॥ Padmanabha Shatakam Gujarati Lyrics ॥
॥ શ્રીપદ્મનાભશતકમ્ ॥
મહારાજા સ્વાતિ તિરુનાળ્ વિરચિતમ્
॥ શ્રી ગણેશાય નમઃ ॥
॥ પ્રથમં દશકમ્ ॥
યા તે પાદસરોજધૂલિરનિશં બ્રહ્માદિભિર્નિસ્પૃહૈઃ
ભક્ત્યા સન્નતકન્ધરૈઃ સકુતુકં સન્ધાર્યમાણા હરે ।
યા વિશ્વં પ્રપુનાતિ જાલમચિરાત્ સંશોષયત્યંહસાં
સા માં હીનગુણં પુનાતુ નિતરાં શ્રીપદ્મનાભાન્વહમ્ ॥ ૧ ॥
સત્ત્વૈકપ્રવણાશયા મુનિવરા વેદૈઃ સ્તુવન્તઃ પરૈઃ
ત્વન્માહાત્મ્યપયોનિધેરિહપરં નાદ્યાપિ પારઙ્ગતાઃ ।
એવં સત્યહમલ્પબુદ્ધિરવશઃ સ્તોતું કથં શક્નુયાં
ત્વત્કારુણ્યમૃતે હરે! તરતિ કઃ પોતં વિના સાગરમ્ ॥ ૨ ॥
તસ્માચ્છિન્ધિ મદીયમોહમખિલં સંસારબન્ધાવહં
ભક્તિં ત્વત્પદયોર્દિશ સ્થિરતરાં સર્વાપદુન્મીલિનીમ્ ।
વાણીં ત્વત્પદવર્ણને પટુતમાં વિદ્વજ્જનાહ્લાદિનીં
દેહિ ત્વત્પદસેવકાય નનુ મે કારુણ્યવારાંનિધે ॥ ૩ ॥
યેનેદં ભુવનં તતં સ્વબલતો યસ્યાજ્ઞયોદેત્યહર્-
નાથો વાત્યનિલો દહત્યપિ શિખિઃ સર્વેઽપિ યન્નિર્મિતાઃ ।
યશ્ચેદં સકલં જગત્સ્વજઠરે ધત્તે ચ કલ્પાવધૌ
તત્તાદૃગ્વિભવે ત્વયિ પ્રમુદિતે કિં વા દુરાપં નૃણામ્ ॥ ૪ ॥
ભક્તાનામખિલેપ્સિતાર્થઘટને બદ્ધોદ્યમસ્ત્વં હરે!
નિત્યં ખલ્વિતિ બોદ્ધ્યમસ્તિ બહુશો દેવ! પ્રમાણં મમ ।
નો ચેદ્વ્યાસવચસ્તવૈવ વચનં વેદોપગીતં વચો
હા રથ્યાજનવાદવદ્બત ભવેન્મિથ્યા રમાવલ્લભ! ॥ ૫ ॥
ઇન્દ્રદ્યુમ્નનૃપઃ કરીન્દ્રજનનં પ્રાપ્તોઽથ શાપેન વૈ
નક્રાક્રાન્તપદો વિમોચનપટુર્નાભૂત્સહસ્રં સમાઃ ।
ભૂયસ્ત્વામયમર્ચયન્ સરસિજૈઃ શુણ્ડોદ્ધૃતૈઃ સાદરં
સારૂપ્યં સમવાપ દેવ ભવતો નક્રોઽપિ ગન્ધર્વતામ્ ॥ ૬ ॥
પાપઃ કશ્ચિદજામિલાખ્યધરણીદેવોઽવસત્સન્તતં
સ્વૈરિણ્યા સહ કામમોહિતમતિસ્ત્વાં વિસ્મરન્ મુક્તિદમ્ ।
અન્તે ચાહ્વયદીશ! ભીતહૃદયો નારાયણેત્યાત્મજં
નીતઃ સોઽપિ ભવદ્ભટૈસ્તવપદં સંરુધ્ય યામ્યાન્ ભટાન્ ॥ ૭ ॥
પાઞ્ચાલીં નૃપસન્નિધૌ ખલમતિર્દુશ્શાસનઃ પુષ્પિણીં
આકર્ષશ્ચિકુરેણ દીનવદનાં વાસઃ સમાક્ષિપ્તવાન્ ।
યાવત્સા ભુવનૈકબન્ધુમવશા સસ્માર લજ્જાકુલા
ક્રોશન્તી વ્યતનોઃ પટૌઘમમલં તસ્યાસ્ત્વનન્તં હરે ! ॥ ૮ ॥
યામાર્ધેન તુ પિઙ્ગલા તવ પદં પ્રાપ્તા હિ વારાઙ્ગના
બાલઃ પઞ્ચવયોયુતો ધ્રુવપદં ચૌત્તાનપાદિર્ગતઃ ।
યાતશ્ચાપિ મૃકણ્ડુમૌનિતનયઃ શૌરે! ચિરં જીવિતં
નાહં વક્તુમિહ ક્ષમસ્તવ કૃપાલભ્યં શુભં પ્રાણિનામ્ ॥ ૯ ॥
એવં ભક્તજનૌઘકલ્પકતરું તં ત્વાં ભજન્તઃ ક્ષણં
પાપિષ્ઠા અપિ મુક્તિમાર્ગમમલં કે કે ન યાતા વિભો! ।
સ ત્વં મામપિ તાવકીનચરણે ભક્તં વિધાયાનતં
સ્યાનન્દૂરપુરેશ! પાલય મુદા તાપાન્મમાપાકુરુ ॥ ૧૦ ॥
॥ દ્વિતીયં દશકમ્ ॥
પિબન્તિ યે ત્વચ્ચરિતામૃતૌઘં
સ્મરન્તિ રૂપં તવ વિશ્વરમ્યમ્ ।
હરન્તિ કાલં ચ સહ ત્વદીયૈઃ
