॥ Purusha Suktam in Malayalam
॥
ഓം തച്ചം യോരാവൃ’ണീമഹേ – ഗാതും യജ്ഞായ’ – ഗാതും യജ്ഞപ’തയേ – ദൈവീ’ സ്വസ്തിര’സ്തു നഃ – സ്വസ്തിര്മാനു’ഷേഭ്യഃ – ഊര്ധ്വം ജി’ഗാതു ഭേഷജമ് – ശം നോ’ അസ്തു ദ്വിപദേ’ – ശം ചതു’ഷ്പദേ ।
ഓം ശാംതിഃ ശാംതിഃ ശാംതിഃ’ ॥
സഹസ്ര’ശീര്ഷാ പുരു’ഷഃ – സഹസ്രാക്ഷഃ സഹസ്ര’പാത് ।
സ ഭൂമിം’ വിശ്വതോ’ വൃത്വാ – അത്യ’തിഷ്ഠദ്ദശാംഗുളമ് ॥
പുരു’ഷ ഏവേദഗ്‍മ് സര്വമ്’ – യദ്ഭൂതം യച്ച ഭവ്യമ്’ ।
ഉതാമൃ’തത്വ സ്യേശാ’നഃ – യദന്നേ’നാതിരോഹ’തി ॥
ഏതാവാ’നസ്യ മഹിമാ – അതോ ജ്യായാഗ്’ശ്ച പൂരു’ഷഃ ।
പാദോ’உസ്യ വിശ്വാ’ ഭൂതാനി’ – ത്രിപാദ’സ്യാമൃതം’ ദിവി ॥
ത്രിപാദൂര്ധ്വ ഉദൈത്പുരു’ഷഃ – പാദോ’உസ്യേഹാஉஉഭ’വാത്പുനഃ’ ।
തതോ വിഷ്വണ്-വ്യ’ക്രാമത് – സാശനാനശനേ അഭി ॥
തസ്മാ’ദ്വിരാഡ’ജായത – വിരാജോ അധി പൂരു’ഷഃ ।
സ ജാതോ അത്യ’രിച്യത – പശ്ചാദ്-ഭൂമിമഥോ’ പുരഃ ॥
യത്പുരു’ഷേണ ഹവിഷാ’ – ദേവാ യജ്ഞമത’ന്വത ।
വസന്തോ അ’സ്യാസീദാജ്യമ്’ – ഗ്രീഷ്മ ഇധ്മശ്ശരധ്ധവിഃ ॥
സപ്താസ്യാ’സന്-പരിധയഃ’ – ത്രിഃ സപ്ത സമിധഃ’ കൃതാഃ ।
ദേവാ യദ്യജ്ഞം ത’ന്വാനാഃ – അബ’ധ്നന്-പുരു’ഷം പശുമ് ॥
തം യജ്ഞം ബര്ഹിഷി പ്രൗക്ഷന്’ – പുരു’ഷം ജാതമ’ഗ്രതഃ ।
തേന’ ദേവാ അയ’ജന്ത – സാധ്യാ ഋഷ’യശ്ച യേ ॥
തസ്മാ’ദ്യജ്ഞാത്-സ’ര്വഹുതഃ’ – സംഭൃ’തം പൃഷദാജ്യമ് ।
പശൂഗ്-സ്താഗ്‍ശ്ച’ക്രേ വായവ്യാന്’ – ആരണ്യാന്-ഗ്രാമ്യാശ്ച യേ ॥
തസ്മാ’ദ്യജ്ഞാത്സ’ര്വഹുതഃ’ – ഋചഃ സാമാ’നി ജജ്ഞിരേ ।
ഛംദാഗ്ം’സി ജജ്ഞിരേ തസ്മാ’ത് – യജുസ്തസ്മാ’ദജായത ॥
തസ്മാദശ്വാ’ അജായന്ത – യേ കേ ചോ’ഭയാദ’തഃ ।
ഗാവോ’ ഹ ജജ്ഞിരേ തസ്മാ’ത് – തസ്മാ’ജ്ജാതാ അ’ജാവയഃ’ ॥
യത്പുരു’ഷം വ്യ’ദധുഃ – കതിഥാ വ്യ’കല്പയന് ।
മുഖം കിമ’സ്യ കൗ ബാഹൂ – കാവൂരൂ പാദാ’വുച്യേതേ ॥
ബ്രാഹ്മണോ’உസ്യ മുഖ’മാസീത് – ബാഹൂ രാ’ജന്യഃ’ കൃതഃ ।
ഊരൂ തദ’സ്യ യദ്വൈശ്യഃ’ – പദ്ഭ്യാഗ്‍മ് ശൂദ്രോ അ’ജായതഃ ॥
