Adhyaya numbers 269-270 in Shanti Parva, Mahabharata critical edition (Bhandarkar Oriental Research Institute BORI). In Kinyavadekar’s edition, they are 279-280.
॥ Vritra Geetaa Telugu Lyrics ॥
॥ వృత్రగీతా ॥
అధ్యాయః 270
య్
ధన్యా ధన్యా ఇతి జనాః సర్వేఽస్మాన్ప్రవదంత్యుత ।
న దుఃఖితతరః కశ్చిత్పుమానస్మాభిరస్తి హ ॥ 1 ॥
లోకసంభావితైర్దుఃఖం యత్ప్రాప్తం కురుసత్తమ ।
ప్రాప్య జాతిం మనుష్యేషు దేవైరపి పితామహ ॥ 2 ॥
కదా వయం కరిష్యామః సంన్యాసం దుఃఖసంజ్ఞకం ।
దుఃఖమేతచ్ఛరీరాణాం ధారణం కురుసత్తమ ॥ 3 ॥
విముక్తాః సప్తదశభిర్హేతుభూతైశ్చ పంచభిః ।
ఇంద్రియార్థైర్గుణైశ్చైవ అస్తాభిః ప్రపితామహ ॥ 4 ॥
న గచ్ఛంతి పునర్భావం మునయః సంశితవ్రతాః ।
కదా వయం భవిష్యామో రాజ్యం హిత్వా పరంతప ॥ 5 ॥
భీ
నాస్త్యనంతం మహారాజ సర్వం సంఖ్యాన గోచరం ।
పునర్భావోఽపి సంఖ్యాతో నాస్తి కిం చిదిహాచలం ॥ 6 ॥
న చాపి గమ్యతే రాజన్నైష దోషః ప్రసంగతః ।
ఉద్యోగాదేవ ధర్మజ్ఞ కాలేనైవ గమిష్యథ ॥ 7 ॥
ఈశోఽయం సతతం దేహీ నృపతే పుణ్యపాపయోః ।
తత ఏవ సముత్థేన తమసా రుధ్యతేఽపి చ ॥ 8 ॥
యథాంజన మయో వాయుః పునర్మానః శిలం రజః ।
అనుప్రవిశ్య తద్వర్ణో దృశ్యతే రంజయందిశః ॥ 9 ॥
తథా కర్మఫలైర్దేహీ రంజితస్తమసావృతః ।
వివర్ణో వర్మమాశ్రిత్య దేహేషు పరివర్తతే ॥ 10 ॥
జ్ఞానేన హి యదా జంతురజ్ఞానప్రభవం తమః ।
వ్యపోహతి తదా బ్రహ్మ ప్రకాశేత సనాతనం ॥ 11 ॥
అయత్న సాధ్యం మునయో వదంతి
యే చాపి ముక్తాస్త ఉపాసితవ్యాః ।
త్వయా చ లోకేన చ సామరేణ
తస్మాన్న శామ్యంతి మహర్షిసంఘాః ॥ 12 ॥
అస్మిన్నర్థే పురా గీతం శృణుష్వైక మనా నృప ।
యథా దైత్యేన వృత్రేణ భ్రష్టైశ్వర్యేణ చేష్టితం ॥ 13 ॥
నిర్జితేనాసహాయేన హృతరాజ్యేన భారత ।
అశోచతా శత్రుమధ్యే బుద్ధిమాస్థాయ కేవలాం ॥ 14 ॥
భ్రష్టైశ్వర్యం పురా వృత్రముశనా వాక్యమబ్రవీత్ ।
కచ్చిత్పరాజితస్యాద్య న వ్యథా తేఽస్తి దానవ ॥ 15 ॥
వ్ర్త్ర
సత్యేన తపసా చైవ విదిత్వా సంక్షయం హ్యహం ।
న శోచామి న హృష్యామి భూతానామాగతిం గతిం ॥ 16 ॥
కాలసంచోదితా జీవా మజ్జంతి నరకేఽవశాః ।
పరిదృష్టాని సర్వాణి దివ్యాన్యాహుర్మనీషిణః ॥ 17 ॥
క్షపయిత్వా తు తం కాలం గణితం కాలచోదితాః ।
సావశేషేణ కాలేన సంభవంతి పునః పునః ॥ 18 ॥