મન્યેઽત્ર તાન્ માધવ ધન્યધન્યાન્ ॥ ૧ ॥
સદા પ્રસક્તાં વિષયેષ્વશાન્તાં
મતિં મદીયાં જગદેકબન્ધો! ।
તવૈવ કારુણ્યવશાદિદાનીં
સન્માર્ગગાં પ્રેરય વાસુદેવ! ॥ ૨ ॥
દૃશૌ ભવન્મૂર્તિવિલોકલોલે
શ્રુતી ચ તે ચારુકથાપ્રસક્તે ।
કરૌ ચ તે પૂજનબદ્ધતૃષ્ણૌ
વિધેહિ નિત્યં મમ પઙ્કજાક્ષ ! ॥ ૩ ॥
નૃણાં ભવત્પાદનિષેવણં તુ
મહૌષધં સંસૃતિરોગહારી ।
તદેવ મે પઙ્કજનાભ ભૂયાત્
ત્વન્માયયા મોહિતમાનસસ્ય ॥ ૪ ॥
યદીહ ભક્તિસ્તવપાદપદ્મે
સ્થિરા જનાનામખિલાર્તિહન્ત્રી ।
તદા ભવેન્મુક્તિરહો કરસ્થા
ધર્માર્થકામાઃ કિમુ વર્ણનીયાઃ ॥ ૫ ॥
વેદોદિતાભિર્વ્રતસત્ક્રિયાભિર્-
નશ્યત્યઘૌઘો ન હિ વાસના તુ ।
ત્વત્પાદસેવા હરતિ દ્વયં યત્
તસ્માત્સ્થિરા સૈવ મમાશુ ભૂયાત્ ॥ ૬ ॥
ત્વદીયનામસ્મૃતિરપ્યકસ્માદ્
ધુનોતિ પાપૌઘમસંશયં તત્ ।
યદ્વદ્ગદાનૌષધમાશુ હન્તિ
યથા કૃશાનુર્ભુવિ દારુકૂટમ્ ॥ ૭ ॥
યદ્યત્સ્મરન્ પ્રોજ્ઝતિ દેહમેતત્
પ્રયાણકાલે વિવશોઽત્ર દેહી ।
તત્તત્કિલાપ્નોતિ યદન્યભાવે
તસ્માત્તવૈવ સ્મૃતિરસ્તુ નિત્યમ્ ॥ ૮ ॥
અનેકધર્માન્ પ્રચરન્મનુષ્યઃ
નાકે નુ ભુઙ્ક્તે સુખમવ્યલીકમ્ ।
તસ્યાવધૌ સમ્પતતીહભૂમૌ
ત્વત્સેવકો જાતુ ન વિચ્યુતઃ સ્યાત્ ॥ ૯ ॥
તસ્માત્સમસ્તાર્તિહરં જનાનાં
સ્વપાદભાજાં શ્રુતિસારમૃગ્યમ્ ।
તવાદ્ય રૂપં પરિપૂર્ણસત્વં
રમામનોહારિ વિભાતુ ચિત્તે ॥ ૧૦ ॥
॥ તૃતીયં દશકમ્ ॥
દિનમનુપદયુગ્મં ભાવયેયં મુરારે
કુલિશશફરમુખ્યૈશ્ચિહ્નિતે ચારુ ચિહ્નૈઃ ।
નખમણિવિધુદીપ્ત્યા ધ્વસ્તયોગીન્દ્રચેતો –
ગતતિમિરસમૂહં પાટલામ્ભોજશોભમ્ ॥ ૧ ॥
યદુદિતજલધારા પાવની જહ્નુકન્યા
પુરભિદપિ મહાત્મા યાં બિભર્તિ સ્વમૂર્ધ્ના ।
ભુજગશયન! તત્તે મઞ્જુમઞ્જીરયુક્તં
મુહુરપિ હૃદિ સેવે પાદપદ્મં મનોજ્ઞમ્ ॥ ૨ ॥
મુરહર! તવ જઙ્ઘે જાનુયુગ્મં ચ સેવે
દુરિતહર તથોરૂ માંસળૌ ચારુશોભૌ ।
કનકરુચિરચેલેનાવૃતૌ દેવ! નિત્યં
ભુવનહૃદયમોહં સમ્યગાશઙ્ક્ય નૂનમ્ ॥ ૩ ॥
મણિગણયુતકાઞ્ચીદામ સત્કિઙ્કિણીભિઃ
મુખરતમમમેયં ભાવયે મધ્યદેશમ્ ।
નિખિલભુવનવાસસ્થાનમપ્યદ્ય કુક્ષિં
મુહુરજિત! નિષેવે સાદરં પદ્મનાભ! ॥ ૪ ॥
ભવહરણ! તથા શ્રીવત્સયુક્તં ચ વક્ષો-
વિલસદરુણભાસં કૌસ્તુભેનાઙ્ગ કણ્ઠમ્ ।
મણિવલયયુતં તે બાહુયુગ્મં ચ સેવે
દનુજકુલવિનાશાયોદ્યતં સન્તતં યત્ ॥ ૫ ॥
વરદ જલધિપુત્ર્યા સાધુ પીતામૃતં તે
ત્વધરમિહ ભજેઽહં ચારુબિમ્બારુણાભમ્ ।
વિમલદશનપઙ્ક્તિં કુન્દસદ્કુડ્મલાભાં
મકરનિભવિરાજત્કુણ્ડલોલ્લાસિ ગણ્ડમ્ ॥ ૬ ॥
તિલકુસુમસમાનાં નાસિકાં ચાદ્ય સેવે
ગરુડગમન! ચિલ્યૌ દર્પકેષ્વાસતુલ્યૌ ।
મૃગમદકૃતપુણ્ડ્રં તાવકં ફાલદેશં
કુટિલમળકજાલં નાથ નિત્યં નિષેવે ॥ ૭ ॥
સજલજલદનીલં ભાવયે કેશજાલં
મણિમકુટમુદઞ્ચત્કોટિસૂર્યપ્રકાશમ્ ।
