॥ Padmanabha Shatakam Malayalam Lyrics ॥
॥ ശ്രീപദ്മനാഭശതകം ॥
മഹാരാജാ സ്വാതി തിരുനാള്‍ വിരചിതം
॥ ശ്രീ ഗണേശായ നമഃ ॥
॥ പ്രഥമം ദശകം ॥
യാ തേ പാദസരോജധൂലിരനിശം ബ്രഹ്മാദിഭിര്‍നിസ്പൃഹൈഃ
ഭക്ത്യാ സന്നതകന്ധരൈഃ സകുതുകം സന്ധാര്യമാണാ ഹരേ ।
യാ വിശ്വം പ്രപുനാതി ജാലമചിരാത് സംശോഷയത്യംഹസാം
സാ മാം ഹീനഗുണം പുനാതു നിതരാം ശ്രീപദ്മനാഭാന്വഹം ॥ 1 ॥
സത്ത്വൈകപ്രവണാശയാ മുനിവരാ വേദൈഃ സ്തുവന്തഃ പരൈഃ
ത്വന്‍മാഹാത്മ്യപയോനിധേരിഹപരം നാദ്യാപി പാരങ്ഗതാഃ ।
ഏവം സത്യഹമല്‍പബുദ്ധിരവശഃ സ്തോതും കഥം ശക്നുയാം
ത്വത്കാരുണ്യമൃതേ ഹരേ! തരതി കഃ പോതം വിനാ സാഗരം ॥ 2 ॥
തസ്മാച്ഛിന്ധി മദീയമോഹമഖിലം സംസാരബന്ധാവഹം
ഭക്തിം ത്വത്പദയോര്‍ദിശ സ്ഥിരതരാം സര്‍വാപദുന്‍മീലിനീം ।
വാണീം ത്വത്പദവര്‍ണനേ പടുതമാം വിദ്വജ്ജനാഹ്ലാദിനീം
ദേഹി ത്വത്പദസേവകായ നനു മേ കാരുണ്യവാരാംനിധേ ॥ 3 ॥
യേനേദം ഭുവനം തതം സ്വബലതോ യസ്യാജ്ഞയോദേത്യഹര്‍-
നാഥോ വാത്യനിലോ ദഹത്യപി ശിഖിഃ സര്‍വേഽപി യന്നിര്‍മിതാഃ ।
യശ്ചേദം സകലം ജഗത്സ്വജഠരേ ധത്തേ ച കല്‍പാവധൌ
തത്താദൃഗ്വിഭവേ ത്വയി പ്രമുദിതേ കിം വാ ദുരാപം നൃണാം ॥ 4 ॥
ഭക്താനാമഖിലേപ്സിതാര്‍ഥഘടനേ ബദ്ധോദ്യമസ്ത്വം ഹരേ!
നിത്യം ഖല്വിതി ബോദ്ധ്യമസ്തി ബഹുശോ ദേവ! പ്രമാണം മമ ।
നോ ചേദ്വ്യാസവചസ്തവൈവ വചനം വേദോപഗീതം വചോ
ഹാ രഥ്യാജനവാദവദ്ബത ഭവേന്‍മിഥ്യാ രമാവല്ലഭ! ॥ 5 ॥
ഇന്ദ്രദ്യുംനനൃപഃ കരീന്ദ്രജനനം പ്രാപ്തോഽഥ ശാപേന വൈ
നക്രാക്രാന്തപദോ വിമോചനപടുര്‍നാഭൂത്സഹസ്രം സമാഃ ।
ഭൂയസ്ത്വാമയമര്‍ചയന്‍ സരസിജൈഃ ശുണ്ഡോദ്ധൃതൈഃ സാദരം
സാരൂപ്യം സമവാപ ദേവ ഭവതോ നക്രോഽപി ഗന്ധര്‍വതാം ॥ 6 ॥
പാപഃ കശ്ചിദജാമിലാഖ്യധരണീദേവോഽവസത്സന്തതം
സ്വൈരിണ്യാ സഹ കാമമോഹിതമതിസ്ത്വാം വിസ്മരന്‍ മുക്തിദം ।
അന്തേ ചാഹ്വയദീശ! ഭീതഹൃദയോ നാരായണേത്യാത്മജം
നീതഃ സോഽപി ഭവദ്ഭടൈസ്തവപദം സംരുധ്യ യാംയാന്‍ ഭടാന്‍ ॥ 7 ॥
പാഞ്ചാലീം നൃപസന്നിധൌ ഖലമതിര്‍ദുശ്ശാസനഃ പുഷ്പിണീം
ആകര്‍ഷശ്ചികുരേണ ദീനവദനാം വാസഃ സമാക്ഷിപ്തവാന്‍ ।
യാവത്സാ ഭുവനൈകബന്ധുമവശാ സസ്മാര ലജ്ജാകുലാ
ക്രോശന്തീ വ്യതനോഃ പടൌഘമമലം തസ്യാസ്ത്വനന്തം ഹരേ ! ॥ 8 ॥
യാമാര്‍ധേന തു പിങ്ഗലാ തവ പദം പ്രാപ്താ ഹി വാരാങ്ഗനാ
ബാലഃ പഞ്ചവയോയുതോ ധ്രുവപദം ചൌത്താനപാദിര്‍ഗതഃ ।
യാതശ്ചാപി മൃകണ്ഡുമൌനിതനയഃ ശൌരേ! ചിരം ജീവിതം
നാഹം വക്തുമിഹ ക്ഷമസ്തവ കൃപാലഭ്യം ശുഭം പ്രാണിനാം ॥ 9 ॥
ഏവം ഭക്തജനൌഘകല്‍പകതരും തം ത്വാം ഭജന്തഃ ക്ഷണം
പാപിഷ്ഠാ അപി മുക്തിമാര്‍ഗമമലം കേ കേ ന യാതാ വിഭോ! ।
സ ത്വം മാമപി താവകീനചരണേ ഭക്തം വിധായാനതം
സ്യാനന്ദൂരപുരേശ! പാലയ മുദാ താപാന്‍മമാപാകുരു ॥ 10 ॥
॥ ദ്വിതീയം ദശകം ॥
പിബന്തി യേ ത്വച്ചരിതാമൃതൌഘം
സ്മരന്തി രൂപം തവ വിശ്വരംയം ।
ഹരന്തി കാലം ച സഹ ത്വദീയൈഃ
