali – Gujarati – Kannada – Malayalam – Odia – Telugu – Tamil