પુનરનઘ! મતિં મે દેવ! સઙ્કોચ્ય યુઞ્જે
તવ વદનસરોજે મન્દહાસે મનોજ્ઞે ॥ ૮ ॥
ગિરિધર તવ રૂપં ત્વીદૃશં વિશ્વરમ્યં
મમ વિહરતુ નિત્યં માનસામ્ભોજમધ્યે ।
મનસિજશતકાન્તં મઞ્જુમાધુર્યસારં
સતતમપિ વિચિન્ત્યં યોગિભિઃ ત્યક્તમોહૈઃ ॥ ૯ ॥
અથ ભુવનપતેઽહં સર્ગવૃદ્ધિક્રમં વૈ
કિમપિ કિમપિ વક્તું પ્રારભે દીનબન્ધો ।
પરપુરુષ! તદર્થં ત્વત્કૃપા સમ્પતેન્મ-
ય્યકૃતસુકૃતજાલૈર્દુર્લભા પઙ્કજાક્ષ ! ॥ ૧૦ ॥
॥ ચતુર્થં દશકમ્ ॥
તાવકનાભિસરોજાત્
જાતો ધાતા સમસ્તવેદમયઃ ।
શંસતિ સકલો લોકો
યં કિલ હિરણ્યગર્ભ ઇતિ ॥ ૧ ॥
તદનુ સ વિસ્મિતચેતાઃ
ચતસૃષુ દિક્ષુ સાધુ સમ્પશ્યન્ ।
સમગાદચ્યુત તૂર્ણં
ચતુરાનનતામિહાષ્ટનયનયુતામ્ ॥ ૨ ॥
દૃષ્ટ્વા કમલં સોઽયં
તન્મૂલાં તવ તનું ત્વસમ્પશ્યન્ ।
કોઽહં નિશ્શરણોઽજં
કસ્માદજનીતિ દેવ! ચિન્તિતવાન્ ॥ ૩ ॥
જ્ઞાતું તત્વં સોઽયં
સરસિજનાળાધ્વના ત્વધો ગત્વા ।
યોગબલેન મનોજ્ઞાં
તવ તનુમખિલેશ! નાપ્યપશ્યદહો ॥ ૪ ॥
તાવદ્દુખિતહૃદયઃ
પુનરપિ ચ નિવૃત્ય પૂર્વવજ્જલજે ।
તાવક કરુણામિચ્છન્
ચક્રે સમાધિમયિ! ભગવન્ ॥ ૫ ॥
વત્સરશતકસ્યાન્તે
દૃઢતરતપસા પરિવિધૂતહૃદયમલઃ ।
સ વિધિરપશ્યત્સ્વાન્તે
સૂક્ષ્મતયા તવ તનું તુ સુભગતમામ્ ॥ ૬ ॥
પુનરિહ તેન નુતસ્ત્વં
શક્તિમદાસ્તસ્ય ભુવનનિર્માણે ।
પૂર્વં ત્વસૃજત્સોઽયં
સ્થાવરજઙ્ગમમયં તુ સકલજગત્ ॥ ૭ ॥
સનકમુખાન્ મુનિવર્યાન્
મનસાહ્યસૃજત્તવાઙ્ઘ્રિરતહૃદયાન્ ।
સૃષ્ટૌ તુ તે નિયુક્તાઃ
જગૃહુર્વાણીં ન વૈધસીં ભૂમન્! ॥ ૮ ॥
અઙ્ગાદભવંસ્તૂર્ણં
નારદમુખ્યા મુનીશ્વરાસ્તસ્ય ।
મનુશતરૂપાત્માસૌ
માનુષસૃષ્ટિં ચકાર કમલભવઃ ॥ ૯ ॥
સર્ગસ્થિતિલયમૂલં
સુરમુનિજાલૈરમેયમહિમાનમ્ ।
તં ત્વામેવ પ્રણમન્
મુદમતુલાં પદ્મનાભ! કલયામિ ॥ ૧૦ ॥
॥ પઞ્ચમં દશકમ્ ॥
ભુવો ભારં હર્તું નિયતમવતારાંસ્તુ ભવતો
નિયુઙ્ક્તે વક્તું મામપિ જડધિયં ભક્તિરધુના ।
તદર્થં કૃત્વા મામનુપમપટું પાલય હરે
ભવત્પાદામ્ભોજપ્રવણહૃદયં દેવ સદયમ્ ॥ ૧ ॥
હયગ્રીવાખ્યેન ત્રિદશરિપુણા વેદનિવહે
હૃતે નિદ્રાણસ્યામ્બુરુહજનુષો હન્ત વદનાત્ ।
નિહન્તું દુષ્ટં તં વિનિહિતમતિસ્ત્વં પુરુદયા-
પયોધિસ્તૂર્ણં વૈ દધિત બત માત્સ્યં કિલ વપુઃ ॥ ૨ ॥
નદીતોયે સન્તર્પયતિ કિલ સત્યવ્રતનૃપે
ભવાન્ દૃષ્ટો હસ્તે પરમતનુવૈસારિણવપુઃ ।
તતો નિન્યે કૂપં પુનરપિ તટાકં ચ તટિનીં
મહાબ્ધિં તેનાહો સપદિ વવૃધે તાવક વપુઃ ॥ ૩ ॥
તતસ્તં ભૂપાલં પ્રલયસમયાલોકનપરં
મુનીન્દ્રાન્ સપ્તાપિ ક્ષિતિતરણિમારોપ્ય ચ ભવાન્ ।
સમાકર્ષન્ બદ્ધાં નિજ વિપુલશૃઙ્ગે પુનરિમાં
મુદા તેભ્યઃ સન્દર્શિતભુવનભાગઃ સમચરત્ ॥ ૪ ॥
પુનસ્સંહૃત્ય ત્વં નિજપરુષશૃઙ્ગેણ દિતિજં
ક્ષણાદ્વેદાન્ પ્રાદા મુદિતમનસે દેવ વિધયે ।
તથાભૂતાઽમેયપ્રણતજનસૌભ્યાગ્યદ! હરે!