മന്യേഽത്ര താന്‍ മാധവ ധന്യധന്യാന്‍ ॥ 1 ॥
സദാ പ്രസക്താം വിഷയേഷ്വശാന്താം
മതിം മദീയാം ജഗദേകബന്ധോ! ।
തവൈവ കാരുണ്യവശാദിദാനീം
സന്‍മാര്‍ഗഗാം പ്രേരയ വാസുദേവ! ॥ 2 ॥
ദൃശൌ ഭവന്‍മൂര്‍തിവിലോകലോലേ
ശ്രുതീ ച തേ ചാരുകഥാപ്രസക്തേ ।
കരൌ ച തേ പൂജനബദ്ധതൃഷ്ണൌ
വിധേഹി നിത്യം മമ പങ്കജാക്ഷ ! ॥ 3 ॥
നൃണാം ഭവത്പാദനിഷേവണം തു
മഹൌഷധം സംസൃതിരോഗഹാരീ ।
തദേവ മേ പങ്കജനാഭ ഭൂയാത്
ത്വന്‍മായയാ മോഹിതമാനസസ്യ ॥ 4 ॥
യദീഹ ഭക്തിസ്തവപാദപദ്മേ
സ്ഥിരാ ജനാനാമഖിലാര്‍തിഹന്ത്രീ ।
തദാ ഭവേന്‍മുക്തിരഹോ കരസ്ഥാ
ധര്‍മാര്‍ഥകാമാഃ കിമു വര്‍ണനീയാഃ ॥ 5 ॥
വേദോദിതാഭിര്‍വ്രതസത്ക്രിയാഭിര്‍-
നശ്യത്യഘൌഘോ ന ഹി വാസനാ തു ।
ത്വത്പാദസേവാ ഹരതി ദ്വയം യത്
തസ്മാത്സ്ഥിരാ സൈവ മമാശു ഭൂയാത് ॥ 6 ॥
ത്വദീയനാമസ്മൃതിരപ്യകസ്മാദ്
ധുനോതി പാപൌഘമസംശയം തത് ।
യദ്വദ്ഗദാനൌഷധമാശു ഹന്തി
യഥാ കൃശാനുര്‍ഭുവി ദാരുകൂടം ॥ 7 ॥
യദ്യത്സ്മരന്‍ പ്രോജ്ഝതി ദേഹമേതത്
പ്രയാണകാലേ വിവശോഽത്ര ദേഹീ ।
തത്തത്കിലാപ്നോതി യദന്യഭാവേ
തസ്മാത്തവൈവ സ്മൃതിരസ്തു നിത്യം ॥ 8 ॥
അനേകധര്‍മാന്‍ പ്രചരന്‍മനുഷ്യഃ
നാകേ നു ഭുങ്ക്തേ സുഖമവ്യലീകം ।
തസ്യാവധൌ സമ്പതതീഹഭൂമൌ
ത്വത്സേവകോ ജാതു ന വിച്യുതഃ സ്യാത് ॥ 9 ॥
തസ്മാത്സമസ്താര്‍തിഹരം ജനാനാം
സ്വപാദഭാജാം ശ്രുതിസാരമൃഗ്യം ।
തവാദ്യ രൂപം പരിപൂര്‍ണസത്വം
രമാമനോഹാരി വിഭാതു ചിത്തേ ॥ 10 ॥
॥ തൃതീയം ദശകം ॥
ദിനമനുപദയുഗ്മം ഭാവയേയം മുരാരേ
കുലിശശഫരമുഖ്യൈശ്ചിഹ്നിതേ ചാരു ചിഹ്നൈഃ ।
നഖമണിവിധുദീപ്ത്യാ ധ്വസ്തയോഗീന്ദ്രചേതോ –
ഗതതിമിരസമൂഹം പാടലാംഭോജശോഭം ॥ 1 ॥
യദുദിതജലധാരാ പാവനീ ജഹ്നുകന്യാ
പുരഭിദപി മഹാത്മാ യാം ബിഭര്‍തി സ്വമൂര്‍ധ്നാ ।
ഭുജഗശയന! തത്തേ മഞ്ജുമഞ്ജീരയുക്തം
മുഹുരപി ഹൃദി സേവേ പാദപദ്മം മനോജ്ഞം ॥ 2 ॥
മുരഹര! തവ ജങ്ഘേ ജാനുയുഗ്മം ച സേവേ
ദുരിതഹര തഥോരൂ മാംസളൌ ചാരുശോഭൌ ।
കനകരുചിരചേലേനാവൃതൌ ദേവ! നിത്യം
ഭുവനഹൃദയമോഹം സംയഗാശങ്ക്യ നൂനം ॥ 3 ॥
മണിഗണയുതകാഞ്ചീദാമ സത്കിങ്കിണീഭിഃ
മുഖരതമമമേയം ഭാവയേ മധ്യദേശം ।
നിഖിലഭുവനവാസസ്ഥാനമപ്യദ്യ കുക്ഷിം
മുഹുരജിത! നിഷേവേ സാദരം പദ്മനാഭ! ॥ 4 ॥
ഭവഹരണ! തഥാ ശ്രീവത്സയുക്തം ച വക്ഷോ-
വിലസദരുണഭാസം കൌസ്തുഭേനാങ്ഗ കണ്ഠം ।
മണിവലയയുതം തേ ബാഹുയുഗ്മം ച സേവേ
ദനുജകുലവിനാശായോദ്യതം സന്തതം യത് ॥ 5 ॥
വരദ ജലധിപുത്ര്യാ സാധു പീതാമൃതം തേ
ത്വധരമിഹ ഭജേഽഹം ചാരുബിംബാരുണാഭം ।
വിമലദശനപങ്ക്തിം കുന്ദസദ്കുഡ്മലാഭാം
മകരനിഭവിരാജത്കുണ്ഡലോല്ലാസി ഗണ്ഡം ॥ 6 ॥
തിലകുസുമസമാനാം നാസികാം ചാദ്യ സേവേ
ഗരുഡഗമന! ചില്യൌ ദര്‍പകേഷ്വാസതുല്യൌ ।
മൃഗമദകൃതപുണ്ഡ്രം താവകം ഫാലദേശം
കുടിലമളകജാലം നാഥ നിത്യം നിഷേവേ ॥ 7 ॥
സജലജലദനീലം ഭാവയേ കേശജാലം
മണിമകുടമുദഞ്ചത്കോടിസൂര്യപ്രകാശം ।
പുനരനഘ! മതിം മേ ദേവ! സങ്കോച്യ യുഞ്ജേ