తిర్యగ్యోనిసహస్రాణి గత్వా నరకమేవ చ ।
నిర్గచ్ఛంత్యవశా జీవాః కాలబంధన బంధనాః ॥ 19 ॥
ఏవం సంసరమాణాని జీవాన్యహమదృష్టవాన్ ।
యథా కర్మ తథా లాభ ఇతి శాస్త్రనిదర్శనం ॥ 20 ॥
తిర్యగ్గచ్ఛంతి నరకం మానుష్యం దైవమేవ చ ।
సుఖదుఃఖే ప్రియద్వేష్యే చరిత్వా పూర్వమేవ చ ॥ 21 ॥
కృతాంతవిధిసంయుక్తం సర్వలోకః ప్రపద్యతే ।
గతం గచ్ఛంతి చాధ్వానం సర్వభూతాని సర్వదా ॥ 22 ॥
భీ
కాలసంఖ్యాన సంఖ్యాతం సృష్టి స్థితి పరాయనం ।
తం భాసమానం భగవానుశనాః ప్రత్యభాసత ।
భీమాందుష్టప్రలాపాంస్త్వం తాత కస్మాత్ప్రభాససే ॥ 23 ॥
వ్ర్త్ర
ప్రత్యక్షమేతద్భవతస్తథాన్యేషాం మనీసినాం ।
మయా యజ్జయ లుబ్ధేన పురా తప్తం మహత్తపః ॥ 24 ॥
గంధానాదాయ భూతానాం రసాంశ్చ వివిధానపి ।
అవర్ధం త్రీన్సమాక్రమ్య లోకాన్వై స్వేన తేజసా ॥ 25 ॥
జ్వాలామాలా పరిక్షిప్తో వైహాయసచరస్తథా ।
అజేయః సర్వభూతానామాసం నిత్యమపేతభీః ॥ 26 ॥
ఐశ్వర్యం తపసా ప్రాప్తం భ్రష్టం తచ్చ స్వకర్మభిః ।
ధృతిమాస్థాయ భగవన్న శోచామి తతస్త్వహం ॥ 27 ॥
యుయుత్సతా మహేంద్రేణ పురా సార్ధం మహాత్మనా ।
తతో మే భగవాందృష్టో హరిర్నారాయణః ప్రభుః ॥ 28 ॥
వైకుంఠః పురుషో విష్ణుః శుక్లోఽనంతః సనాతనః ।
ముంజకేశో హరిశ్మశ్రుః సర్వభూతపితామహః ॥ 29 ॥
నూనం తు తస్య తపసః సావశేషం మమాస్తి వై ।
యదహం ప్రస్తుమిచ్ఛామి భవంతం కర్మణః ఫలం ॥ 30 ॥
ఐశ్వర్యం వై మహద్బ్రహ్మన్కస్మిన్వర్ణే ప్రతిష్ఠితం ।
నివర్తతే చాపి పునః కథమైశ్వర్యముత్తమం ॥ 31 ॥
కస్మాద్భూతాని జీవంతి ప్రవర్తంతేఽథ వా పునః ।
కిం వా ఫలం పరం ప్రాప్య జీవస్తిష్ఠతి శాశ్వతః ॥ 32 ॥
కేన వా కర్మణా శక్యమథ జ్ఞానేన కేన వా ।
బ్రహ్మర్షే తత్ఫలం ప్రాప్తుం తన్మే వ్యాఖ్యాతుమర్హసి ॥ 33 ॥
ఇతీదముక్తః స మునిస్తదానీం
ప్రత్యాహ యత్తచ్ఛృణు రాజసింహ ।
మయోచ్యమానం పురుషర్షభ త్వం
అనన్యచిత్తః సహ సోదరీయైః ॥ 34 ॥
అధ్యాయః 271
ఉశనస్
నమస్తస్మై భగవతే దేవాయ ప్రభవిష్ణవే ।
యస్య పృథ్వీ తలం తాత సాకాశం బాహుగోచరం ॥ 1 ॥
మూర్ధా యస్య త్వనంతం చ స్థానం దానవ సత్తమ ।
తస్యాహం తే ప్రవక్ష్యామి విష్ణోర్మాహాత్మ్యముత్తమం ॥ 2 ॥
భీ
తయోః సంవదతోరేవమాజగామ మహామునిః ।
సనత్కుమారో ధర్మాత్మా సంశయ ఛేదనాయ వై ॥ 3 ॥
స పూజితోఽసురేంద్రేణ మునినోశనసా తథా ।