મુદા પાહિ ત્વં માં સરસિરુહનાભાઽખિલગુરો! ॥ ૫ ॥
વહંસ્ત્વં મન્થાનં કમઠવપુષા મન્દરગિરિં
દધાનઃ પાણિભ્યાં સ્વયમપિ વરત્રાં ફણિપતિમ્ ।
સુરેભ્યઃ સમ્પ્રદાસ્ત્વમૃતમિહ મથ્નન્ કિલ જવાત્
હરે દુગ્ધામ્ભોધેઃ સપદિ કમલાઽજાયત તતઃ ॥ ૬ ॥
તતો નિક્ષિપ્તા વૈ સપદિ વરણસ્રક્ ખલુ તયા
ભવત્કણ્ઠે માત્રા નિખિલભુવનાનાં સકુતુકમ્ ।
પપૌ ત્વત્પ્રીત્યર્થં સપદિ બત હાલાહલવિષં
ગિરીશઃ પ્રાદાસ્ત્વં સુરતરુગજાદીનિ હરયે ॥ ૭ ॥
પુરા તે દ્વાસ્થૌ દ્વૌ સનકમુખશાપેન તુ ગતૌ
હરે! સર્વૈર્નિન્દ્યં ખલુ દનુજજન્માતિકઠિનમ્ ।
તયોર્ભ્રાતા દુષ્ટો મુરહર કનીયાન્ વરબલાત્
હિરણ્યાક્ષો નામ ક્ષિતિમિહ જલે મજ્જયદસૌ ॥ ૮ ॥
મહીં મગ્નાં દૃષ્ટ્વા તદનુ મનુના સેવિતપદાત્
વિધેર્નાસારન્ધ્રાત્સમભવદહો સૂકરશિશુઃ ।
તતો દૈત્યં હત્વા પરમમહિતઃ પીવરતનુઃ
ભવાન્ નિન્યે ભૂમિં સકલવિનુત પ્રાક્તનદશામ્ ॥ ૯ ॥
વધેન સ્વભ્રાતુઃ પરમકુપિતો દાનવવરો
હિરણ્યપ્રારમ્ભઃ કશિપુરિહ મોહાકુલમતિઃ ।
વિજેતું ત્વાં સોઽયં નિખિલજગદાધારવપુષં
પ્રતિજ્ઞાં ચાકાર્ષીદ્દનુસુતસભામધ્યનિલયઃ ॥ ૧૦ ॥
॥ ષષ્ઠં દશકમ્ ॥
પુત્રોઽસ્ય વૈ સમજનીહ તવાઙ્ઘ્રિભક્તઃ
પ્રહ્લાદ ઇત્યભિમતઃ ખલુ સજ્જનાનામ્ ।
તં તત્પિતા પરમદુષ્ટમતિર્ન્યરૌત્સીત્
ત્વત્સેવિનં કિમિહ દુષ્કરમીશ પાપૈઃ ॥ ૧ ॥
ભૂયોઽપિ સોઽથ જગદીશ્વર! ગર્ભવાસે
શ્રીનારદેન મુનિનોક્તભવત્પ્રભાવઃ ।
શુશ્રાવ નો જનકવાક્યમસૌ તદાનીં
તત્પ્રેરિતૈર્ગુરુજનૈરપિ શિક્ષિતશ્ચ ॥ ૨ ॥
દૃષ્ટ્વા પિતાઽસ્ય નિજપુત્રમતિં ત્વકમ્પાં
ત્વત્પાદપદ્મયુગળાદતિરુષ્ટચેતાઃ ।
શૂલૈશ્ચ દિગ્ગજગણૈરપિ દન્તશૂકૈઃ
એનં નિહન્તુમિહ યત્નશતં ચકાર ॥ ૩ ॥
સોઽયં દૃઢં તવ કૃપાકવચાવૃતાઙ્ગઃ
નો કિઞ્ચિદાપ કિલ દેહરુજામનન્ત ! ।
“કસ્તે બલં ખલ! વદે”ત્યથ દેવ ! પૃષ્ટો
“લોકત્રયસ્ય તુ બલં હરિ”રિત્યવાદીત્ ॥ ૪ ॥
સ્તમ્ભે વિઘટ્ટયતિ કુત્ર હરિસ્તવેતિ
રૂપં તતઃ સમભવત્તવ ઘોરઘોરમ્ ।
નો વા મૃગાત્મ ન નરાત્મ ચ સિંહનાદ-
સન્ત્રાસિતાખિલજગન્નિકરાન્તરાળમ્ ॥ ૫ ॥
તૂર્ણં પ્રગૃહ્ય દનુજં પ્રણિપાત્ય ચોરૌ
વક્ષો વિદાર્ય નખરૈઃ રુધિરં નિપીય ।
પાદામ્બુજૈકનિરતસ્ય તુ બાલકસ્ય
કાયાધવસ્ય શિરસિ સ્વકરં ન્યધાસ્ત્વમ્ ॥ ૬ ॥
એવં સ્વભક્તજનકામિતદાનલોલ !