തവ വദനസരോജേ മന്ദഹാസേ മനോജ്ഞേ ॥ 8 ॥
ഗിരിധര തവ രൂപം ത്വീദൃശം വിശ്വരംയം
മമ വിഹരതു നിത്യം മാനസാംഭോജമധ്യേ ।
മനസിജശതകാന്തം മഞ്ജുമാധുര്യസാരം
സതതമപി വിചിന്ത്യം യോഗിഭിഃ ത്യക്തമോഹൈഃ ॥ 9 ॥
അഥ ഭുവനപതേഽഹം സര്‍ഗവൃദ്ധിക്രമം വൈ
കിമപി കിമപി വക്തും പ്രാരഭേ ദീനബന്ധോ ।
പരപുരുഷ! തദര്‍ഥം ത്വത്കൃപാ സമ്പതേന്‍മ-
യ്യകൃതസുകൃതജാലൈര്‍ദുര്ലഭാ പങ്കജാക്ഷ ! ॥ 10 ॥
॥ ചതുര്‍ഥം ദശകം ॥
താവകനാഭിസരോജാത്
ജാതോ ധാതാ സമസ്തവേദമയഃ ।
ശംസതി സകലോ ലോകോ
യം കില ഹിരണ്യഗര്‍ഭ ഇതി ॥ 1 ॥
തദനു സ വിസ്മിതചേതാഃ
ചതസൃഷു ദിക്ഷു സാധു സമ്പശ്യന്‍ ।
സമഗാദച്യുത തൂര്‍ണം
ചതുരാനനതാമിഹാഷ്ടനയനയുതാം ॥ 2 ॥
ദൃഷ്ട്വാ കമലം സോഽയം
തന്‍മൂലാം തവ തനും ത്വസമ്പശ്യന്‍ ।
കോഽഹം നിശ്ശരണോഽജം
കസ്മാദജനീതി ദേവ! ചിന്തിതവാന്‍ ॥ 3 ॥
ജ്ഞാതും തത്വം സോഽയം
സരസിജനാളാധ്വനാ ത്വധോ ഗത്വാ ।
യോഗബലേന മനോജ്ഞാം
തവ തനുമഖിലേശ! നാപ്യപശ്യദഹോ ॥ 4 ॥
താവദ്ദുഖിതഹൃദയഃ
പുനരപി ച നിവൃത്യ പൂര്‍വവജ്ജലജേ ।
താവക കരുണാമിച്ഛന്‍
ചക്രേ സമാധിമയി! ഭഗവന്‍ ॥ 5 ॥
വത്സരശതകസ്യാന്തേ
ദൃഢതരതപസാ പരിവിധൂതഹൃദയമലഃ ।
സ വിധിരപശ്യത്സ്വാന്തേ
സൂക്ഷ്മതയാ തവ തനും തു സുഭഗതമാം ॥ 6 ॥
പുനരിഹ തേന നുതസ്ത്വം
ശക്തിമദാസ്തസ്യ ഭുവനനിര്‍മാണേ ।
പൂര്‍വം ത്വസൃജത്സോഽയം
സ്ഥാവരജങ്ഗമമയം തു സകലജഗത് ॥ 7 ॥
സനകമുഖാന്‍ മുനിവര്യാന്‍
മനസാഹ്യസൃജത്തവാങ്ഘ്രിരതഹൃദയാന്‍ ।
സൃഷ്ടൌ തു തേ നിയുക്താഃ
ജഗൃഹുര്‍വാണീം ന വൈധസീം ഭൂമന്‍! ॥ 8 ॥
അങ്ഗാദഭവംസ്തൂര്‍ണം
നാരദമുഖ്യാ മുനീശ്വരാസ്തസ്യ ।
മനുശതരൂപാത്മാസൌ
മാനുഷസൃഷ്ടിം ചകാര കമലഭവഃ ॥ 9 ॥
സര്‍ഗസ്ഥിതിലയമൂലം
സുരമുനിജാലൈരമേയമഹിമാനം ।
തം ത്വാമേവ പ്രണമന്‍
മുദമതുലാം പദ്മനാഭ! കലയാമി ॥ 10 ॥
॥ പഞ്ചമം ദശകം ॥
ഭുവോ ഭാരം ഹര്‍തും നിയതമവതാരാംസ്തു ഭവതോ
നിയുങ്ക്തേ വക്തും മാമപി ജഡധിയം ഭക്തിരധുനാ ।
തദര്‍ഥം കൃത്വാ മാമനുപമപടും പാലയ ഹരേ
ഭവത്പാദാംഭോജപ്രവണഹൃദയം ദേവ സദയം ॥ 1 ॥
ഹയഗ്രീവാഖ്യേന ത്രിദശരിപുണാ വേദനിവഹേ
ഹൃതേ നിദ്രാണസ്യാംബുരുഹജനുഷോ ഹന്ത വദനാത് ।
നിഹന്തും ദുഷ്ടം തം വിനിഹിതമതിസ്ത്വം പുരുദയാ-
പയോധിസ്തൂര്‍ണം വൈ ദധിത ബത മാത്സ്യം കില വപുഃ ॥ 2 ॥
നദീതോയേ സന്തര്‍പയതി കില സത്യവ്രതനൃപേ
ഭവാന്‍ ദൃഷ്ടോ ഹസ്തേ പരമതനുവൈസാരിണവപുഃ ।
തതോ നിന്യേ കൂപം പുനരപി തടാകം ച തടിനീം
മഹാബ്ധിം തേനാഹോ സപദി വവൃധേ താവക വപുഃ ॥ 3 ॥
തതസ്തം ഭൂപാലം പ്രലയസമയാലോകനപരം
മുനീന്ദ്രാന്‍ സപ്താപി ക്ഷിതിതരണിമാരോപ്യ ച ഭവാന്‍ ।
സമാകര്‍ഷന്‍ ബദ്ധാം നിജ വിപുലശൃങ്ഗേ പുനരിമാം
മുദാ തേഭ്യഃ സന്ദര്‍ശിതഭുവനഭാഗഃ സമചരത് ॥ 4 ॥
പുനസ്സംഹൃത്യ ത്വം നിജപരുഷശൃങ്ഗേണ ദിതിജം
ക്ഷണാദ്വേദാന്‍ പ്രാദാ മുദിതമനസേ ദേവ വിധയേ ।
തഥാഭൂതാഽമേയപ്രണതജനസൌഭ്യാഗ്യദ! ഹരേ!
