॥ Rama Gita Malayalam Lyrics ॥
॥ ശ്രീരാമഗീതാ ॥
ശ്രീമഹാദേവ ഉവാച –
തതോ ജഗന്മംഗലമംഗലാത്മനാ
വിധായ രാമായണകീർതിമുത്തമാം ।
ചചാര പൂർവാചരിതം രഘൂത്തമോ
രാജർഷിവര്യൈരഭിസേവിതം യഥാ ॥ 1 ॥
സൗമിത്രിണാ പൃഷ്ട ഉദാരബുദ്ധിനാ
രാമഃ കഥാഃ പ്രാഹ പുരാതനീഃ ശുഭാഃ ।
രാജ്ഞഃ പ്രമത്തസ്യ നൃഗസ്യ ശാപതോ
ദ്വിജസ്യ തിര്യക്ത്വമഥാഹ രാഘവഃ ॥ 2 ॥
കദാചിദേകാന്ത ഉപസ്ഥിതം പ്രഭും
രാമം രമാലാലിതപാദപങ്കജം ।
സൗമിത്രിരാസാദിതശുദ്ധഭാവനഃ
പ്രണമ്യ ഭക്ത്യാ വിനയാന്വിതോഽബ്രവീത് ॥ 3 ॥
ത്വം ശുദ്ധബോധോഽസി ഹി സർവദേഹിനാ-
മാത്മാസ്യധീശോഽസി നിരാകൃതിഃ സ്വയം ।
പ്രതീയസേ ജ്ഞാനദൃശാം മഹാമതേ
പാദാബ്ജഭൃംഗാഹിതസംഗസംഗിനാം ॥ 4 ॥
അഹം പ്രപന്നോഽസ്മി പദാംബുജം പ്രഭോ
ഭവാപവർഗം തവ യോഗിഭാവിതം ।
യഥാഞ്ജസാജ്ഞാനമപാരവാരിധിം
സുഖം തരിഷ്യാമി തഥാനുശാധി മാം ॥ 5 ॥
ശ്രുത്വാഥ സൗമിത്രവചോഽഖിലം തദാ
പ്രാഹ പ്രപന്നാർതിഹരഃ പ്രസന്നധീഃ ।
വിജ്ഞാനമജ്ഞാനതമഃപ്രശാന്തയേ
ശ്രുതിപ്രപന്നം ക്ഷിതിപാലഭൂഷണഃ ॥ 6 ॥
ശ്രീരാമചന്ദ്ര ഉവാച –
ആദൗ സ്വവർണാശ്രമവർണിതാഃ ക്രിയാഃ
കൃത്വാ സമാസാദിതശുദ്ധമാനസഃ ।
സമാപ്യ തത്പൂർവമുപാത്തസാധനഃ
സമാശ്രയേത്സദ്ഗുരുമാത്മലബ്ധയേ ॥ 7 ॥
ക്രിയാ ശ്രീരോദ്ഭവഹേതുരാദൃതാ
പ്രിയാപ്രിയൗ തൗ ഭവതഃ സുരാഗിണഃ ।
ധർമേതരൗ തത്ര പുനഃ ശരീരകം
പുനഃ ക്രിയാ ചക്രവദീര്യതേ ഭവഃ ॥ 8 ॥
അജ്ഞാനമേവാസ്യ ഹി മൂലകാരണം
തദ്ധാനമേവാത്ര വിധൗ വിധീയതേ ।
വിദ്യൈവ തന്നാശവിധൗ പടീയസീ
ന കർമ തജ്ജം സവിരോധമീരിതം ॥ 9 ॥
നാജ്ഞാനഹാനിർന ച രാഗസങ്ക്ഷയോ
ഭവേത്തതഃ കർമ സദോഷമുദ്ഭവേത് ।
തതഃ പുനഃ സംസൃതിരപ്യവാരിതാ
തസ്മാദ്ബുധോ ജ്ഞാനവിചാരവാൻഭവേത് ॥ 10 ॥
നനു ക്രിയാ വേദമുഖേന ചോദിതാ