નિર્લેપ! નિર્ગુણ! નિરીહ! સમસ્તમૂલ ! ।
માં પાહિ તાવક પદાબ્જનિવિષ્ટચિત્તં
શ્રીપદ્મનાભ! પરપૂરષ! તે નમસ્તે ॥ ૭ ॥
દૃષ્ટો ભવાનદિતિજો વટુરૂપધારી
દૈત્યાધિપેન બલિના નિજ યજ્ઞગેહે ।
પૃષ્ટશ્ચ તેન “કિમુ વાઞ્છસિ બાલકે”તિ
પાદત્રયી પ્રમિતભૂમિતલં યયાચે ॥ ૮ ॥
યુગ્મેન દેવ! ચરણસ્ય તુ સર્વલોકે
પૂર્ણે તૃતીયચરણં ત્વવશઃ પ્રદાતુમ્ ।
બદ્ધશ્ચ દેહિ મમ મૂર્ધ્નિ તૃતીયપાદં
ઇત્યબ્રવીદ્ગતમદોઽનુગૃહીત એષઃ ॥ ૯ ॥
જાતોઽસિ દેવ! જમદગ્નિસુતો મહાત્મા
ત્વં રેણુકાજઠર ઈશ્વર! ભાર્ગવાખ્યઃ ।
શમ્ભુપ્રસાદ! સુગૃહીતવરાસ્ત્રજાલઃ
કૃત્તાખિલારિનિકરોરુકુઠારપાણિઃ ॥ ૧૦ ॥
॥ સપ્તમં દશકમ્ ॥
યાઞ્ચાભિસ્ત્વં ખલુ દિવિષદાં રાવણોપદ્રુતાનાં
પુત્રીયેષ્ટ્યા ફલવિલસિતં માનવે દેવ! વંશે ।
જાતો રામો દશરથનૃપાલ્લક્ષ્મણેનાનુજેન
ભ્રાત્રા યુક્તો વરદ! ભરતેનાથ શત્રુઘ્નનામ્ના ॥ ૧ ॥
ધૃત્વા ચાપં સહજસહિતઃ પાલયન્ કૌશિકીયં
યજ્ઞં મારીચમુખસુમહારાક્ષસેભ્યઃ પરં ત્વમ્ ।
કૃત્વાઽહલ્યાં ચરણરજસા ગૌતમસ્યેશ! પત્નીં
ભિત્વા શૈવં ધનુરથ તદા લબ્ધવાંશ્ચાપિ સીતામ્ ॥ ૨ ॥
મધ્યેમાર્ગાગત ભૃગુપતિં દેવ! જિત્વાઽતિરુષ્ટં
ભૂયો ગત્વા પરમ! નગરીં સ્વામયોધ્યાં વસંસ્ત્વમ્ ।
કૈકેયીવાગ્ભ્રમિતમનસો હન્ત તાતસ્ય વાચા
ત્યક્ત્વા રાજ્યં વિપિનમગમો દુઃખિતાશેષલોકઃ ॥ ૩ ॥
ગત્વાઽરણ્યં સહ દયિતયા ચાથ સૌમિત્રિણા ત્વં
ગઙ્ગાં તીર્ત્વા સુસુખમવસચ્ચિત્રકૂટાખ્યશૈલે ।
તત્ર શ્રુત્વા ભરતવચનાત્તાતમૃત્યું વિષણ્ણઃ
તસ્મૈ પ્રાદા વરદ! ધરણિં પાદુકાં ચાત્મનસ્ત્વમ્ ॥ ૪ ॥
ભૂયો હત્વા નિશિચરવરાન્ દ્રાગ્વિરાધાદિકાંસ્ત્વં
કુમ્ભોદ્ભૂતેન ખલુ મુનિના દત્તદિવ્યાસ્ત્રજાલઃ ।
ભ્રાતૃચ્છિન્નશ્રવણવિનદચ્છૂર્પણખ્યા વચોભિઃ
ત્વાયાતાંસ્તાન્ ખરમુખમહારાક્ષસાન્ પ્રાવધીશ્ચ ॥ ૫ ॥
મારીચં તં કનકહરિણછદ્મનાયાતમારાત્
જાયાવાક્યાદલમનુગતઃ પ્રાવધીઃ સાયકેન ।
તાવદ્ભૂમન્! કપટયતિવેષોઽથ લઙ્કાધિનાથઃ
સીતાદેવીમહરત તદા દુઃખિતાત્માઽભવસ્ત્વમ્ ॥ ૬ ॥
દૃષ્ટ્વા લઙ્કેશ્વરવિનિહતં તાતમિત્રં જટાયું
તસ્યાઽથ ત્વં વરદ કૃતવાન્ પ્રેતકાર્યં વિષણ્ણઃ ।
દૃષ્ટસ્તત્રાઽનુપમ! ભવતા મારુતિર્ભક્તવર્યઃ
ભૂયસ્તુષ્ટઃ સરસમકરોઃ સાધુ સુગ્રીવસખ્યમ્ ॥ ૭ ॥
છિત્વા સાલાન્ સરસમિષુણા સપ્તસઙ્ખ્યાન્ ક્ષણેન
વ્યાજેન ત્વં બત નિહતવાન્ બાલિનં શક્રસૂનુમ્ ।
ભૂયોઽન્વેષ્ટું જનકતનયાં દિક્ષુ સમ્પ્રેષ્ય કીશાન્
સુગ્રીવોક્તાન્ પવનજકરે દત્તવાંશ્ચાઙ્ગુલીયમ્ ॥ ૮ ॥