മുദാ പാഹി ത്വം മാം സരസിരുഹനാഭാഽഖിലഗുരോ! ॥ 5 ॥
വഹംസ്ത്വം മന്ഥാനം കമഠവപുഷാ മന്ദരഗിരിം
ദധാനഃ പാണിഭ്യാം സ്വയമപി വരത്രാം ഫണിപതിം ।
സുരേഭ്യഃ സമ്പ്രദാസ്ത്വമൃതമിഹ മഥ്നന്‍ കില ജവാത്
ഹരേ ദുഗ്ധാംഭോധേഃ സപദി കമലാഽജായത തതഃ ॥ 6 ॥
തതോ നിക്ഷിപ്താ വൈ സപദി വരണസ്രക് ഖലു തയാ
ഭവത്കണ്ഠേ മാത്രാ നിഖിലഭുവനാനാം സകുതുകം ।
പപൌ ത്വത്പ്രീത്യര്‍ഥം സപദി ബത ഹാലാഹലവിഷം
ഗിരീശഃ പ്രാദാസ്ത്വം സുരതരുഗജാദീനി ഹരയേ ॥ 7 ॥
പുരാ തേ ദ്വാസ്ഥൌ ദ്വൌ സനകമുഖശാപേന തു ഗതൌ
ഹരേ! സര്‍വൈര്‍നിന്ദ്യം ഖലു ദനുജജന്‍മാതികഠിനം ।
തയോര്‍ഭ്രാതാ ദുഷ്ടോ മുരഹര കനീയാന്‍ വരബലാത്
ഹിരണ്യാക്ഷോ നാമ ക്ഷിതിമിഹ ജലേ മജ്ജയദസൌ ॥ 8 ॥
മഹീം മഗ്നാം ദൃഷ്ട്വാ തദനു മനുനാ സേവിതപദാത്
വിധേര്‍നാസാരന്ധ്രാത്സമഭവദഹോ സൂകരശിശുഃ ।
തതോ ദൈത്യം ഹത്വാ പരമമഹിതഃ പീവരതനുഃ
ഭവാന്‍ നിന്യേ ഭൂമിം സകലവിനുത പ്രാക്തനദശാം ॥ 9 ॥
വധേന സ്വഭ്രാതുഃ പരമകുപിതോ ദാനവവരോ
ഹിരണ്യപ്രാരംഭഃ കശിപുരിഹ മോഹാകുലമതിഃ ।
വിജേതും ത്വാം സോഽയം നിഖിലജഗദാധാരവപുഷം
പ്രതിജ്ഞാം ചാകാര്‍ഷീദ്ദനുസുതസഭാമധ്യനിലയഃ ॥ 10 ॥
॥ ഷഷ്ഠം ദശകം ॥
പുത്രോഽസ്യ വൈ സമജനീഹ തവാങ്ഘ്രിഭക്തഃ
പ്രഹ്ലാദ ഇത്യഭിമതഃ ഖലു സജ്ജനാനാം ।
തം തത്പിതാ പരമദുഷ്ടമതിര്‍ന്യരൌത്സീത്
ത്വത്സേവിനം കിമിഹ ദുഷ്കരമീശ പാപൈഃ ॥ 1 ॥
ഭൂയോഽപി സോഽഥ ജഗദീശ്വര! ഗര്‍ഭവാസേ
ശ്രീനാരദേന മുനിനോക്തഭവത്പ്രഭാവഃ ।
ശുശ്രാവ നോ ജനകവാക്യമസൌ തദാനീം
തത്പ്രേരിതൈര്‍ഗുരുജനൈരപി ശിക്ഷിതശ്ച ॥ 2 ॥
ദൃഷ്ട്വാ പിതാഽസ്യ നിജപുത്രമതിം ത്വകമ്പാം
ത്വത്പാദപദ്മയുഗളാദതിരുഷ്ടചേതാഃ ।
ശൂലൈശ്ച ദിഗ്ഗജഗണൈരപി ദന്തശൂകൈഃ
ഏനം നിഹന്തുമിഹ യത്നശതം ചകാര ॥ 3 ॥
സോഽയം ദൃഢം തവ കൃപാകവചാവൃതാങ്ഗഃ
നോ കിഞ്ചിദാപ കില ദേഹരുജാമനന്ത ! ।
“കസ്തേ ബലം ഖല! വദേ”ത്യഥ ദേവ ! പൃഷ്ടോ
“ലോകത്രയസ്യ തു ബലം ഹരി”രിത്യവാദീത് ॥ 4 ॥
സ്തംഭേ വിഘട്ടയതി കുത്ര ഹരിസ്തവേതി
രൂപം തതഃ സമഭവത്തവ ഘോരഘോരം ।
നോ വാ മൃഗാത്മ ന നരാത്മ ച സിംഹനാദ-
സന്ത്രാസിതാഖിലജഗന്നികരാന്തരാളം ॥ 5 ॥
തൂര്‍ണം പ്രഗൃഹ്യ ദനുജം പ്രണിപാത്യ ചോരൌ
വക്ഷോ വിദാര്യ നഖരൈഃ രുധിരം നിപീയ ।
പാദാംബുജൈകനിരതസ്യ തു ബാലകസ്യ
കായാധവസ്യ ശിരസി സ്വകരം ന്യധാസ്ത്വം ॥ 6 ॥
ഏവം സ്വഭക്തജനകാമിതദാനലോല !