തഥൈവ വിദ്യാ പുരുഷാർഥസാധനം ।
കർതവ്യതാ പ്രാണഭൃതഃ പ്രചോദിതാ
വിദ്യാസഹായത്വമുപൈതി സാ പുനഃ ॥ 11 ॥
കർമാകൃതൗ ദോഷമപി ശ്രുതിർജഗൗ
തസ്മാത്സദാ കാര്യമിദം മുമുക്ഷുണാ ।
നനു സ്വതന്ത്രാ ധ്രുവകാര്യകാരിണീ
വിദ്യ ന കിഞ്ചിന്മനസാപ്യപേക്ഷതേ ॥ 12 ॥
ന സത്യകാര്യോഽപി ഹി യദ്വദധ്വരഃ
പ്രകാങ്ക്ഷതേഽന്യാനപി കാരകാദികാൻ ।
തഥൈവ വിദ്യാ വിധിതഃ പ്രകാശിതൈ-
ര്വിശിഷ്യതേ കർമഭിരേവ മുക്തയേ ॥ 13 ॥
കേചിദ്വദന്തീതി വിതർകവാദിന-
സ്തദപ്യസദൃഷ്ടവിരോധകാരണാത് ।
ദേഹാഭിമാനാദഭിവർധതേ ക്രിയാ
വിദ്യാ ഗതാഹങ്കൃതിതഃ പ്രസിധ്ദ്യതി ॥ 14 ॥
വിശുദ്ധവിജ്ഞാനവിരോചനാഞ്ചിതാ
വിദ്യാത്മവൃത്തിശ്ചരമേതി ഭണ്യതേ ।
ഉദേതി കർമാഖിലകാരകാദിഭി-
ര്നിഹന്തി വിദ്യാഖിലകാരകാദികം ॥ 15 ॥
തസ്മാത്ത്യജേത്കാര്യമശേഷതഃ സുധീ-
ര്വിദ്യാവിരോധാന്ന സമുച്ചയോ ഭവേത് ॥
ആത്മാനുസന്ധാനപരായണഃ സദാ
നിവൃത്തസർവേന്ദ്രിയവൃത്തിഗോചരഃ ॥ 16 ॥
യാവച്ഛാരീരാദിഷു മായയാത്മധീ-
സ്താവദ്വിധേയോ വിധിവാദകർമണാം ।
നേതീതി വാക്യൈരഖിലം നിഷിധ്യ തത്
ജ്ഞാത്വാ പരാത്മാനമഥ ത്യജേത്ക്രിയാഃ ॥ 17 ॥
യദാ പരാത്മാത്മവിഭേദഭേദകം
വിജ്ഞാനമാത്മന്യവഭാതി ഭാസ്വരം ।
തദൈവ മായാ പ്രവിലീയതേഽഞ്ജസാ
സകാരകാ കാരണമാത്മസംസൃതേഃ ॥ 18 ॥
ശ്രുതിപ്രമാണാഭിവിനാശിതാ ച സാ
കഥം ഭവിഷത്യപി കാര്യകാരിണീ ।
വിജ്ഞാനമാത്രാദമലാദ്വിതീയത-
സ്തസ്മാദവിദ്യാ ന പുനർഭവിഷ്യതി ॥ 19 ॥
യദി സ്മ നഷ്ടാ ന പുനഃ പ്രസൂയതേ
കർതാഹമസ്യേതി മതിഃ കഥം ഭവേത് ।
തസ്മാത്സ്വതന്ത്രാ ന കിമപ്യപേക്ഷതേ
വിദ്യ വിമോക്ഷായ വിഭാതി കേവലാ ॥ 20 ॥
സാ തൈത്തിരീയശ്രുതിരാഹ സാദരം
ന്യാസം പ്രശസ്താഖിലകർമണാം സ്ഫുടം ।
ഏതാവദിത്യാഹ ച വാജിനാം ശ്രുതി-