દૃષ્ટ્વા સીતાં નિશિચરગૃહે તાવકં દેવ! વૃત્તં
કૃત્સ્નં તૂક્ત્વાપ્યવિદિત ભવતે મારુતિર્મૌલિરત્નમ્ ।
તુષ્ટસ્તાવત્કિલ જલનિધૌ બાણવિત્રાસિતે ત્વં
સેતું બદ્ધ્વા નિશિચરપુરં યાતવાન્ પદ્મનાભ! ॥ ૯ ॥
હત્વા યુદ્ધે કિલ દશમુખં દેવ! સામાત્યબન્ધું
સીતાં ગૃહ્ણન્ પરિહૃતમલાં પુષ્પકે રાજમાનઃ ।
પ્રાપ્યાયોધ્યાં હરિવરનિષાદેન્દ્રયુક્તોઽભિષિક્તઃ
ત્રાતાશેષો રહિતદયિતશ્ચાગમોઽન્તે સ્વધિષ્ણ્યમ્ ॥ ૧૦ ॥
॥ અષ્ટમં દશકમ્ ॥
દેવ! દુષ્ટજનૌઘભરેણ
વ્યાકુલાઽથ વસુધામ્બુજયોનિમ્ ।
પ્રાપ્ય દેવનિકરૈઃ શ્રિતપાદં
સ્વીયતાપમિહ સમ્યગુવાચ ॥ ૧ ॥
પદ્મભૂરથ નિશમ્ય ચ તાપં
ચિન્તયન્ સપદિ દેવ! ભવન્તમ્ ।
યુષ્મદીય સકલાધિહરઃ શ્રી
પદ્મનાભ ઇતિ તાનવદત્સઃ ॥ ૨ ॥
ભૂય એત્ય તવ મન્દિરમેતે
હીનપુણ્યનિકરૈરનવાપ્યમ્ ।
તુષ્ટુવુઃ સવિબુધો દ્રુહિણસ્ત્વાં
તાપમાશ્વકથયદ્વસુધાયાઃ ॥ ૩ ॥
“સંભવામિ તરસા યદુવંશે
યાદવાઃ કિલ ભવન્ત્વિહ દેવાઃ” ।
એવમીશ! કથિતે તવ વાક્યે
વેધસા કિલ સુરા મુદમાપન્ ॥ ૪ ॥
રોહિણીજઠરતઃ કિલ જાતઃ
પ્રેરણાત્તવ પરં ત્વહિરાજઃ ।
ત્વં ચ વિશ્વગતકલ્મષહારી
દેવકીજઠરમાશુ નિવિષ્ટઃ ॥ ૫ ॥
અર્ધરાત્રસમયે તુ ભવન્તં
દેવકી પ્રસુષુવેઽધિકધન્યા ।
શઙ્ખચક્રકમલોરુગદાભી –
રાજિતાતિરુચિબાહુચતુષ્કમ્ ॥ ૬ ॥
તાવદીશ! સકલો બત લોકો
તુષ્ટિમાપ તમૃતે કિલ કંસમ્ ।
અષ્ટમઃ કિલ સુતોઽથ ભગિન્યા-
સ્તદ્વધં કલયતીતિ ચ વાક્યાત્ ॥ ૭ ॥
બાષ્પપૂર્ણનયનો વસુદવો
નીતવાન્ વ્રજપદેઽથ ભવન્તમ્ ।
તત્ર નન્દસદને કિલ જાતા –
મમ્બિકામનયદાત્મનિકેતમ્ ॥ ૮ ॥
કંસ એત્ય કિલ સૂતિગૃહે તે
કન્યકાં તુ શયિતાં સ નિશામ્ય ।
નૂનમેવમજિતસ્ય તુ માયા
સેયમિત્યયમતુષ્ટિમયાસીત્ ॥ ૯ ॥
તૂર્ણમેષ નિધને નિરતાંસ્તે
પૂતનાશકટધેનુકમુખ્યાન્ ।
પ્રાહિણોદજિત! મન્દમતિસ્તાન્
દુષ્કરં કિમિહ વિસ્મૃતપાપૈઃ ॥ ૧૦ ॥
॥ નવમં દશકમ્ ॥
એવં ઘોષે વિરાજત્યયિ! ભવતિ જગન્નેત્રપીયૂષમૂર્તૌ
દુષ્ટા કાચિન્નિશાચર્યથ સમધિગતા ચારુયોષિત્સ્વરૂપા ।
સ્તન્યં દાતું કુચાગ્રં તવમુખજલજે દેવ! ચિક્ષેપ યાવત્
તાવત્ક્ષીરં સજીવં કપટશિશુરહો પીતવાંસ્ત્વં ક્ષણેન ॥ ૧ ॥
ભૂયઃ શૌરે! વ્રજે વૈ શકટદનુસુત પ્રાપ્તવાન્ સંહૃતોઽયં
વાતાત્મા દાનવશ્ચ પ્રવિતત ધરણીભારનાશેન કૃત્તઃ ।
દૃષ્ટ્વૈવં તે મહત્વં દનુજહૃતિચણં તાદૃશીં બાલલીલાં
ત્વન્માયામોહિતત્વાદયિ! બત! પશુપા વિસ્મયં મોદમાપન્ ॥ ૨ ॥
નન્દઃ પશ્યન્ કદાચિન્નિજનિલયગતં યાદવાચાર્યવર્યં