നിര്ലേപ! നിര്‍ഗുണ! നിരീഹ! സമസ്തമൂല ! ।
മാം പാഹി താവക പദാബ്ജനിവിഷ്ടചിത്തം
ശ്രീപദ്മനാഭ! പരപൂരഷ! തേ നമസ്തേ ॥ 7 ॥
ദൃഷ്ടോ ഭവാനദിതിജോ വടുരൂപധാരീ
ദൈത്യാധിപേന ബലിനാ നിജ യജ്ഞഗേഹേ ।
പൃഷ്ടശ്ച തേന “കിമു വാഞ്ഛസി ബാലകേ”തി
പാദത്രയീ പ്രമിതഭൂമിതലം യയാചേ ॥ 8 ॥
യുഗ്മേന ദേവ! ചരണസ്യ തു സര്‍വലോകേ
പൂര്‍ണേ തൃതീയചരണം ത്വവശഃ പ്രദാതും ।
ബദ്ധശ്ച ദേഹി മമ മൂര്‍ധ്നി തൃതീയപാദം
ഇത്യബ്രവീദ്ഗതമദോഽനുഗൃഹീത ഏഷഃ ॥ 9 ॥
ജാതോഽസി ദേവ! ജമദഗ്നിസുതോ മഹാത്മാ
ത്വം രേണുകാജഠര ഈശ്വര! ഭാര്‍ഗവാഖ്യഃ ।
ശംഭുപ്രസാദ! സുഗൃഹീതവരാസ്ത്രജാലഃ
കൃത്താഖിലാരിനികരോരുകുഠാരപാണിഃ ॥ 10 ॥
॥ സപ്തമം ദശകം ॥
യാഞ്ചാഭിസ്ത്വം ഖലു ദിവിഷദാം രാവണോപദ്രുതാനാം
പുത്രീയേഷ്ട്യാ ഫലവിലസിതം മാനവേ ദേവ! വംശേ ।
ജാതോ രാമോ ദശരഥനൃപാല്ലക്ഷ്മണേനാനുജേന
ഭ്രാത്രാ യുക്തോ വരദ! ഭരതേനാഥ ശത്രുഘ്നനാംനാ ॥ 1 ॥
ധൃത്വാ ചാപം സഹജസഹിതഃ പാലയന്‍ കൌശികീയം
യജ്ഞം മാരീചമുഖസുമഹാരാക്ഷസേഭ്യഃ പരം ത്വം ।
കൃത്വാഽഹല്യാം ചരണരജസാ ഗൌതമസ്യേശ! പത്നീം
ഭിത്വാ ശൈവം ധനുരഥ തദാ ലബ്ധവാംശ്ചാപി സീതാം ॥ 2 ॥
മധ്യേമാര്‍ഗാഗത ഭൃഗുപതിം ദേവ! ജിത്വാഽതിരുഷ്ടം
ഭൂയോ ഗത്വാ പരമ! നഗരീം സ്വാമയോധ്യാം വസംസ്ത്വം ।
കൈകേയീവാഗ്ഭ്രമിതമനസോ ഹന്ത താതസ്യ വാചാ
ത്യക്ത്വാ രാജ്യം വിപിനമഗമോ ദുഃഖിതാശേഷലോകഃ ॥ 3 ॥
ഗത്വാഽരണ്യം സഹ ദയിതയാ ചാഥ സൌമിത്രിണാ ത്വം
ഗങ്ഗാം തീര്‍ത്വാ സുസുഖമവസച്ചിത്രകൂടാഖ്യശൈലേ ।
തത്ര ശ്രുത്വാ ഭരതവചനാത്താതമൃത്യും വിഷണ്ണഃ
തസ്മൈ പ്രാദാ വരദ! ധരണിം പാദുകാം ചാത്മനസ്ത്വം ॥ 4 ॥
ഭൂയോ ഹത്വാ നിശിചരവരാന്‍ ദ്രാഗ്വിരാധാദികാംസ്ത്വം
കുംഭോദ്ഭൂതേന ഖലു മുനിനാ ദത്തദിവ്യാസ്ത്രജാലഃ ।
ഭ്രാതൃച്ഛിന്നശ്രവണവിനദച്ഛൂര്‍പണഖ്യാ വചോഭിഃ
ത്വായാതാംസ്താന്‍ ഖരമുഖമഹാരാക്ഷസാന്‍ പ്രാവധീശ്ച ॥ 5 ॥
മാരീചം തം കനകഹരിണഛദ്മനായാതമാരാത്
ജായാവാക്യാദലമനുഗതഃ പ്രാവധീഃ സായകേന ।
താവദ്ഭൂമന്‍! കപടയതിവേഷോഽഥ ലങ്കാധിനാഥഃ
സീതാദേവീമഹരത തദാ ദുഃഖിതാത്മാഽഭവസ്ത്വം ॥ 6 ॥
ദൃഷ്ട്വാ ലങ്കേശ്വരവിനിഹതം താതമിത്രം ജടായും
തസ്യാഽഥ ത്വം വരദ കൃതവാന്‍ പ്രേതകാര്യം വിഷണ്ണഃ ।
ദൃഷ്ടസ്തത്രാഽനുപമ! ഭവതാ മാരുതിര്‍ഭക്തവര്യഃ
ഭൂയസ്തുഷ്ടഃ സരസമകരോഃ സാധു സുഗ്രീവസഖ്യം ॥ 7 ॥
ഛിത്വാ സാലാന്‍ സരസമിഷുണാ സപ്തസങ്ഖ്യാന്‍ ക്ഷണേന
വ്യാജേന ത്വം ബത നിഹതവാന്‍ ബാലിനം ശക്രസൂനും ।
ഭൂയോഽന്വേഷ്ടും ജനകതനയാം ദിക്ഷു സമ്പ്രേഷ്യ കീശാന്‍
സുഗ്രീവോക്താന്‍ പവനജകരേ ദത്തവാംശ്ചാങ്ഗുലീയം ॥ 8 ॥