నిషసాదాసనే రాజన్మహార్హే మునిపుంగవః ॥ 4 ॥
తమాసీనం మహాప్రాజ్ఞముశనా వాక్యమబ్రవీత్ ।
బ్రూహ్యస్మై దానవేంద్రాయ విన్సోర్మాహాత్మ్యముత్తమం ॥ 5 ॥
సనత్కుమారస్తు తతః శ్రుత్వా ప్రాహ వచోఽర్థవత్ ।
విష్ణోర్మాహాత్మ్య సంయుక్తం దానవేంద్రాయ ధీమతే ॥ 6 ॥
శృణు సర్వమిదం దైత్య విన్సోర్మాహాత్మ్యముత్తమం ।
విష్ణౌ జగత్స్థితం సర్వమితి విద్ధి పరంతప ॥ 7 ॥
సృజత్యేష మహాబాహో భూతగ్రామం చరాచరం ।
ఏష చాక్షిపతే కాలే కాలే విసృజతే పునః ।
అస్మిన్గచ్ఛంతి విలయమస్మాచ్చ ప్రభవంత్యుత ॥ 8 ॥
నైష దానవతా శక్యస్తపసా నైవ చేజ్యయా ।
సంప్రాప్తుమింద్రియాణాం తు సంయమేనైవ శక్యతే ॥ 9 ॥
బాహ్యే చాభ్యంతరే చైవ కర్మణా మనసి స్థితః ।
నిర్మలీ కురుతే బుద్ధ్యా సోఽముత్రానంత్యమశ్నుతే ॥ 10 ॥
యథా హిరణ్యకర్తా వై రూప్యమగ్నౌ విశోధయేత్ ।
బహుశోఽతిప్రయత్నేన మహతాత్మ కృతేన హ ॥ 11 ॥
తద్వజ్జాతిశతైర్జీవః శుధ్యతేఽల్పేన కర్మణా ।
యత్నేన మహతా చైవాప్యేకజాతౌ విశుధ్యతే ॥ 12 ॥
లీలయాల్పం యథా గాత్రాత్ప్రమృజ్యాదాత్మనో రజః ।
బహు యత్నేన మహతా దోషనిర్హరనం తథా ॥ 13 ॥
యథా చాల్పేన మాల్యేన వాసితం తిలసర్షపం ।
న ముంచతి స్వకం గంధం తద్వత్సూక్ష్మస్య దర్శనం ॥ 14 ॥
తదేవ బహుభిర్మాల్యైర్వాస్యమానం పునః పునః ।
విముంచతి స్వకం గంధం మాల్యగంధేఽవతిష్ఠతి ॥ 15 ॥
ఏవం జాతిశతైర్యుక్తో గుణైరేవ ప్రసంగిషు ।
బుద్ధ్యా నివర్తతే దోషో యత్నేనాభ్యాసజేన వై ॥ 16 ॥
కర్మణా స్వేన రక్తాని విరక్తాని చ దానవ ।
యథా కర్మవిశేషాంశ్చ ప్రాప్నువంతి తథా శృణు ॥ 17 ॥
యథా చ సంప్రవర్తంతే యస్మింస్తిష్ఠంతి వా విభో ।
తత్తేఽనుపూర్వ్యా వ్యాఖ్యాస్యే తదిహైకమనాః శృణు ॥ 18 ॥
అనాది నిధనం శ్రీమాన్హరిర్నారాయణః ప్రభుః ।
స వై సృజతి భూతాని స్థావరాణి చరాణి చ ॥ 19 ॥
ఏష సర్వేషు భూతేషు క్షరశ్చాక్షర ఏవ చ ।
ఏకాదశ వికారాత్మా జగత్పిబతి రశ్మిభిః ॥ 20 ॥
పాదౌ తస్య మహీం విద్ధి మూర్ధానం దివమేవ చ ।
బాహవస్తు దిశో దైత్య శ్రోత్రమాకాశమేవ చ ॥ 21 ॥
తస్య తేజోమయః సూర్యో మనశ్ చంద్రమసి స్థితం ।
బుద్ధిర్జ్ఞానగతా నిత్యం రసస్త్వాప్సు ప్రవర్తతే ॥ 22 ॥
భ్రువోరనంతరాస్తస్య గ్రహా దానవ సత్తమ ।
నక్షత్రచక్రం నేత్రాభ్యాం పాదయోర్భూశ్చ దానవ ॥ 23 ॥
రజస్తమశ్చ సత్త్వం చ విద్ధి నారాయణాత్మకం ।