ગર્ગં તે કારયામાસ ચ વિધિવદસૌ નામ કૃષ્ણેતિ તેન ।
રામાખ્યાં સોદરે તે મુનિરથ કલયન્ વૈભવં ચ ત્વદીયં
નન્દાદિભ્યઃ પ્રશંસન્ નિજપદમિહ સમ્પ્રાપ્તવાન્ ભક્તવર્યઃ ॥ ૩ ॥
દૃષ્ટં માત્રા સમસ્તં જગદિહ વદને મૃત્તિકાભક્ષણં તે
વ્યાકુર્વન્ત્યા શિશૂનામથ વચનવશાત્કિં ત્વિતો હન્ત ચિત્રમ્ ।
ભૂયસ્તૂર્ણં ભવાન્ મઙ્ગળગુણ! ગતવાન્દેવ! વૃન્દાવનં તત્
યુષ્મદ્ગાત્રોરુશોભા પ્રતુલિત યમુનાતીરસંસ્થં મનોજ્ઞમ્ ॥ ૪ ॥
વન્યાશં ત્વય્યધીશે કલયતિ તરસા શ્રીધરાહો વિરિઞ્ચો
ગોપાન્ વત્સાન્ ત્વદીયાનહરદયિ! વિભો! તાવદેવ સ્વરૂપમ્ ।
સઙ્ખ્યાહીનં પરં ત્વામપિ કબળધરં વીક્ષ્ય સમ્ભ્રાન્તચેતાઃ
ત્વત્પાદાબ્જે પતિત્વા મુહુરપિ ભગવન્નસ્તવીદચ્યુતં ત્વામ્ ॥ ૫ ॥
સર્પં તોયે નિમગ્નં પરમસુકુટિલં કાળિયં વીક્ષ્ય શૌરે!
નૃત્યન્ નૃત્યન્ ફણે ત્વં તદનુ ગતમદં ચાકરોસ્તં ગતં ચ ।
ભૂયસ્ત્વદ્વેણુગાનાદજિત! જગદલં મોહિતં સર્વમાસીત્
યોષિચ્ચિત્તાપહારે નિપુણમિદમિતિ શ્રીશ! કિં વર્ણનીયમ્ ॥ ૬ ॥
ધૃત્વા ગોવર્ધનં ત્વં ગિરિમલમતનોર્વાસવં વીતગર્વં
યોષિદ્ભિસ્ત્વં સલીલં રજનિષુ કૃતવાન્ રાસકેળિં મનોજ્ઞામ્ ।
ભક્તાગ્ર્યં ગાન્દિનેયં તવ ખલુ નિકટે પ્રેષયામાસ કંસઃ
હત્વેભેન્દ્રં ચ મલ્લાન્ યદુવર! સબલો માતુલં ચાવધીસ્ત્વમ્ ॥ ૭ ॥
ગત્વા સાન્દીપનિં ત્વં કતિપયદિવસૈઃ જ્ઞાતવાન્ સર્વવિદ્યાઃ
કૃત્વા રાજ્યે નરેન્દ્રં વિમલતમગુણં ચોગ્રસેનં જવેન ।
રાજાનં ધર્મસૂનું ચરણરતમવન્ ચૈદ્યમુખ્યાદિહન્તા
રુગ્મિણ્યાદ્યષ્ટયોષાયુતબહુવનિતાશ્ચારમો દ્વારકાયામ્ ॥ ૮ ॥
વિપ્રં નિસ્સ્વં કુચેલં સદનમુપગતં બાલ્યકાલૈકમિત્રં
પશ્યન્ કારુણ્યલોલઃ પૃથુકમિહ કરાત્તસ્ય સઙ્ગૃહ્ય તૂર્ણમ્ ।
લક્ષ્મીસંવારિતોઽપિ સ્વયમપરિમિતં વિત્તમસ્મૈ દદાનઃ
કારુણ્યામ્ભોનિધિસ્ત્વં જય જય ભગવન્! સર્વલોકાધિનાથ! ॥ ૯ ॥
યાવદ્વૃદ્ધિઃ કલેર્વૈ ભવતિ બત તદા કલ્કિરૂપોઽતિહીનાન્
મ્લેચ્છાન્ ધર્મૈકશત્રૂન્ ભરિતપુરુરુષા નાશયિષ્યત્યશાન્તાન્ ।
સ ત્વં સત્વૈકતાનાં મમ મતિમનિશં દેહિ શૌરે! તદર્થં
ત્વત્પાદાબ્જે પતિત્વા મુહુરહમવશઃ પ્રાર્થયે પદ્મનાભ! ॥ ૧૦ ॥
॥ દશમં દશકમ્ ॥
ભૂષણેષુ કિલ હેમવજ્જગતિ મૃત્તિકાવદથવા ઘટે
તન્તુજાલવદહો પટેષ્વપિ રાજિતાદ્વયરસાત્મકમ્ ।
સર્વસત્વહૃદયૈકસાક્ષિણમિહાતિમાય નિજવૈભવં
ભાવયામિ હૃદયે ભવન્તમિહ પદ્મનાભ! પરિપાહિ મામ્ ॥ ૧ ॥
ચિન્મયામ્બુનિધિવીચિરૂપ! સનકાદિચિન્ત્યવિમલાકૃતે !