ദൃഷ്ട്വാ സീതാം നിശിചരഗൃഹേ താവകം ദേവ! വൃത്തം
കൃത്സ്നം തൂക്ത്വാപ്യവിദിത ഭവതേ മാരുതിര്‍മൌലിരത്നം ।
തുഷ്ടസ്താവത്കില ജലനിധൌ ബാണവിത്രാസിതേ ത്വം
സേതും ബദ്ധ്വാ നിശിചരപുരം യാതവാന്‍ പദ്മനാഭ! ॥ 9 ॥
ഹത്വാ യുദ്ധേ കില ദശമുഖം ദേവ! സാമാത്യബന്ധും
സീതാം ഗൃഹ്ണന്‍ പരിഹൃതമലാം പുഷ്പകേ രാജമാനഃ ।
പ്രാപ്യായോധ്യാം ഹരിവരനിഷാദേന്ദ്രയുക്തോഽഭിഷിക്തഃ
ത്രാതാശേഷോ രഹിതദയിതശ്ചാഗമോഽന്തേ സ്വധിഷ്ണ്യം ॥ 10 ॥
॥ അഷ്ടമം ദശകം ॥
ദേവ! ദുഷ്ടജനൌഘഭരേണ
വ്യാകുലാഽഥ വസുധാംബുജയോനിം ।
പ്രാപ്യ ദേവനികരൈഃ ശ്രിതപാദം
സ്വീയതാപമിഹ സംയഗുവാച ॥ 1 ॥
പദ്മഭൂരഥ നിശംയ ച താപം
ചിന്തയന്‍ സപദി ദേവ! ഭവന്തം ।
യുഷ്മദീയ സകലാധിഹരഃ ശ്രീ
പദ്മനാഭ ഇതി താനവദത്സഃ ॥ 2 ॥
ഭൂയ ഏത്യ തവ മന്ദിരമേതേ
ഹീനപുണ്യനികരൈരനവാപ്യം ।
തുഷ്ടുവുഃ സവിബുധോ ദ്രുഹിണസ്ത്വാം
താപമാശ്വകഥയദ്വസുധായാഃ ॥ 3 ॥
“സംഭവാമി തരസാ യദുവംശേ
യാദവാഃ കില ഭവന്ത്വിഹ ദേവാഃ” ।
ഏവമീശ! കഥിതേ തവ വാക്യേ
വേധസാ കില സുരാ മുദമാപന്‍ ॥ 4 ॥
രോഹിണീജഠരതഃ കില ജാതഃ
പ്രേരണാത്തവ പരം ത്വഹിരാജഃ ।
ത്വം ച വിശ്വഗതകല്‍മഷഹാരീ
ദേവകീജഠരമാശു നിവിഷ്ടഃ ॥ 5 ॥
അര്‍ധരാത്രസമയേ തു ഭവന്തം
ദേവകീ പ്രസുഷുവേഽധികധന്യാ ।
ശങ്ഖചക്രകമലോരുഗദാഭീ –
രാജിതാതിരുചിബാഹുചതുഷ്കം ॥ 6 ॥
താവദീശ! സകലോ ബത ലോകോ
തുഷ്ടിമാപ തമൃതേ കില കംസം ।
അഷ്ടമഃ കില സുതോഽഥ ഭഗിന്യാ-
സ്തദ്വധം കലയതീതി ച വാക്യാത് ॥ 7 ॥
ബാഷ്പപൂര്‍ണനയനോ വസുദവോ
നീതവാന്‍ വ്രജപദേഽഥ ഭവന്തം ।
തത്ര നന്ദസദനേ കില ജാതാ –
മംബികാമനയദാത്മനികേതം ॥ 8 ॥
കംസ ഏത്യ കില സൂതിഗൃഹേ തേ
കന്യകാം തു ശയിതാം സ നിശാംയ ।
നൂനമേവമജിതസ്യ തു മായാ
സേയമിത്യയമതുഷ്ടിമയാസീത് ॥ 9 ॥
തൂര്‍ണമേഷ നിധനേ നിരതാംസ്തേ
പൂതനാശകടധേനുകമുഖ്യാന്‍ ।
പ്രാഹിണോദജിത! മന്ദമതിസ്താന്‍
ദുഷ്കരം കിമിഹ വിസ്മൃതപാപൈഃ ॥ 10 ॥
॥ നവമം ദശകം ॥
ഏവം ഘോഷേ വിരാജത്യയി! ഭവതി ജഗന്നേത്രപീയൂഷമൂര്‍തൌ
ദുഷ്ടാ കാചിന്നിശാചര്യഥ സമധിഗതാ ചാരുയോഷിത്സ്വരൂപാ ।
സ്തന്യം ദാതും കുചാഗ്രം തവമുഖജലജേ ദേവ! ചിക്ഷേപ യാവത്
താവത്ക്ഷീരം സജീവം കപടശിശുരഹോ പീതവാംസ്ത്വം ക്ഷണേന ॥ 1 ॥
ഭൂയഃ ശൌരേ! വ്രജേ വൈ ശകടദനുസുത പ്രാപ്തവാന്‍ സംഹൃതോഽയം
വാതാത്മാ ദാനവശ്ച പ്രവിതത ധരണീഭാരനാശേന കൃത്തഃ ।
ദൃഷ്ട്വൈവം തേ മഹത്വം ദനുജഹൃതിചണം താദൃശീം ബാലലീലാം
ത്വന്‍മായാമോഹിതത്വാദയി! ബത! പശുപാ വിസ്മയം മോദമാപന്‍ ॥ 2 ॥
നന്ദഃ പശ്യന്‍ കദാചിന്നിജനിലയഗതം യാദവാചാര്യവര്യം