సోఽఽశ్రమాణాం ముఖం తాత కర్మణస్తత్ఫలం విదుః ॥ 24 ॥
అకర్మణః ఫలం చైవ స ఏవ పరమవ్యయః ।
ఛందాంసి తస్య రోమాణి అక్షరం చ సరస్వతీ ॥ 25 ॥
బహ్వాశ్రయో బహు ముఖో ధర్మో హృది సమాశ్రితః ।
స బ్రహ్మ పరమో ధర్మస్తపశ్చ సదసచ్చ సః ॥ 26 ॥
శ్రుతిశాస్త్రగ్రహోపేతః షోడశర్త్విక్క్రతుశ్చ సః ।
పితామహశ్చ విష్ణుశ్చ సోఽశ్వినౌ స పురందరః ॥ 27 ॥
మిత్రశ్చ వరుణశ్చైవ యమోఽథ ధనదస్తథా ।
తే పృథగ్దర్శనాస్తస్య సంవిదంతి తథైకతాం ।
ఏకస్య విద్ధి దేవస్య సర్వం జగదిదం వశే ॥ 28 ॥
నానా భూతస్య దైత్యేంద్ర తస్యైకత్వం వదత్యయం ।
జంతుః పశ్యతి జ్ఞానేన తతః సత్త్వం ప్రకాశతే ॥ 29 ॥
సంహార విక్షేపసహస్రకోతీస్
తిష్ఠంతి జీవాః ప్రచరంతి చాన్యే ।
ప్రజా విసర్గస్య చ పారిమాణ్యం
వాపీ సహస్రాణి బహూని దైత్య ॥ 30 ॥
వాప్యః పునర్యోజనవిస్తృతాస్తాః
క్రోశం చ గంభీరతయావగాధాః ।
ఆయామతః పంచశతాశ్చ సర్వాః
ప్రత్యేకశో యోజనతః ప్రవృత్థాః ॥ 31 ॥
వాప్యా జలం క్షిప్యతి వాలకోత్యా
త్వహ్నా సకృచ్చాప్యథ న ద్వితీయం ।
తాసాం క్షయే విద్ధి కృతం విసర్గం
సంహారమేకం చ తథా ప్రజానాం ॥ 32 ॥
సో జీవ వర్గాః పరమం ప్రమాణం
కృష్ణో ధూమ్రో నీలమథాస్య మధ్యం ।
రక్తం పునః సహ్యతరం సుఖం తు
హారిద్ర వర్ణం సుసుఖం చ శుక్లం ॥ 33 ॥
పరం తు శుక్లం విమలం విశోకం
గతక్లమం సిధ్యతి దానవేంద్ర ।
గత్వా తు యోనిప్రభవాని దైత్య
సహస్రశః సిద్ధిముపైతి జీవః ॥ 34 ॥
గతిం చ యాం దర్శనమాహ దేవో
గత్వా శుభం దర్శనమేవ చాహ ।
గతిః పునర్వర్ణకృతా ప్రజానాం
వర్ణస్తథా కాలకృతోఽసురేంద్ర ॥ 35 ॥
శతం సహస్రాణి చతుర్దశేహ
పరా గతిర్జీవ గుణస్య దైత్య ।
ఆరోహణం తత్కృతమేవ విద్ధి
స్థానం తథా నిఃసరణం చ తేషాం ॥ 36 ॥
కృష్ణస్య వర్ణస్య గతిర్నికృష్టా
స మజ్జతే నరకే పచ్యమానః ।
స్థానం తథా దుర్గతిభిస్తు తస్య
ప్రజా విసర్గాన్సుబహూన్వదంతి ॥ 37 ॥
శతం సహస్రాణి తతశ్చరిత్వా
ప్రాప్నోతి వర్ణం హరితం తు పశ్చాత్ ।
స చైవ తస్మిన్నివసత్యనీశో
యుగక్షయే తమసా సంవృతాత్మా ॥ 38 ॥
స వై యదా సత్త్వగుణేన యుక్తస్
తమో వ్యపోహన్ఘతతే స్వబుద్ధ్యా ।
స లోహితం వర్ణముపైతి నీలో
మనుష్యలోకే పరివర్తతే చ ॥ 39 ॥
స తత్ర సంహార విసర్గమేవ
స్వకర్మజైర్బంధనైః క్లిశ్యమానః ।
తతః స హారిద్రముపైతి వర్ణం