ര്ജ്ഞാനം വിമോക്ഷായ ന കർമ സാധനം ॥ 21 ॥
വിദ്യാസമത്വേന തു ദർശിതസ്ത്വയാ
ക്രതുർന ദൃഷ്ടാന്ത ഉദാഹൃതഃ സമഃ ।
ഫലൈഃ പൃഥക്ത്വാദ്ബഹുകാരകൈഃ ക്രതുഃ
സംസാധ്യതേ ജ്ഞാനമതോ വിപര്യയം ॥ 22 ॥
സപ്രത്യവായോ ഹ്യഹമിത്യനാത്മധീ-
രജ്ഞപ്രസിദ്ധാ ന തു തത്ത്വദർശിനഃ ।
തസ്മാദ്ബുധൈസ്ത്യാജ്യമവിക്രിയാത്മഭി-
ര്വിധാനതഃ കർമ വിധിപ്രകാശിതം ॥ 23 ॥
ശ്രദ്ധാന്വിതസ്തത്ത്വമസീതി വാക്യതോ
ഗുരോഃ പ്രസാദാദപി ശുദ്ധമാനസഃ ।
വിജ്ഞായ ചൈകാത്മ്യമഥാത്മജീവയോഃ
സുഖീ ഭവേന്മേരുരിവാപ്രകമ്പനഃ ॥ 24 ॥
ആദൗ പദാർഥാവഗതിർഹി കാരണം
വാക്യാർഥവിജ്ഞാനവിധൗ വിധാനതഃ ।
തത്ത്വമ്പദാർഥൗ പരമാത്മജീവകാ-
വസീതി ചൈകാത്മ്യമഥാനയോർഭവേത് ॥ 25 ॥
പ്രത്യക്പരോക്ഷാദി വിരോധമാത്മനോ-
ര്വിഹായ സംഗൃഹ്യ തയോശ്ചിദാത്മതാം ।
സംശോധിതാം ലക്ഷണയാ ച ലക്ഷിതാം
ജ്ഞാത്വാ സ്വമാത്മാനമഥാദ്വയോ ഭവേത് ॥ 26 ॥
ഏകാത്മകത്വാജ്ജഹതീ ന സംഭവേ-
ത്തഥാജഹല്ലക്ഷണതാ വിരോധതഃ ।
സോഽയമ്പദാർഥാവിവ ഭാഗലക്ഷണാ
യുജ്യേത തത്ത്വമ്പദയോരദോഷതഃ ॥ 27 ॥
രസാദിപഞ്ചീകൃതഭൂതസംഭവം
ഭോഗാലയം ദുഃഖസുഖാദികർമണാം ।
ശരീരമാദ്യന്തവദാദികർമജം
മായാമയം സ്ഥൂലമുപാധിമാത്മനഃ ॥ 28 ॥
സൂക്ഷ്മം മനോബുദ്ധിദശേന്ദ്രിയൈര്യുതം
പ്രാണൈരപഞ്ചീകൃതഭൂതസംഭവം ।
ഭോക്തുഃ സുഖാദേരനുസാധനം ഭവേത്
ശരീരമന്യദ്വിദുരാത്മനോ ബുധാഃ ॥ 29 ॥
അനാദ്യനിർവാച്യമപീഹ കാരണം
മായാപ്രധാനം തു പരം ശരീരകം ।
ഉപാധിഭേദാത്തു യതഃ പൃഥക്സ്ഥിതം
സ്വാത്മാനമാത്മന്യവധാരയേത്ക്രമാത് ॥ 30 ॥
കോശേഷ്വയം തേഷു തു തത്തദാകൃതി-
ര്വിഭാതി സംഗാത്സ്ഫതികോപലോ യഥാ ।
അസംഗരൂപോഽയമജോ യതോഽദ്വയോ
വിജ്ഞായതേഽസ്മിൻപരിതോ വിചാരിതേ ॥ 31 ॥
ബുദ്ധേസ്ത്രിധാ വൃത്തിരപീഹ ദൃശ്യതേ