જાતિકર્મગુણભેદહીન! સકલાદિમૂલ! જગતાં ગુરો ! ।
બ્રહ્મશઙ્કરમુખૈરમેયવિપુલાનુભાવ! કરુણાનિધે!
ભાવયામિ હૃદયે ભવન્તમિહ પદ્મનાભ! પરિપાહિ મામ્ ॥ ૨ ॥
માયયાવૃતતનુર્બહિઃ સૃજસિ લોકજાલમખિલં ભવાન્
સ્વપ્નસન્નિભમિદં પુનસ્સપદિ સંહરન્નિજબલાદહો! ।
હન્ત! કૂર્મ ઇવ પાદમાત્મનિ તુ ધારયત્યથ યદા તદા
દારુણે તમસિ વિસ્તૃતે વિતિમિરો લસત્યનિશમાત્મના ॥ ૩ ॥
દેવદેવ! તનુવાઙ્મનોભિરિહ યત્કરોમિ સતતં હરે!
ત્વય્યસાવહમર્પયામ્યખિલમેતદીશ! પરિતુષ્યતામ્ ।
ત્વત્પદૈકમતિરન્ત્યજોઽપિ ખલુ લોકમીશ્વર! પુનાત્યહો!
નો રમેશ! વિમુખાશયો ભવતિ વિપ્રજાતિરપિ કેવલમ્ ॥ ૪ ॥
પાપ એષ કિલ ગૂહિતું નિજ દુશ્ચરિત્રમિહ સર્વદા
કૃષ્ણ! રામ! મધુસૂદનેત્યનિશમાલપત્યહહ! નિષ્ફલમ્ ।
એવમીશ! તવ સેવકો ભવતિ નિન્દિતઃ ખલજનૈઃ કલૌ
તાદૃશં ત્વનઘ! મા કૃથા વરદ! મામસીમતમવૈભવ! ॥ ૫ ॥
કસ્તુ લોક ઇહ નિર્ભયો ભવતિ તાવકં કિલ વિના પદં
સત્યલોકવસતિ સ્થિતોઽપિ બત ન સ્થિરો વસતિ પદ્મભૂઃ ।
એવમીશ સતિ કા કથા પરમ! પાપિનાં તુ નિરયાત્મનાં
તન્મદીય ભવબન્ધમોહમયિ! ખણ્ડયાઽનઘ! નમોઽસ્તુ તે ॥ ૬ ॥
ભાવયન્તિ હિ પરે ભવન્તમયિ! ચારુ બદ્ધવિમલાસનાઃ
નાસિકાગ્રધૃતલોચના પરમ! પૂરકાદિજિતમારુતાઃ ।
ઉદ્ગતાગ્રમથ ચિત્તપદ્મમયિ! ભાવયન્ત ઇહ સાદરં
ભાનુસોમશિખિમણ્ડલોપરિ તુ નીલનીરદસમપ્રભમ્ ॥ ૭ ॥
શ્લક્ષ્ણનીલકુટિલાળકં મકરકુણ્ડલદ્યુતિવિરાજિતં
મન્દહાસહૃતસર્વલોકવિપુલાતિભારમતિમોહનમ્ ।
કૌસ્તુભેન વનમાલયાપિ ચ વિરાજિતં મદનસુન્દરં
કાઞ્ચનાભવસનં ભવન્તમયિ! ભાવયન્તિ હૃતકલ્મષાઃ ॥ ૮ ॥
જ્ઞાનમીશ! બત! કર્મ ભક્તિરપિ તત્ત્રયં ભવદવાપકં
જ્ઞાનયોગવિષયેઽધિકાર ઇહ વૈ વિરક્તજનતાહિતઃ ।
કર્મણીહ તુ ભવેન્નૃણામધિકસક્તમાનસજુષાં હરે!
યે તુ નાધિકવિરક્તસક્તહૃદયા હિ ભક્તિરયિ! તદ્ધિતા ॥ ૯ ॥
દેવ! વૈભવમજાનતાદ્ય તવ યન્મયા નિગદિતં હરે!
ક્ષમ્યતાં ખલુ સમસ્તમેતદિહ મોદમીશ! કુરુ તાવકે ।
દીર્ઘમાયુરયિ! દેહસૌખ્યમપિ વર્ધતાં ભવદનુગ્રહાત્
પઙ્કજાભનયનાપદો દલય પદ્મનાભ! વિજયી ભવ! ॥ ૧૦ ॥
॥ ઇતિ મહારાજા સ્વાતિ તિરુનાળ્ વિરચિતં પદ્મનાભશતકમ્ ॥
– Chant Stotra in Other Languages –
Hind Shataka » Sri Padmanabha Shatakam Lyrics in Sanskrit » English » Bengali » Kannada » Malayalam » Odia » Telugu » Tamil