సంహార విక్షేపశతే వ్యతీతే ॥ 40 ॥
హారిద్ర వర్ణస్తు ప్రజా విసర్గాన్
సహస్రశస్తిష్ఠతి సంచరన్వై ।
అవిప్రముక్తో నిరయే చ దైత్య
తతః సహస్రాణి దశాపరాని ॥ 41 ॥
గతీః సహస్రాణి చ పంచ తస్య
చత్వారి సంవర్తకృతాని చైవ ।
విముక్తమేనం నిరయాచ్చ విద్ధి
సర్వేషు చాన్యేషు చ సంభవేషు ॥ 42 ॥
స దేవలోకే విహరత్యభీక్ష్ణం
తతశ్చ్యుతో మానుషతాం ఉపైతి ।
సంహార విక్షేపశతాని చాష్టౌ
మర్త్యేషు తిష్ఠన్నమృతత్వమేతి ॥ 43 ॥
సోఽస్మాదథ భ్రశ్యతి కాలయోగాత్
కృష్ణే తలే తిష్ఠతి సర్వకస్తే ।
యథా త్వయం సిధ్యతి జీవలోకస్
తత్తేఽభిధాస్యామ్యసురప్రవీర ॥ 44 ॥
దైవాని స వ్యూహ శతాని సప్త
రక్తో హరిద్రోఽథ తథైవ శుక్లః ।
సంశ్రిత్య సంధావతి శుక్లమేతం
అస్తాపరానర్చ్యతమాన్స లోకాన్ ॥ 45 ॥
అష్టౌ చ షష్టిం చ శతాని యాని
మనో విరుద్ధాని మహాద్యుతీనాం ।
శుక్లస్య వర్ణస్య పరా గతిర్యా
త్రీణ్యేవ రుద్ధాని మహానుభావ ॥ 46 ॥
సంహార విక్షేపమనిష్టమేకం
చత్వారి చాన్యాని వసత్యనీశః ।
సస్థస్య వర్ణస్య పరా గతిర్యా
సిద్ధా విశిష్టస్య గతక్లమస్య ॥ 47 ॥
సప్తోత్తరం తేషు వసత్యనీశః
సంహార విక్షేపశతం సశేషం ।
తస్మాదుపావృత్య మనుష్యలోకే
తతో మహాన్మానుషతాం ఉపైతి ॥ 48 ॥
తస్మాదుపావృత్య తతః క్రమేణ
సోఽగ్రే స్మ సంతిష్ఠతి భూతసర్గం ।
స సప్తకృత్వశ్చ పరైతి లోకాన్
సంహార విక్షేపకృతప్రవాసః ॥ 49 ॥
సప్తైవ సంహారముపప్లవాని
సంభావ్య సంతిష్ఠతి సిద్ధలోకే ।
తతోఽవ్యయం స్థానమనంతమేతి
దేవస్య విష్ణోరథ బ్రహ్మణశ్ చ ।
శేషస్య చైవాథ నరస్య చైవ
దేవస్య విష్ణోః పరమస్య చైవ ॥ 50 ॥
సంహార కాలే పరిదగ్ధ కాయా
బ్రహ్మాణమాయాంతి సదా ప్రజా హి ।
చేష్టాత్మనో దేవగణాశ్ చ సర్వే
యే బ్రహ్మలోకాదమరాః స్మ తేఽపి ॥ 51 ॥
ప్రజా విసర్గం తు సశేషకాలం
స్థానాని స్వాన్యేవ సరంతి జీవాః ।
నిఃశేషాణాం తత్పదం యాంతి చాంతే
సర్వాపదా యే సదృశా మనుష్యాః ॥ 52 ॥
యే తు చ్యుతాః సిద్ధలోకాత్క్రమేణ
తేషాం గతిం యాంతి తథానుపూర్వ్యా ।
జీవాః పరే తద్బలవేషరూపా
విధిం స్వకం యాంతి విపర్యయేన ॥ 53 ॥
స యావదేవాస్తి సశేషభుక్తే
ప్రజాశ్చ దేవౌ చ తథైవ శుక్లే ।
తావత్తదా తేషు విశుద్ధభావః
సంయమ్య పంచేంద్రియ రూపమేతత్ ॥ 54 ॥
శుద్ధాం గతిం తాం పరమాం పరైతి
శుద్ధేన నిత్యం మనసా విచిన్వన్ ।
తతోఽవ్యయం స్థానుముపైతి బ్రహ్మ