സ്വപ്നാദിഭേദേന ഗുണത്രയാത്മനഃ ।
അന്യോന്യതോഽസ്മിന്വ്യഭിചാരിതോ മൃഷാ
നിത്യേ പരേ ബ്രഹ്മണി കേവലേ ശിവേ ॥ 32 ॥
ദേഹേന്ദ്രിയപ്രാണമനശ്ചിദാത്മനാം
സംഘാദജസ്ത്രം പരിവർതതേ ധിയഃ ।
വൃത്തിസ്തമോമൂലതയാജ്ഞലക്ഷണാ
യാവദ്ഭവേത്താവദസൗ ഭവോദ്ഭവഃ ॥ 33 ॥
നേതിപ്രമാണേന നിരാകൃതാഖിലോ
ഹൃദാ സമാസ്വാദിതചിദ്ഘനാമൃതഃ ।
ത്യജേദശേഷം ജഗദാത്തസദ്രസം
പീത്വാ യഥാംഭഃ പ്രജഹാതി തത്ഫലം ॥ 34 ॥
കദാചിദാത്മാ ന മൃതോ ന ജായതേ
ന ക്ഷീയതേ നാപി വിവർധതേഽനവഃ ।
നിരസ്തസർവാതിശയഃ സുഖാത്മകഃ
സ്വയമ്പ്രഭഃ സർവഗതോഽയമദ്വയഃ ॥ 35 ॥
ഏവംവിധേ ജ്ഞാനമയേ സുഖാത്മകേ
കഥം ഭവോ ദുഃഖമയഃ പ്രതീയതേ ।
അജ്ഞാനതോഽധ്യാസവശാത്പ്രകാശതേ
ജ്ഞാനേ വിലീയേത വിരോധതഃ ക്ഷണാത് ॥ 36 ॥
യദന്യദന്യത്ര വിഭാവ്യതേ ഭ്രമാ-
ദധ്യാസമിത്യാഹുരമും വിപശ്ചിതഃ ।
അസർപഭൂതേഽഹിവിഭാവനം യഥാ
രജ്ജ്വാദികേ തദ്വദപീശ്വരേ ജഗത് ॥ 37 ॥
വികൽപമായാരഹിതേ ചിദാത്മകേ-
ഽഹങ്കാര ഏഷ പ്രഥമഃ പ്രകൽപിതഃ ।
അധ്യാസ ഏവാത്മനി സർവകാരണേ
നിരാമയേ ബ്രഹ്മണി കേവലേ പരേ ॥ 38 ॥
ഇച്ഛാദിരാഗാദി സുഖാദിധർമികാഃ
സദാ ധിയഃ സംസൃതിഹേതവഃ പരേ ।
യസ്മാത്പ്രസുപ്തൗ തദഭാവതഃ പരഃ
സുഖസ്വരൂപേണ വിഭാവ്യതേ ഹി നഃ ॥ 39 ॥
അനാദ്യവിദ്യോദ്ഭവബുദ്ധിബിംബിതോ
ജീവപ്രകാശോഽയമിതീര്യതേ ചിതഃ ।
ആത്മാധിയഃ സാക്ഷിതയാ പൃഥക്സ്ഥിതോ
ബുധ്ദ്യാപരിച്ഛിന്നപരഃ സ ഏവ ഹി ॥ 40 ॥
ചിദ്ബിംബസാക്ഷ്യാത്മധിയാം പ്രസംഗത-
സ്ത്വേകത്ര വാസാദനലാക്തലോഹവത് ।
അന്യോന്യമധ്യാസവശാത്പ്രതീയതേ
ജഡാജഡത്വം ച ചിദാത്മചേതസോഃ ॥ 41 ॥
ഗുരോഃ സകാശാദപി വേദവാക്യതഃ
സഞ്ജാതവിദ്യാനുഭവോ നിരീക്ഷ്യ തം ।
സ്വാത്മാനമാത്മസ്ഥമുപാധിവർജിതം
ത്യജേദശേഷം ജഡമാത്മഗോചരം ॥ 42 ॥