ചംദ്രമാ മന’സോ ജാതഃ – ചക്ഷോഃ സൂര്യോ’ അജായത ।
മുഖാദിന്ദ്ര’ശ്ചാഗ്നിശ്ച’ – പ്രാണാദ്വായുര’ജായത ॥
നാഭ്യാ’ ആസീദന്തരി’ക്ഷമ് – ശീര്ഷ്ണോ ദ്യൗഃ സമ’വര്തത ।
പദ്ഭ്യാം ഭൂമിര്ദിശഃ ശ്രോത്രാ’ത് – തഥാ’ ലോകാഗ്മ് അക’ല്പയന് ॥
വേദാഹമേ’തം പുരു’ഷം മഹാംതമ്’ – ആദിത്യവ’ര്ണം തമ’സസ്തു പാരേ ।
സര്വാ’ണി രൂപാണി’ വിചിത്യ ധീരഃ’ – നാമാ’നി കൃത്വാஉഭിവദന്, യദാஉஉസ്തേ’ ॥
ധാതാ പുരസ്താദ്യമു’ദാജഹാര’ – ശക്രഃ പ്രവിദ്വാന്-പ്രദിശശ്ചത’സ്രഃ ।
തമേവം വിദ്വാനമൃത’ ഇഹ ഭ’വതി – നാന്യഃ പന്ഥാ അയ’നായ വിദ്യതേ ॥
യജ്ഞേന’ യജ്ഞമ’യജംത ദേവാഃ – താനി ധര്മാ’ണി പ്രഥമാന്യാ’സന് ।
തേ ഹ നാകം’ മഹിമാനഃ’ സചന്തേ – യത്ര പൂര്വേ’ സാധ്യാസ്സന്തി’ ദേവാഃ ॥
അദ്ഭ്യഃ സംഭൂ’തഃ പൃഥിവ്യൈ രസാ’ച്ച – വിശ്വക’ര്മണഃ സമ’വര്തതാധി’ ।
തസ്യ ത്വഷ്ടാ’ വിദധ’ദ്രൂപമേ’തി – തത്പുരു’ഷസ്യ വിശ്വമാജാ’നമഗ്രേ’ ॥
വേദാഹമേതം പുരു’ഷം മഹാന്തമ്’ – ആദിത്യവ’ര്ണം തമ’സഃ പര’സ്താത് ।
തമേവം വിദ്വാനമൃത’ ഇഹ ഭ’വതി – നാന്യഃ പന്ഥാ’ വിദ്യതേஉയ’നായ ॥
പ്രജാപ’തിശ്ചരതി ഗര്ഭേ’ അന്തഃ – അജായ’മാനോ ബഹുധാ വിജാ’യതേ ।
തസ്യ ധീരാഃ പരി’ജാനന്തി യോനിമ്’ – മരീ’ചീനാം പദമിച്ഛന്തി വേധസഃ’ ॥
യോ ദേവേഭ്യ ആത’പതി – യോ ദേവാനാം’ പുരോഹി’തഃ ।
പൂര്വോ യോ ദേവേഭ്യോ’ ജാതഃ – നമോ’ രുചായ ബ്രാഹ്മ’യേ ॥
രുചം’ ബ്രാഹ്മം ജനയ’ന്തഃ – ദേവാ അഗ്രേ തദ’ബ്രുവന് ।
യസ്ത്വൈവം ബ്രാ’ഹ്മണോ വിദ്യാത് – തസ്യ ദേവാ അസന് വശേ’ ॥
ഹ്രീശ്ച’ തേ ലക്ഷ്മീശ്ച പത്ന്യൗ’ – അഹോരാത്രേ പാര്ശ്വേ ।
നക്ഷ’ത്രാണി രൂപമ് – അശ്വിനൗ വ്യാത്തമ്’ ।
ഇഷ്ടം മ’നിഷാണ – അമും മ’നിഷാണ – സര്വം’ മനിഷാണ ॥
തച്ചം യോരാവൃ’ണീമഹേ – ഗാതും യജ്ഞായ’ – ഗാതും യജ്ഞപ’തയേ – ദൈവീ’ സ്വസ്തിര’സ്തു നഃ – സ്വസ്തിര്മാനു’ഷേഭ്യഃ – ഊര്ധ്വം ജി’ഗാതു ഭേഷജമ് – ശം നോ’ അസ്തു ദ്വിപദേ’ – ശം ചതു’ഷ്പദേ ।
ഓം ശാംതിഃ ശാംതിഃ ശാംതിഃ’ ॥