దుష్ప్రాపమభ్యేతి స శాశ్వతం వై ।
ఇత్యేతదాఖ్యాతమహీనసత్త్వ
నారాయణస్యేహ బలం మయా తే ॥ 55 ॥
వ్ర్త్ర
ఏవంగతే మే న విషాదోఽస్తి కశ్ చిత్
సమ్యక్చ పశ్యామి వచస్తవైతత్ ।
శ్రుత్వా చ తే వాచమదీనసత్త్వ
వికల్మషోఽస్మ్యద్య తథా విపాప్మా ॥ 56 ॥
ప్రవృత్తమేతద్భగవన్మహర్షే
మహాద్యుతేశ్చక్రమనన్వ వీర్యం ।
విష్ణోరనంతస్య సనాతనం తత్
స్థానం సర్గా యత్ర సర్వే ప్రవృత్తాః ।
స వై మహాత్మా పురుషోత్తమో వై
తస్మింజగత్సర్వమిదం ప్రతిష్ఠితం ॥ 57 ॥
భీ
ఏవముక్త్వా స కౌంతేయ వృత్రః ప్రానానవాసృజత్ ।
యోజయిత్వా తథాత్మానం పరం స్థానమవాప్తవాన్ ॥ 58 ॥
య్
అయం స భగవాందేవః పితామహ జనార్దనః ।
సనత్కుమారో వృత్రాయ యత్తదాఖ్యాతవాన్పురా ॥ 59 ॥
భీ
మూలస్థాయీ స భగవాన్స్వేనానంతేన తేజసా ।
తత్స్థః సృజతి తాన్భావాన్నానారూపాన్మహాతపః ॥ 60 ॥
తురీయార్ధేన తస్యేమం విద్ధి కేశవమచ్యుతం ।
తురీయార్ధేన లోకాంస్త్రీన్భావయత్యేష బుద్ధిమాన్ ॥ 61 ॥
అర్వాక్స్థితస్తు యః స్థాయీ కల్పాంతే పరివర్తతే ।
స శేతే భగవానప్సు యోఽసావతిబలః ప్రభుః ।
తాన్విధాతా ప్రసన్నాత్మా లోకాంశ్చరతి శాశ్వతాన్ ॥ 62 ॥
సర్వాణ్యశూన్యాని కరోత్యనంతః
సనత్కుమారః సంచరతే చ లోకాన్ ।
స చానిరుద్ధః సృజతే మహాత్మా
తత్స్థం జగత్సర్వమిదం విచిత్రం ॥ 63 ॥
య్
వృత్రేణ పరమార్థజ్ఞ దృష్టా మన్యేఽఽత్మనో గతిః ।
శుభా తస్మాత్స సుఖితో న శోచతి పితామహ ॥ 64 ॥
శుక్లః శుక్లాభిజాతీయః సాధ్యో నావర్తతేఽనఘ ।
తిర్యగ్గతేశ్చ నిర్ముక్తో నిరయాచ్చ పితామహ ॥ 65 ॥
హారిద్ర వర్ణే రక్తే వా వర్తమానస్తు పార్థివ ।
తిర్యగేవానుపశ్యేత కర్మభిస్తామసైర్వృతః ॥ 66 ॥
వయం తు భృశమాపన్నా రక్తాః కస్త ముఖేఽసుఖే ।
కాం గతిం ప్రతిపత్స్యామో నీలాం కృష్ణాధమాం అథ ॥ 67 ॥
భీ
శుద్ధాభిజనసంపన్నాః పాండవాః సంశితవ్రతాః ।
విహృత్య దేవలోకేషు పునర్మానుష్యమేష్యథ ॥ 68 ॥
ప్రజా విసర్గం చ సుఖేన కాలే
ప్రత్యేత్య దేవేషు సుఖాని భుక్త్వా ।
సుఖేన సంయాస్యథ సిద్ధసంఖ్యాం
మా వో భయం భూద్విమలాః స్థ సర్వే ॥ 69 ॥
॥ ఇతి వృత్రగీతా సమాప్తా ॥
– Chant Stotra in Other Languages –
Vritra Gita from Adhyatma Ramayana in Sanskrit – English – Bengali – Gujarati – Kannada – Malayalam – Odia – Telugu – Tamil