ഗര്‍ഗം തേ കാരയാമാസ ച വിധിവദസൌ നാമ കൃഷ്ണേതി തേന ।
രാമാഖ്യാം സോദരേ തേ മുനിരഥ കലയന്‍ വൈഭവം ച ത്വദീയം
നന്ദാദിഭ്യഃ പ്രശംസന്‍ നിജപദമിഹ സമ്പ്രാപ്തവാന്‍ ഭക്തവര്യഃ ॥ 3 ॥
ദൃഷ്ടം മാത്രാ സമസ്തം ജഗദിഹ വദനേ മൃത്തികാഭക്ഷണം തേ
വ്യാകുര്‍വന്ത്യാ ശിശൂനാമഥ വചനവശാത്കിം ത്വിതോ ഹന്ത ചിത്രം ।
ഭൂയസ്തൂര്‍ണം ഭവാന്‍ മങ്ഗളഗുണ! ഗതവാന്ദേവ! വൃന്ദാവനം തത്
യുഷ്മദ്ഗാത്രോരുശോഭാ പ്രതുലിത യമുനാതീരസംസ്ഥം മനോജ്ഞം ॥ 4 ॥
വന്യാശം ത്വയ്യധീശേ കലയതി തരസാ ശ്രീധരാഹോ വിരിഞ്ചോ
ഗോപാന്‍ വത്സാന്‍ ത്വദീയാനഹരദയി! വിഭോ! താവദേവ സ്വരൂപം ।
സങ്ഖ്യാഹീനം പരം ത്വാമപി കബളധരം വീക്ഷ്യ സംഭ്രാന്തചേതാഃ
ത്വത്പാദാബ്ജേ പതിത്വാ മുഹുരപി ഭഗവന്നസ്തവീദച്യുതം ത്വാം ॥ 5 ॥
സര്‍പം തോയേ നിമഗ്നം പരമസുകുടിലം കാളിയം വീക്ഷ്യ ശൌരേ!
നൃത്യന്‍ നൃത്യന്‍ ഫണേ ത്വം തദനു ഗതമദം ചാകരോസ്തം ഗതം ച ।
ഭൂയസ്ത്വദ്വേണുഗാനാദജിത! ജഗദലം മോഹിതം സര്‍വമാസീത്
യോഷിച്ചിത്താപഹാരേ നിപുണമിദമിതി ശ്രീശ! കിം വര്‍ണനീയം ॥ 6 ॥
ധൃത്വാ ഗോവര്‍ധനം ത്വം ഗിരിമലമതനോര്‍വാസവം വീതഗര്‍വം
യോഷിദ്ഭിസ്ത്വം സലീലം രജനിഷു കൃതവാന്‍ രാസകേളിം മനോജ്ഞാം ।
ഭക്താഗ്ര്യം ഗാന്ദിനേയം തവ ഖലു നികടേ പ്രേഷയാമാസ കംസഃ
ഹത്വേഭേന്ദ്രം ച മല്ലാന്‍ യദുവര! സബലോ മാതുലം ചാവധീസ്ത്വം ॥ 7 ॥
ഗത്വാ സാന്ദീപനിം ത്വം കതിപയദിവസൈഃ ജ്ഞാതവാന്‍ സര്‍വവിദ്യാഃ
കൃത്വാ രാജ്യേ നരേന്ദ്രം വിമലതമഗുണം ചോഗ്രസേനം ജവേന ।
രാജാനം ധര്‍മസൂനും ചരണരതമവന്‍ ചൈദ്യമുഖ്യാദിഹന്താ
രുഗ്മിണ്യാദ്യഷ്ടയോഷായുതബഹുവനിതാശ്ചാരമോ ദ്വാരകായാം ॥ 8 ॥
വിപ്രം നിസ്സ്വം കുചേലം സദനമുപഗതം ബാല്യകാലൈകമിത്രം
പശ്യന്‍ കാരുണ്യലോലഃ പൃഥുകമിഹ കരാത്തസ്യ സങ്ഗൃഹ്യ തൂര്‍ണം ।
ലക്ഷ്മീസംവാരിതോഽപി സ്വയമപരിമിതം വിത്തമസ്മൈ ദദാനഃ
കാരുണ്യാംഭോനിധിസ്ത്വം ജയ ജയ ഭഗവന്‍! സര്‍വലോകാധിനാഥ! ॥ 9 ॥
യാവദ്വൃദ്ധിഃ കലേര്‍വൈ ഭവതി ബത തദാ കല്‍കിരൂപോഽതിഹീനാന്‍
ംലേച്ഛാന്‍ ധര്‍മൈകശത്രൂന്‍ ഭരിതപുരുരുഷാ നാശയിഷ്യത്യശാന്താന്‍ ।
സ ത്വം സത്വൈകതാനാം മമ മതിമനിശം ദേഹി ശൌരേ! തദര്‍ഥം
ത്വത്പാദാബ്ജേ പതിത്വാ മുഹുരഹമവശഃ പ്രാര്‍ഥയേ പദ്മനാഭ! ॥ 10 ॥
॥ ദശമം ദശകം ॥
ഭൂഷണേഷു കില ഹേമവജ്ജഗതി മൃത്തികാവദഥവാ ഘടേ
തന്തുജാലവദഹോ പടേഷ്വപി രാജിതാദ്വയരസാത്മകം ।
സര്‍വസത്വഹൃദയൈകസാക്ഷിണമിഹാതിമായ നിജവൈഭവം
ഭാവയാമി ഹൃദയേ ഭവന്തമിഹ പദ്മനാഭ! പരിപാഹി മാം ॥ 1 ॥
ചിന്‍മയാംബുനിധിവീചിരൂപ! സനകാദിചിന്ത്യവിമലാകൃതേ !