പ്രകാശരൂപോഽഹമജോഽഹമദ്വയോ-
ഽസകൃദ്വിഭാതോഽഹമതീവ നിർമലഃ ।
വിശുദ്ധവിജ്ഞാനഘനോ നിരാമയഃ
സമ്പൂർണ ആനന്ദമയോഽഹമക്രിയഃ ॥ 43 ॥
സദൈവ മുക്തോഽഹമചിന്ത്യശക്തിമാ-
നതീന്ദ്രിയജ്ഞാനമവിക്രിയാത്മകഃ ।
അനന്തപാരോഽഹമഹർനിശം ബുധൈ-
ര്വിഭാവിതോഽഹം ഹൃദി വേദവാദിഭിഃ ॥ 44 ॥
ഏവം സദാത്മാനമഖണ്ഡിതാത്മനാ
വിചാരമാണസ്യ വിശുദ്ധഭാവനാ ।
ഹന്യാദവിദ്യാമചിരേണ കാരകൈ
രസായനം യദ്വദുപാസിതം രുജഃ ॥ 45 ॥
വിവിക്ത ആസീന ഉപാരതേന്ദ്രിയോ
വിനിർജിതാത്മാ വിമലാന്തരാശയഃ ।
വിഭാവയേദേകമനന്യസാധനോ
വിജ്ഞാനദൃക്കേവല ആത്മസംസ്ഥിതഃ ॥ 46 ॥
വിശ്വം യദേതത്പരമാത്മദർശനം
വിലാപയേദാത്മനി സർവകാരണേ ।
പൂർണശ്ചിദാനന്ദമയോഽവതിഷ്ഠതേ
ന വേദ ബാഹ്യം ന ച കിഞ്ചിദാന്തരം ॥ 47 ॥
പൂർവം സമാധേരഖിലം വിചിന്തയേ-
ദോങ്കാരമാത്രം സചരാചരം ജഗത് ।
തദേവ വാച്യം പ്രണവോ ഹി വാചകോ
വിഭാവ്യതേഽജ്ഞാനവശാന്ന ബോധതഃ ॥ 48 ॥
അകാരസഞ്ജ്ഞഃ പുരുഷോ ഹി വിശ്വകോ
ഹ്യുകാരകസ്തൈജസ ഈര്യതേ ക്രമാത് ।
പ്രാജ്ഞോ മകാരഃ പരിപഠ്യതേഽഖിലൈഃ
സമാധിപൂർവം ന തു തത്ത്വതോ ഭവേത് ॥ 49 ॥
വിശ്വം ത്വകാരം പുരുഷം വിലാപയേ-
ദുകാരമധ്യേ ബഹുധാ വ്യവസ്ഥിതം ।
തതോ മകാരേ പ്രവിലാപ്യ തൈജസം
ദ്വിതീയവർണം പ്രണവസ്യ ചാന്തിമേ ॥ 50 ॥
മകാരമപ്യാത്മനി ചിദ്ഘനേ പരേ
വിലാപയേത്പ്രാജ്ഞമപീഹ കാരണം ।
സോഽഹം പരം ബ്രഹ്മ സദാ വിമുക്തിമ-
ദ്വിജ്ഞാനദൃങ് മുക്ത ഉപാധിതോഽമലഃ ॥ 51 ॥
ഏവം സദാ ജാതപരാത്മഭാവനഃ
സ്വാനന്ദതുഷ്ടഃ പരിവിസ്മൃതാഖിലഃ ।
ആസ്തേ സ നിത്യാത്മസുഖപ്രകാശകഃ
സാക്ഷാദ്വിമുക്തോഽചലവാരിസിന്ധുവത് ॥ 52 ॥
ഏവം സദാഭ്യസ്തസമാധിയോഗിനോ
നിവൃത്തസർവേന്ദ്രിയഗോചരസ്യ ഹി ।
വിനിർജിതാശേഷരിപോരഹം സദാ
ദൃശ്യോ ഭവേയം ജിതഷഡ്ഗുണാത്മനഃ ॥ 53 ॥