ജാതികര്‍മഗുണഭേദഹീന! സകലാദിമൂല! ജഗതാം ഗുരോ ! ।
ബ്രഹ്മശങ്കരമുഖൈരമേയവിപുലാനുഭാവ! കരുണാനിധേ!
ഭാവയാമി ഹൃദയേ ഭവന്തമിഹ പദ്മനാഭ! പരിപാഹി മാം ॥ 2 ॥
മായയാവൃതതനുര്‍ബഹിഃ സൃജസി ലോകജാലമഖിലം ഭവാന്‍
സ്വപ്നസന്നിഭമിദം പുനസ്സപദി സംഹരന്നിജബലാദഹോ! ।
ഹന്ത! കൂര്‍മ ഇവ പാദമാത്മനി തു ധാരയത്യഥ യദാ തദാ
ദാരുണേ തമസി വിസ്തൃതേ വിതിമിരോ ലസത്യനിശമാത്മനാ ॥ 3 ॥
ദേവദേവ! തനുവാങ്മനോഭിരിഹ യത്കരോമി സതതം ഹരേ!
ത്വയ്യസാവഹമര്‍പയാംയഖിലമേതദീശ! പരിതുഷ്യതാം ।
ത്വത്പദൈകമതിരന്ത്യജോഽപി ഖലു ലോകമീശ്വര! പുനാത്യഹോ!
നോ രമേശ! വിമുഖാശയോ ഭവതി വിപ്രജാതിരപി കേവലം ॥ 4 ॥
പാപ ഏഷ കില ഗൂഹിതും നിജ ദുശ്ചരിത്രമിഹ സര്‍വദാ
കൃഷ്ണ! രാമ! മധുസൂദനേത്യനിശമാലപത്യഹഹ! നിഷ്ഫലം ।
ഏവമീശ! തവ സേവകോ ഭവതി നിന്ദിതഃ ഖലജനൈഃ കലൌ
താദൃശം ത്വനഘ! മാ കൃഥാ വരദ! മാമസീമതമവൈഭവ! ॥ 5 ॥
കസ്തു ലോക ഇഹ നിര്‍ഭയോ ഭവതി താവകം കില വിനാ പദം
സത്യലോകവസതി സ്ഥിതോഽപി ബത ന സ്ഥിരോ വസതി പദ്മഭൂഃ ।
ഏവമീശ സതി കാ കഥാ പരമ! പാപിനാം തു നിരയാത്മനാം
തന്‍മദീയ ഭവബന്ധമോഹമയി! ഖണ്ഡയാഽനഘ! നമോഽസ്തു തേ ॥ 6 ॥
ഭാവയന്തി ഹി പരേ ഭവന്തമയി! ചാരു ബദ്ധവിമലാസനാഃ
നാസികാഗ്രധൃതലോചനാ പരമ! പൂരകാദിജിതമാരുതാഃ ।
ഉദ്ഗതാഗ്രമഥ ചിത്തപദ്മമയി! ഭാവയന്ത ഇഹ സാദരം
ഭാനുസോമശിഖിമണ്ഡലോപരി തു നീലനീരദസമപ്രഭം ॥ 7 ॥
ശ്ലക്ഷ്ണനീലകുടിലാളകം മകരകുണ്ഡലദ്യുതിവിരാജിതം
മന്ദഹാസഹൃതസര്‍വലോകവിപുലാതിഭാരമതിമോഹനം ।
കൌസ്തുഭേന വനമാലയാപി ച വിരാജിതം മദനസുന്ദരം
കാഞ്ചനാഭവസനം ഭവന്തമയി! ഭാവയന്തി ഹൃതകല്‍മഷാഃ ॥ 8 ॥
ജ്ഞാനമീശ! ബത! കര്‍മ ഭക്തിരപി തത്ത്രയം ഭവദവാപകം
ജ്ഞാനയോഗവിഷയേഽധികാര ഇഹ വൈ വിരക്തജനതാഹിതഃ ।
കര്‍മണീഹ തു ഭവേന്നൃണാമധികസക്തമാനസജുഷാം ഹരേ!
യേ തു നാധികവിരക്തസക്തഹൃദയാ ഹി ഭക്തിരയി! തദ്ധിതാ ॥ 9 ॥
ദേവ! വൈഭവമജാനതാദ്യ തവ യന്‍മയാ നിഗദിതം ഹരേ!
ക്ഷംയതാം ഖലു സമസ്തമേതദിഹ മോദമീശ! കുരു താവകേ ।
ദീര്‍ഘമായുരയി! ദേഹസൌഖ്യമപി വര്‍ധതാം ഭവദനുഗ്രഹാത്
പങ്കജാഭനയനാപദോ ദലയ പദ്മനാഭ! വിജയീ ഭവ! ॥ 10 ॥
॥ ഇതി മഹാരാജാ സ്വാതി തിരുനാള്‍ വിരചിതം പദ്മനാഭശതകം ॥
– Chant Stotra in Other Languages –
Hind Shataka » Sri Padmanabha Shatakam Lyrics in Sanskrit » English » Bengali » Gujarati » Kannada » Odia » Telugu » Tamil