ധ്യാത്വൈവമാത്മാനമഹർനിശം മുനി-
സ്തിഷ്ഠേത്സദാ മുക്തസമസ്തബന്ധനഃ ।
പ്രാരബ്ധമശ്നന്നഭിമാനവർജിതോ
മയ്യേവ സാക്ഷാത്പ്രവിലീയതേ തതഃ ॥ 54 ॥
ആദൗ ച മധ്യേ ച തഥൈവ ചാന്തതോ
ഭവം വിദിത്വാ ഭയശോകകാരണം ।
ഹിത്വാ സമസ്തം വിധിവാദചോദിതം
ഭജേത്സ്വമാത്മാനമഥാഖിലാത്മനാം ॥ 55 ॥
ആത്മന്യഭേദേന വിഭാവയന്നിദം
ഭവത്യഭേദേന മയാത്മനാ തദാ ।
യഥാ ജലം വാരിനിധൗ യഥാ പയഃ
ക്ഷീരേ വിയദ്വ്യോമ്ന്യനിലേ യഥാനിലഃ ॥ 56 ॥
ഇത്ഥം യദീക്ഷേത ഹി ലോകസംസ്ഥിതോ
ജഗന്മൃഷൈവേതി വിഭാവയന്മുനിഃ ।
നിരാകൃതത്വാച്ഛ്രുതിയുക്തിമാനതോ
യഥേന്ദുഭേദോ ദിശി ദിഗ്ഭ്രമാദയഃ ॥ 57 ॥
യാവന്ന പശ്യേദഖിലം മദാത്മകം
താവന്മദാരാധനതത്പരോ ഭവേത് ।
ശ്രദ്ധാലുരത്യൂർജിതഭക്തിലക്ഷണോ
യസ്തസ്യ ദൃശ്യോഽഹമഹർനിശം ഹൃദി ॥ 58 ॥
രഹസ്യമേതച്ഛ്രുതിസാരസംഗ്രഹം
മയാ വിനിശ്ചിത്യ തവോദിതം പ്രിയ ।
യസ്ത്വേതദാലോചയതീഹ ബുദ്ധിമാൻ
സ മുച്യതേ പാതകരാശിഭിഃ ക്ഷണാത് ॥ 59 ॥
ഭ്രാതര്യദീദം പരിദൃശ്യതേ ജഗ-
ന്മായൈവ സർവം പരിഹൃത്യ ചേതസാ ।
മദ്ഭാവനാഭാവിതശുദ്ധമാനസഃ
സുഖീ ഭവാനന്ദമയോ നിരാമയഃ ॥ 60 ॥
യഃ സേവതേ മാമഗുണം ഗുണാത്പരം
ഹൃദാ കദാ വാ യദി വാ ഗുണാത്മകം ।
സോഽഹം സ്വപാദാഞ്ചിതരേണുഭിഃ സ്പൃശൻ
പുനാതി ലോകത്രിതയം യഥാ രവിഃ ॥ 61 ॥
വിജ്ഞാനമേതദഖിലം ശ്രുതിസാരമേകം
വേദാന്തവേദചരണേന മയൈവ ഗീതം ।
യഃ ശ്രദ്ധയാ പരിപഠേദ്ഗുരുഭക്തിയുക്തോ
മദ്രൂപമേതി യദി മദ്വചനേഷു ഭക്തിഃ ॥ 62 ॥
॥ ഇതി ശ്രീമദധ്യാത്മരാമായണേ ഉമാമഹേശ്വരസംവാദേ ഉത്തരകാണ്ഡേ പഞ്ചമഃ സർഗഃ ॥
– Chant Stotra in Other Languages –
Sri Rama Gita in Sanskrit – English – Bengali – Gujarati – Kannada – Malayalam – Odia – Telugu – Tamil